Cape Sleep - Video Days (2024)
mijn stem
17 stemmen
1
geplaatst: 24 februari, 10:56 uur
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Cape Sleep - Video Days - dekrentenuitdepop.blogspot.com
Cape Sleep - Video Days
Cape Sleep is het nieuwe project van de Nederlandse muzikant Kim Janssen, die eerder indruk maakte met fraaie singer-songwriters albums en dat nu doet met een bont gekleurde, tijdloze en razend knappe popplaat
Cousins, het derde album van singer-songwriter Kim Janssen, is al bijna zeven jaar oud en dus werd het wel weer eens tijd voor een nieuw album. De Nederlandse muzikant duikt deze week op met zijn nieuwe project Cape Sleep en levert met Video Days een geweldig album af. Het is dit keer geen singer-songwriter album geworden, maar een (fantasie)rijk ingekleurd popalbum. Kim Janssen sleept er, bijgestaan door een waslijst aan gastmuzikanten, van alles bij op zijn nieuwe album en maakt uit vele lagen bestaande muziek die aan van alles en nog wat doet denken maar uiteindelijk nergens echt op lijkt. Het is een album dat genadeloos vermaakt, continu verrast en vaak verbaast. Kim Janssen overtreft zichzelf met Video Days van Cape Sleep en dat zegt wat.
De Nederlandse singer-songwriter Kim Janssen maakte met The Truth Is, I Am Always Responsible uit 2009 en Ancient Crime uit 2012 twee behoorlijk ingetogen singer-songwriter albums, die terecht konden rekenen op zeer positieve recensies van de Nederlandse muziekpers. Het waren zeker geen dertien in een dozijn singer-songwriter albums, want de in Azië opgegroeide Kim Janssen voegde hier en daar fraaie klassieke orkestraties toe aan zijn songs.
Deze bijzondere orkestraties waren nog wat nadrukkelijker aanwezig op het in 2017 verschenen Cousins, waarop een voller en ook met elektronica verrijkt bandgeluid was te horen. Het bij vlagen sprookjesachtige geluid deed af en toe denken aan de muziek van Sigur Rós, wat mede de verdienste was van de bijdrage van de arrangeur Erikur Orri Ólaffson, die ook werkte met de IJslandse band.
De afgelopen jaren was het helaas stil rond Kim Janssen, maar deze week keert hij terug met een nieuw project, Cape Sleep. Met het debuutalbum van Cape Sleep slaat Kim Janssen weer net wat andere wegen in. Video Days laat een nog uitbundiger, met meer synths ingekleurd en ook wat meer pop georiënteerd geluid horen dan op zijn vorige album, al keren een aantal ingrediënten van dat album terug op het eerste album van Cape Sleep.
Ook op Video Days zijn immers fraaie orkestraties te horen, waarvoor het Metropole Orkest en het Berlijnse orkest Stargaze werden ingeschakeld en waarvoor bovendien een beroep werd gedaan door de onder andere van Father John Misty bekende Paul Jacob Cartwright. De fraaie orkestraties voegen een extra dimensie toe aan de songs op Video Days, waaraan ook werd bijgedragen door onder andere Marien Dorleijn van Moss, toetsenist Roy van Roosendaal, de harp van Remy van Kesteren en zangeressen Ella van der Woude en Tessa Douwstra. Ook de mooie stem van Kim Janssen zorgt voor een bekend ingrediënt op Video Days, al zijn de vocalen wel wat meer uitgesproken dan op zijn soloalbums.
Nieuw in de muziek van Cape Sleep zijn de invloeden uit de jaren 70 singer-songwriter pop en de meer elektronisch getinte popmuziek uit de jaren 80, die op bijzondere wijze combineren met de mooie songs van Kim Janssen, met de bijzondere orkestraties en met de sprookjesachtige momenten. Ook invloeden uit andere decennia hebben overigens hun weg gevonden naar het bonte geluid op Video Days, dat op een of andere manier vertrouwd klinkt, zonder dat je er echt de vinger op kunt leggen.
Video Days van Cape Sleep is ver verwijderd van de eerste twee soloalbum van Kim Jansen, maar ze delen een bijzondere schoonheid, die ook was te horen op Cousins. Net als op Cousins bestaat de muziek van Cape Sleep op Video Days uit meerdere lagen, die allemaal iets toevoegen aan het bijzondere geluid op het album. Luister maar eens hoe er opeens een pedal steel opduikt vanuit de wolken synths en dit is maar een van talloze voorbeelden.
De albums van Kim Janssen zijn altijd aan de korte kant geweest en ook Video Days telt nog geen dertig minuten. Met name de vroege albums van de Nederlandse muzikant werden na een aantal songs wel wat eenvormig, maar het debuutalbum van Cape Sleep had van mij best twee keer zo lang mogen duren. Of drie keer zo lang, want de wereld lijkt echt een beetje mooier als Video Days uit de speakers komt.
Kim Janssen bewees al eerder dat hij over heel veel talent beschikt, maar met Video Days zet hij nog een aantal extra stappen. Het levert een in muzikaal, vocaal en compositorisch hoogstaand album op dat ongelooflijk veel mooist heeft verstopt in een klein half uur muziek. 2023 was een prachtig jaar voor de Nederlandse popmuziek en mede dankzij Cape Sleep ligt de lat ook in 2024 weer torenhoog. Erwin Zijleman
De krenten uit de pop: Cape Sleep - Video Days - dekrentenuitdepop.blogspot.com
Cape Sleep - Video Days
Cape Sleep is het nieuwe project van de Nederlandse muzikant Kim Janssen, die eerder indruk maakte met fraaie singer-songwriters albums en dat nu doet met een bont gekleurde, tijdloze en razend knappe popplaat
Cousins, het derde album van singer-songwriter Kim Janssen, is al bijna zeven jaar oud en dus werd het wel weer eens tijd voor een nieuw album. De Nederlandse muzikant duikt deze week op met zijn nieuwe project Cape Sleep en levert met Video Days een geweldig album af. Het is dit keer geen singer-songwriter album geworden, maar een (fantasie)rijk ingekleurd popalbum. Kim Janssen sleept er, bijgestaan door een waslijst aan gastmuzikanten, van alles bij op zijn nieuwe album en maakt uit vele lagen bestaande muziek die aan van alles en nog wat doet denken maar uiteindelijk nergens echt op lijkt. Het is een album dat genadeloos vermaakt, continu verrast en vaak verbaast. Kim Janssen overtreft zichzelf met Video Days van Cape Sleep en dat zegt wat.
De Nederlandse singer-songwriter Kim Janssen maakte met The Truth Is, I Am Always Responsible uit 2009 en Ancient Crime uit 2012 twee behoorlijk ingetogen singer-songwriter albums, die terecht konden rekenen op zeer positieve recensies van de Nederlandse muziekpers. Het waren zeker geen dertien in een dozijn singer-songwriter albums, want de in Azië opgegroeide Kim Janssen voegde hier en daar fraaie klassieke orkestraties toe aan zijn songs.
Deze bijzondere orkestraties waren nog wat nadrukkelijker aanwezig op het in 2017 verschenen Cousins, waarop een voller en ook met elektronica verrijkt bandgeluid was te horen. Het bij vlagen sprookjesachtige geluid deed af en toe denken aan de muziek van Sigur Rós, wat mede de verdienste was van de bijdrage van de arrangeur Erikur Orri Ólaffson, die ook werkte met de IJslandse band.
De afgelopen jaren was het helaas stil rond Kim Janssen, maar deze week keert hij terug met een nieuw project, Cape Sleep. Met het debuutalbum van Cape Sleep slaat Kim Janssen weer net wat andere wegen in. Video Days laat een nog uitbundiger, met meer synths ingekleurd en ook wat meer pop georiënteerd geluid horen dan op zijn vorige album, al keren een aantal ingrediënten van dat album terug op het eerste album van Cape Sleep.
Ook op Video Days zijn immers fraaie orkestraties te horen, waarvoor het Metropole Orkest en het Berlijnse orkest Stargaze werden ingeschakeld en waarvoor bovendien een beroep werd gedaan door de onder andere van Father John Misty bekende Paul Jacob Cartwright. De fraaie orkestraties voegen een extra dimensie toe aan de songs op Video Days, waaraan ook werd bijgedragen door onder andere Marien Dorleijn van Moss, toetsenist Roy van Roosendaal, de harp van Remy van Kesteren en zangeressen Ella van der Woude en Tessa Douwstra. Ook de mooie stem van Kim Janssen zorgt voor een bekend ingrediënt op Video Days, al zijn de vocalen wel wat meer uitgesproken dan op zijn soloalbums.
Nieuw in de muziek van Cape Sleep zijn de invloeden uit de jaren 70 singer-songwriter pop en de meer elektronisch getinte popmuziek uit de jaren 80, die op bijzondere wijze combineren met de mooie songs van Kim Janssen, met de bijzondere orkestraties en met de sprookjesachtige momenten. Ook invloeden uit andere decennia hebben overigens hun weg gevonden naar het bonte geluid op Video Days, dat op een of andere manier vertrouwd klinkt, zonder dat je er echt de vinger op kunt leggen.
Video Days van Cape Sleep is ver verwijderd van de eerste twee soloalbum van Kim Jansen, maar ze delen een bijzondere schoonheid, die ook was te horen op Cousins. Net als op Cousins bestaat de muziek van Cape Sleep op Video Days uit meerdere lagen, die allemaal iets toevoegen aan het bijzondere geluid op het album. Luister maar eens hoe er opeens een pedal steel opduikt vanuit de wolken synths en dit is maar een van talloze voorbeelden.
De albums van Kim Janssen zijn altijd aan de korte kant geweest en ook Video Days telt nog geen dertig minuten. Met name de vroege albums van de Nederlandse muzikant werden na een aantal songs wel wat eenvormig, maar het debuutalbum van Cape Sleep had van mij best twee keer zo lang mogen duren. Of drie keer zo lang, want de wereld lijkt echt een beetje mooier als Video Days uit de speakers komt.
Kim Janssen bewees al eerder dat hij over heel veel talent beschikt, maar met Video Days zet hij nog een aantal extra stappen. Het levert een in muzikaal, vocaal en compositorisch hoogstaand album op dat ongelooflijk veel mooist heeft verstopt in een klein half uur muziek. 2023 was een prachtig jaar voor de Nederlandse popmuziek en mede dankzij Cape Sleep ligt de lat ook in 2024 weer torenhoog. Erwin Zijleman
0
geplaatst: 11 maart, 13:36 uur
Kim Janssen duikt weer op na een paar fraaie EP's en LP met The Black Atlantic en drie 'solo' platen. Z'n nieuwe project heet Cape Sleep en klinkt meteen vertrouwd. Orkestrale pop met een keur aan instrumenten, van strijker tot blazers tot toesten. Sufjan Stevens is nooit ver weg. Het is weer mooi gedaan, maar daar blijft het dan ook wel bij. Fijne plaat, geen hoogvlieger.
0
geplaatst: 14 maart, 13:59 uur
Prachtig album. Kort maar zeer krachtig. Live gezien in Zwolle en ook daar komen de songs heel goed uit de verf. Cape Sleep, alsof je een prachtig stuk natuur hebt ontdekt maar niemand die het nog kent.
0
geplaatst: 19 juni, 18:28 uur
Cape Sleep is een nieuwe Nederlandse band met Kim Janssen als frontman. Voor mij een eerste kennismaking met deze muzikant. Hij heeft al wat solo producties op zijn naam staan zag ik op MuMe.
Tijdens het scannen van de nieuwe releases van 23-02 maakte het album wat bij mij wakker.
Vandaar vandaag het abum eens in zijn geheel gestreamd en kritisch beluisterd. En dat is me eigenlijk wel goed bevallen. Het zijn meest prettige melodieuze nummers die in perfectie worden neergezet. Dat is ook mijn puntje van kritiek. Ik mis soms een beetje de bekende bite die mij meestal echt over de streep trekt. Waar zijn de rafeltjes?
Opener Telephone kent een prettige ingetogen start. Leuke melodie en naar het einde toe een stuk uitbundiger. Vienna in the Rain is zonde, want Vienna is juist zo mooi in de zomerzon. Maar om op dit nummer terug te komen, ik proef daarin wat meer elan.
Boy Scout kent na de rustige aanloop een heerlijke apotheose. Beslist een van mijn favorieten op het album. The Movers is mijn zwarte schaap. Een nummer dat eigenlijk niet opvalt.
I Want to Be Your Friend haalt weer een prima voldoende. Vervolgens is Your House het meest poppy nummer in mijn beleving. Ook niet helemaal mijn ding dus.
Wat zou Cape Sleep zijn zonder Cape Canaveral? Een prima track met vooral erg prettige zang en een sterke melodieuze compositie. Het geeft aan dat de band het best wat steviger mag aanpakken. Mijn topper op deze plaat.
Tenslotte The Afternoons. Dat is wel weer even wennen na de apotheose van de voorganger. Toch is zo'n ingetogen slot ook wel fijn.
De band is momenteel aan het touren in Nederland en gaat als support act van het eveneens frisse geluid van Loupe een korte tournee maken in Duitsland.
Eerder verschenen op www.jorros-muziekkeuze.nl
Tijdens het scannen van de nieuwe releases van 23-02 maakte het album wat bij mij wakker.
Vandaar vandaag het abum eens in zijn geheel gestreamd en kritisch beluisterd. En dat is me eigenlijk wel goed bevallen. Het zijn meest prettige melodieuze nummers die in perfectie worden neergezet. Dat is ook mijn puntje van kritiek. Ik mis soms een beetje de bekende bite die mij meestal echt over de streep trekt. Waar zijn de rafeltjes?
Opener Telephone kent een prettige ingetogen start. Leuke melodie en naar het einde toe een stuk uitbundiger. Vienna in the Rain is zonde, want Vienna is juist zo mooi in de zomerzon. Maar om op dit nummer terug te komen, ik proef daarin wat meer elan.
Boy Scout kent na de rustige aanloop een heerlijke apotheose. Beslist een van mijn favorieten op het album. The Movers is mijn zwarte schaap. Een nummer dat eigenlijk niet opvalt.
I Want to Be Your Friend haalt weer een prima voldoende. Vervolgens is Your House het meest poppy nummer in mijn beleving. Ook niet helemaal mijn ding dus.
Wat zou Cape Sleep zijn zonder Cape Canaveral? Een prima track met vooral erg prettige zang en een sterke melodieuze compositie. Het geeft aan dat de band het best wat steviger mag aanpakken. Mijn topper op deze plaat.
Tenslotte The Afternoons. Dat is wel weer even wennen na de apotheose van de voorganger. Toch is zo'n ingetogen slot ook wel fijn.
De band is momenteel aan het touren in Nederland en gaat als support act van het eveneens frisse geluid van Loupe een korte tournee maken in Duitsland.
Eerder verschenen op www.jorros-muziekkeuze.nl
* denotes required fields.
* denotes required fields.