menu

Ciccone Youth - The Whitey Album (1989)

mijn stem
3,31 (83)
83 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Blast First

  1. Needle Gun (2:27)
  2. (Silence) (1:03)
  3. G-Force (3:40)
  4. Platoon II (4:19)
  5. Macbeth (5:29)
  6. Me and Jill / Hendrix Cosby (5:31)
  7. Burnin' Up (3:50)
  8. Hi! Everybody (0:58)
  9. Children of Satan / Third Fig (3:07)
  10. Two Cool Rock Chicks Listening to Neu (2:58)
  11. Addicted to Love (3:45)
  12. Moby-Dik (1:01)
  13. March of the Ciccone Robots (1:57)
  14. Making the Nature Scene (3:15)
  15. Tuff Titty Rap (0:39)
  16. Into the Groovey (4:36)
  17. Macbeth [Instrumental] * (5:14)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 48:35 (53:49)
zoeken in:
avatar van Dielie
een samenwerking van Sonic Youth met J.Mascis van Dinosaur Jr., dacht ik?

hoe klinkt dit dan, want Dinosaur Jr. ken ik niet, Sonic Youth gelukkig nog wel

avatar van Dielie
alee, iemand?

Sietse
Dinosaur Jr. is/was zo ongeveer het begin van de lofi en is daarmee ook een van de bekendste en belangrijkste bands uit die scene geweest. Bij Dinosaur Jr. zit/zat bijv. ook Lou Barlow die later ook Sebadoh zou oprichten. Voor iedere indie liefhebber is dit verplichte kost, dus downloaden en luisteren en dan kopen (moet ik ook eens een keer doen)

Het is dus in de stijl van sebadoh, guided by voices en the grifters, maar dan wel anders

avatar van herman
Is dit album de moeite waard dan? Het gemiddelde stemt me niet echt enthousiast om hier eens snel achteraan te gaan, ook al vind ik de SY-platen uit die tijd echt prachtig. Maar ik neem aan dat dat voor meeste stemmers geldt, want hoe kom je anders bij een plaat als deze uit...

Sietse
ik heb het album zelf nog niet gehoord, maar heb hem thuis wel op de pc staan, dus dat komt vanzelf.

Maar het zou dus kunnen zijn dat dit mogelijk een wat moeilijkere plaat is ofzo. Misschien te experimenteel, of misschien wel helemaal niet. Ik heb geen flauw idee.

avatar van Dielie
paar nummers gehoord ondertussen, niet slecht hoor, redelijk toegankelijk zelfs ik had anders verwacht, en hoe origineel/opmerkzaam Sonic Youth altijd is, valt je meteen op in nummer 2 van het album, "(Silence)", een nummer van een dikke minuut gevuld met.. stilte

ongelooflijk cool

5,0
Even reageren en het gemiddelde van deze "plaat" omhoog halen. Een favoriet voor mij, al was het maar omdat er zoveel humor inzit. Er zitten aardig wat covers in , en voor zover ik kan ontdekken op de text in het boekje is het wel een samenwerking maar is het vooral een pseudoniem om te parodieren en te spotten.
Overigens staat op mijn cd hoes gewoon het label Geffen.. maargoed.
Een erg spaze sound voor sonic met een enorme knipoog.
Waarschijnlijk is de cd ondergewaardeerd omdat ie niet zo makelijk te vangen is. Waar in de eerste nummers aardig wat noise voorkomt (zoals het eerder genoemde nummer -silence- als je midden in de stad woont.) is addicted to love of get into the groove gewoon feel good muziek.. en dat zijn we van Sonic niet helemaal gewend.
Zeker een keer luisteren, bijvoorbeeld onder het genot van een lekkere blow.

5,0
Nee, dit lijkt niet op de andere SY-albums uit die tijd. Maar dat onderstreept de veelzijdigheid van SY alleen maar. Dit is misschien niet hun meest evenwichtige werk, maar deze plaat draagt absoluut bij aan mijn respect voor SY.

Een conceptalbum: rauwe SY gitaar-soundscapes, gekoppeld aan opvallende eighties-verwijzingen, zoals de (lekker goedkoop klinkende) beatbox, groovy ritmes, en synthesizer-samples. Het klinkt haast als overdreven "retro-bedoeld", maar hij is natuurlijk wel opgenomen in '87. SY's Madonna-fascinatie werkt op de een of andere manier goed door in hun muziek.

Sommige nummers behoren tot de beste gitaar-soundscapes die ze gemaakt hebben: "Macbeth", "March of the Ciccone Robots" en "Two Cool Rock Chicks Listening to Neu" (inclusief solo van J. Mascis). "Burning Up" is een geweldige lofi-cover van Madonna, gebracht door Mike Watt solo (fIREHOSE, Minutemen); "Addicted to Love" lijkt een door Kim Gordon gezongen karaoke-versie over het origineel van Robert Palmer.

Dit album voelt vrij van pretentie, en vol van spontane creatieve vrijheid. De eerste indruk is misschien als van een grote geluidscollage; toch worden het al snel duidelijk herkenbare, op zichzelf staande nummers. Een aanrader voor mensen die de experimentele kant van Sonic Youth weten te waarderen!

jeko
Kan me aansluiten bij bovenstaand stukje van evol,Making the Nature Scene al eerder in andere versie op Confusion is Sex van S.Y.en in het nummer master-dik van het album Sister hoor je weer verwijzingen naar CicconeYouth, Ciccone verwijst natuurlijk naar Maddonna (Madonna Louise Ciccone Ritchie).

avatar van Castle
3,0
Silent is wel het hoogtepunt

avatar van MetalDog
5,0
nou lieve mensen... wat kennen die gastjes uit New York er wat van.. heerlijke psycho-dessert-doom-disco.. heerlijk

avatar van dj maus
4,5
Sietse schreef:
Dinosaur Jr. is/was zo ongeveer het begin van de lofi





avatar van dj maus
4,5
evol schreef:
"Addicted to Love" lijkt een door Kim Gordon gezongen karaoke-versie over het origineel van Robert Palmer.


sterker nog... dat IS het ook

5,0
dj maus schreef:
sterker nog... dat IS het ook


ehm... bij nadere beluistering geloof ik dat je gelijk hebt, dat is het inderdaad!

avatar van platedraaier
4,0
Wat een heerlijke plaat is dit zeg. Foute synths, noisy gitaren, geluidscollages, samples, zang, rap en gesproken woorden.
Fragmentarisch en toch één geheel. Hier en daar grappig en soms verwarrend.

Ik ben in zeer rap tempo Sonic Youth aan het ontdekken en telkens vind ik de cd die ik nieuw opzet weer beter dan de vorige, waarvan ik al dacht dat die erg goed was.
En zo ook met dit plaatje. Sonic Youth weet me steeds weer positief te verrassen.

avatar van Paap_Floyd
Bij dit album terechtgekomen via het boek dat onderdeel uitmaakte van de Can Box: een pakket van Can met daarin een cd liveopnames, een dvd en een boek.

Lee Renaldo schreef:
What struck us at first about Can was their rhythym. There was a constant Jam, but it's not just a simple jam, because this jam is based on a constant, strong minimalistic structure. There is a song on "The whitey album" that resembles Neu. We begin to call it a Can beat. That meant the drummer Steve Shelly would lay down a bottom layer and we'd somehow join in. That was a real Can feeling, something that we always felt really happy with

Citaat in een stuk geschreven door Wolf Kempmann. Het boek is trouwens een absolute aanrader.

Benno
Welk nummer wordt bedoeld? Sonic Youth doet mij wel vaker denken aan Neu!. De logische optie is"Two Cool Rock Chicks Listening to Neu"; maar misschien was dat wel weer te voor de hand liggend.

avatar van Paap_Floyd
Ja, dat staat er helaas niet in. En er staat volgens mij ook nergens een bron van het citaat. Zoeken we op.

Sietse
Ik denk dat dat Burnin' Up (Mike Watt Orig. Demo) is. Enige wat ik zo zou kunnen bedenken dat in de buurt komt van een Neu! ritme, al vind ik het daar zelfs nog vrij ver gezocht.

Benno
Het ligt er natuurlijk maar aan hoe breed je het trekt. Als je alle nummers van Sonic Youth in ogenschouw neemt waarop Steve Shelly drumt met een motorik-geïnspireerde techniek (naast hardcore-geïnspireerd) dan kan je veel meer noemen.

Sietse
ja, dat is waar. Het is natuurlijk niet zonder reden dat hij nu bij HalloGallo2010 drumt

avatar van Ducoz
3,5
Wellicht had Avant-gardisme niet misstaan als genre.
Later meer over deze plaat.

Misterfool
Een zijproject van sonic youth en dat doet toch wel behoorlijk wat verwachten. Jammergenoeg is dit een behoorlijke teleurstelling. Ik snap niet goed wat ze met dit album wilden bereiken. Sommige soundscapes zijn wel aardig, maar als geheel vind ik het album eigenlijk behoorlijk kleurloos en nietszeggend.

avatar van ranja
4,0
Sonic Youth met Mike Watt vermaken zich prima in de studio, veel programmeerwerk, bijna electro soms. 3 Madonna covers waarbij Burning Up feitelijk een solonummer van Mike Watt is en een opnieuw opgenomen versie van Making the Nature Scene wat al op Confusion is Sex stond maar door de rap-achtige zang van Kim hier eigenlijk beter past.

De band Neu! ken ik eigenlijk ook door dit album al is er door het koptelefoongeluid weinig te ontcijferen van welk nummer van Neu! de rock chicks nu luisteren... het nummer eindigt in een gitaar-eruptie, de bijdrage van J Mascis aan dit album.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:41 uur

geplaatst: vandaag om 08:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.