De Amerikaanse singer-songwriter Bill Callahan staat bekend staat om zijn diepe, resonante baritonstem en introspectieve, poëtische en thematisch complexe songteksten. Met een mix van alternatieve country, folk, en indierock heeft hij zich een unieke stijl aangemeten die zich kenmerkt door bedrieglijk eenvoudige, Nick Cave-achtige instrumentaties en contemplatieve sferen. Maar daar waar Cave een meer dramatische intensiteit ten tonele brengt, is Callahan de kalmte in eigen persoon die de luisteraar uitnodigt om na te denken en te reflecteren. Dat werkt op plaat al negentien albums lang uitstekend, maar werkt het ook op een live-album? Zijn twee vorige live-albums uit 2010 en 2018 werden veelal lovend ontvangen en het derde, getiteld Resuscitate!, completeert een hoogwaardig drieluik.
Resuscitate! bevat tien tracks waarvan het overgrote deel afkomstig is van zijn meest recente plaat YTILAER uit 2022. Meteen valt op dat in de liveversies, de tracks een transformatie hebben ondergaan. First Bird klinkt op het studioalbum bijna zalvend, terwijl de live-uitvoering door toevoeging van een altsaxofoon, elektrische gitaar en volle drums een veel dwingender karakter heeft. Coyotes, een lyrisch complex lied over hoe liefde zowel in het verleden als in het nu bestaat, wordt opgerekt tot een twaalf minuten durende luisterervaring dat flirt met experimentele jazz.
Daar waar op de studioalbums van Callahan de aandacht van de luisteraar meer naar de teksten wordt gedirigeerd, is het op dit live-album juist het snijdende geluid van de instrumenten dat de aandacht opeist. De immer intieme en geruststellende stem van Callahan zorgt hierbij voor een verbindend contemplatief contrast. ‘Liedjes muteren vaak nadat ze zijn opgenomen,’ zegt Callahan hierover. ‘Om een of andere reden muteerden de liedjes van YTILAER sneller dan normaal.’ Het maakt Resuscitate! tot een spannend album: de songs zijn – bij zijn trouwe schare fans – genoegzaam bekend, maar elk lied op deze plaat ontpopt zich muzikaal gezien als een jou bekende vlindersoort in een nieuwe zomer.
En dat heeft niet alleen betrekking op de uitvoering van de liedjes van YTILAER. Callahan maakt her en der uitstapjes naar de periode dat hij nog door het muzikale leven ging onder het alias Smog. Keep Some Steady Friends Around dateert uit 2001 en wordt op Resuscitate! in een soort country-stijl uitgevoerd. Een landschap van desolate Texaanse vergezichten, terwijl het tuimelkruid aan u voorbij rolt. Callahan (woonachtig in Austin, Texas) weet dit beeld in een paar akkoorden en met enkele woorden te schilderen. In de live-uitvoering van het nummer Partition wordt het bijna extatisch. Het hammondorgel dat te horen is in de studioversie maakt live plaats voor een Jimi Hendrix-gelijkende elektrische en eclectische gitaarsolo.
Dat Callahan een meesterlijk goede tekstschrijver is, ook literair, blijkt ook in de liveversie van Pigeons. Openingszin van dit lied ‘Well, the pigeons ate the wedding rice/And exploded somewhere over San Antonio’ is zowel beeldend hilarisch als visueel droevig. Een niet meer te verwijderen beklijvend beeld. Dat weet Callahan, dat weet het publiek, als de eerste tonen van Pigeons klinken. Je kunt de ingehouden glimlach op het gezicht van menig concertbezoekers bijna aanraken. Als aan het eind van dit lied Callahan gortdroog komisch reageert op wat er vanuit de zaal door twee concertgangers geroepen wordt, ben je als luisteraar verkocht.
De uitgeleide van Resuscitate! wordt verzorgd door Planets; een lied over het verlangen naar avontuur en vrijheid, om los te breken van de dagelijkse sleur en de noodzaak hernieuwd contact te maken met de wereld en jezelf. Hoewel het concert zelf ruim drie uur duurde, is dat op Resuscitate! teruggebracht naar vijfenzeventig minuten. Toch bevat de plaat maar tien liedjes, dus enig geduld bij het luisteren is wel vereist aangezien de lengte van een aantal songs ver wordt opgerekt. Voor sommigen wellicht te ver. Voor wie lukt zich tegen de weerstand hieraan te onttrekken en zich laat meedrijven op de klanken en stem van Callahan, wacht een spannend en prachtig live-album.
Recensie | Bill Callahan – Resuscitate! | Nieuweplaat.nl