Lupe Fiasco - Samurai (2024)

Aangenaam verrast door deze plaat. Ik had Lupe Fiasco mentaal gecategoriseerd als lichtelijk irrelevante vroege 10's-rapper in hetzelfde rijtje als Ludacris en B.o.B., maar ik had het duidelijk fout. Samurai is een heerlijk warme plaat met intelligente raps boordevol afwisseling, symbolisme en ritmische hooks. Op beatniveau is dit album echt ideaal: het lijkt vaak wel alsof Nujabes aan de knoppen zit met het heerlijk warme geluid dat hieruit straalt. Verder ook een bijzonder consistente plaat zonder enige missers, afgezien van de vrij sadistische beslissing om een iPhonewekker te laten klinken aan het eind van Mumble Rap. Ik ben wel fan van de recente ontwikkeling van rappers die hun platen bondig en zonder fillers houden, denk ik zo. Enige kanttekening is dat Lupe misschien één of twee nummers zonder gezongen refrein had kunnen laten om het geheel iets minder zoet te laten klinken, maar dat neemt niet weg dat ik deze plaat absoluut ga grijsdraaien de komende zomer.

Scherp, gefocust, goeie producties en consistent.
Een kort plaatje Maar inderdaad geen enkele filler. Ik heb weinig naar Lupe geluistert de afgelopen jaren, maar hij blijft goed. Met z'n verses laat hij zien dat hij zeker niet onderdoet voor veel nieuwe jongere rappers. Sterker nog; Lupe is precies op tijd weer terug de underground ingegaan. Al is dat natuurlijk relatief. Het zorgt er wel voor dat hij consessieloos muziek kan maken, iets wat een Kendrick Lamar bijvoorbeeld niet meer kan (en daarmee automatisch meer ruk platen is gaan maken). Het artwork is ook erg fraai. Enige smetje is de zeurderige valse zang van Lupe. Rappers die niet kunnen zingen moeten hiermee stoppen. Dat klinkt nergens naar.

Sterk hoor.

Lupe Fiasco heb ik altijd wel weten waarderen maar ben er nooit fan geweest. Zijn albums en EP's check is steevast, al zet ik ze niet ontzettend veel op. Je hoort aan de flows, teksten, stemgeluid en de gehele projecten dat dit gewoon een sterke rapper is, het kwartje is echter nooit volledig gevallen bij mij persoonlijk.

Samurai is alweer zijn negende studioalbum en is net zoals haar voorganger volledig geproduceerd door zijn oud-medewerker Soundtrakk. Dat Lupe super klinkt op de prachtige composities van Soundtrakk moet voor de kenners geen verrassing zijn, daarbij is een speelduur van een halfuur en een geheel van maar 8 tracks echt gewoon perfect. Er staan geen fillers op waardoor de rapper en de producer geen ruimte voor verveling of fouten gelaten hebben.

Deze LP is blijkbaar geïnspireerd door Amy Winehouse, het concept is hoe het zou klinken moest zij een battle rapper worden. Het concept heb ik zelf nog niet helemaal gevonden, maar dat geeft niet. Dit project is gewoon een sterk album dat lekker weg luistert.

4*

Ik denk misschien wel Lupe's sterkste worp aan tracks sinds "Food & Liquor" & "The Cool". Man, wat kan ik genieten van zijn flow. Ik denk zelfs als ik zijn flows acapella zou horen dat ik het nog vet zou vinden. Het zit technisch zo goed in elkaar. Hij doet mij daarin een beetje denken aan Elzhi, die heeft dat ook.

De producties zijn warm, bijna steriel mooi. Dat in combinatie met zijn eigen stem tijdens de refreintjes maakt het een erg warm en lieflijk geheel. Een kleine kanttekening van mijn kant is dat het allemaal wel iets te perfect geschreven is binnen de lijntjes. Geen rauwe kantjes, maar een perfect schoon steriel album, dat ik er bijna rillingen van krijg.

Ik denk overigens dat dit album misschien nog beter tot zijn recht was gekomen als de composities door een live band was ingespeeld om het een iets meer een organische feel te geven.

Verder offtopic, maar Luda had zijn grootste succes al achter de rug begin jaren' 10. De beste man is al sinds eind jaren '90 bezig, en is meer een 00s rapper.

Precies, ik had het fout dus.

Moet het nog een aantal spins geven, maar lijkt dat Lupe een mooi gevolg heeft gegeven aan het fijne DRILL MUSIC IN ZION, wat ik ook een erg fijn album vond.

Vooral de openingstrack is fijn. De rest een beetje mwah, kort EP-achtig plaatje.