Drive-By Truckers - Decoration Day (2003)

Ik heb er sinds zaterdag een nieuwe favoriete live-artiest bij. Tweeeneenhalf uur achter elkaar spelen ze steeds meer de zaal plat. Dit gebeurt oa met drie gitaren en vooral door drie zangers die ook nog eens alle drie een goede stem hebben.
Het was aangekondigd als een soort Lynyrd Skynyrd maar het deed me vooral denken aan Wilco/Uncle Tupelo, beetje Jayhawks en Bottle Rockets maar vooral Grandaddy.

Uitstekend album van Drive By Truckers, het album heeft uitstekend rustige rock muziek op het schijfje staan. Ik vind dit één van hun beste albums. Het album heeft weinig minpunten dus van mij krijgt het 4 sterren.

Mooi album, maar toch is het geen meesterwerk. Er hadden best wat tracks weggelaten kunnen worden zodat je een wat compacter geheel zou krijgen.

Maar het is dus zeker wel een goed album. Ik hoor vooral de Stones van 68-71 hierin terug(overigens ook de enige periode die ik van hen ken, maargoed). Een nummer als 'Marry Me' had makkelijk op Sticky Fingers kunnen staan en dan had het nog tot de betere nummers gehoord ook. Het mooie aan deze band is dat ze drie gitaristen en drie leadzangers hebben, zodat er ook veel dingetjes op de achtergrond gebeuren. Weet niet of ik hier nog meer van ga checken. Misschien over een paar maanden weer eens een album.

Voor nu wil ik Ron Jans bedanken dat hij mij op dit album heeft gewezen. Ron bedankt!

4*

Wederom een schitterend album van de Truckers. Deze kende ik tot voor kort nog niet, maar op basis van mijn uitstekende ervaringen met Southern Rock Opera en vooral The Dirty South heb ik Decoration Day een kans gegeven.

Deze staat wat mij betreft op gelijk niveau met The Dirty South. Leuke up-tempo songs als het reeds genoemde Marry Me (inderdaad erg goed) en My Sweet Annette worden prima afgewisseld met sfeervol, rustiger werk zoals het prachtige The Deeper In en het zo mogelijk nog mooiere When the Pin Hits the Shell.

Het gebruik van drie leadzangers vind ik absoluut een meerwaarde voor de bandsound. Net als bij voorgaande ervaringen met de band bevalt het werk met Patterson Hood op zang me over het algemeen nog het meest, maar de rest is ook dik in orde: 5*

De enorme diepgang in de teksten (die handelen van incest tot vriendschap en het Amerika in vroegere jaren) wordt slechts overtroffen door de geweldige muzikale kwaliteiten van het vijftal. De Truckers laten hier weer zien dat hun liefde voor authentieke, onvervalste altcountry-/roots-muziek heel diep zit.

Origineel en verfrissend, maar ook weer authentiek en herkenbaar: 5*, simpelweg omdat ik er niet meer kan geven. En dan te bedenken dat de opvolger The Dirty South nóg ietsje beter is.

Heb dit album nu een aantal keer beluisterd en tot nu toe vind ik het wat minder dan southern rock opera en the dirty south. Wellicht dat ik hem later meer gaat waarderen, voorlopig drie sterren.

ja, iets minder dan southern rock opera en the dirty south , maar het is wel een zeer sterke plaat , ik hou enorm van die 3 zangers en 3 gitaristen , heb ook een dvd van hen live , en daar spelen ze heel gewoon de pannen van het dak , ik ga op zoek naar nog cd's van deze band die prachtige southern music maakt , schitterende band

Het wordt eentonig, maar Drive-By Truckers leveren met "Decoration Day" gewoon weer een uitstekende plaat af. Drie gitaristen en drie zangers zorgen voor een dynamisch geluid en afwisseling in de nummers. Wederom staat de plaat in het teken van het zuiden van de Verenigde Staten, al is het geen concept plaat als "The Dirty South". Op "Decoration Day" is er voldoende afwisseling tussen de meer rock georiënteerde nummers en de wat langzamere meer op country gestoelde nummers. De laatstgenoemden zijn wat mij betreft wat intenser en hebben een rijker palet aan instrumenten, waarbij ik met name het gebruik van de pedal steel erg mooi vind. Gewoon weer genieten van broeierige Southern rock. Constante kwaliteit is ook een kwaliteit.

Constant is idd. gelijkwaardig aan Drive-By Truckers lijkt het wel. De meeste albums heb ik nu wel geluisterd en allen vind ik een dikke voldoende waard. Geen uitschieters naar beneden, daarentegen heb ik ook niet direct een album waarvan ik zeg wow die mag de volle mep krijgen. De afwisseling in de zang, is een sterke troef van ze, waardoor enige vorm van herhaling gevrijwaard blijft. De southern-rock i.c.m. de 'Stoneseske' nummers ten tijde van Sticky Fingers, geven dit Decoration Day voldoende dynamiek. Lijkt me wel tof om ze nog eens een keer live te gaan zien.

Van het drietal Southern Rock Opera, The Dirty South en Decoration Day is het laatste duidelijk het beste. Hier vind ik de zang veel beter passen bij de ook al m.i. betere nummers.
In ieder geval naar mijn gehoor.

Drive-By Truckers,tja ik ken er niet al te veel albums van maar die ik ken overtuigen stuk voor stuk en dat geldt ook weer voor Decoration day.De plaat brengt een ontspannende combinatie van roots en rock en is mede door de verschillende vocalisten lekker afwisselend.Dat wil niet zeggen dat alle nummers even sterk zijn want er zitten wel een paar mindere tussen.
Het merendeel echter,met voor mij Marry Me (had zo van de Stones kunnen zijn),Hell No, I Ain't Happy en de door mijn favoriete zanger van de band Jason Isbell (in ieder geval toen nog) gezongen titelnummer en Outfit voorop,is van een hoge kwaliteit en stuwen dit album dan ook vrij makkelijk,er zijn wel een aantal luisterbeurten nodig,naar vier sterren.
Een wat opgeschoonde versie,van pakweg een kwartier minder had wellicht nog een hoger cijfer opgeleverd.

Samen met opvolger The Dirty South behoort Decoration Day tot het magnum opus van de Truckers. De band heeft een aantal ijzersterke composities weten te creëren die door de drie vocalisten – Patterson Hood, Mike Cooley en Jason Isbell – van een unieke stijl worden voorzien. Vooral de eerste helft, en dan met name tot en met My Sweet Annette, is van een hoog niveau.

Het enige minpuntje is dat het altijd iets te lang duurt naar mijn gevoel. Sounds Better in the Song en Careless zijn net wat minder sterk dan de rest, maar daarentegen zijn songs als The Deeper In en When the Pin Hits the Shell wel weer prima. Het verhalende karakter van de nummers spreekt mij op ieder album van de Truckers aan, variërend van het leven in de VS in vroegere jaren tot aan een zwaarbeladen onderwerp als incest in The Deeper In.

Ik twijfel tussen een waardering van 4,5* en een 5*, maar omdat ik de plaat destijds helemaal grijsgedraaid heb geef ik de band het voordeel van de twijfel.

Na het goede Southern Rock Opera is Decoration Day de eerste echt hele goede plaat van Drive-By Truckers. Het album is gevuld met (snellere) southern rock en wat langzamer country/blues-rock. Dat levert een mooie afwisseling op, ook van de gebruikte muziekstijlen. Van de gierende gitaren op Careless tot de gedragen solo op het fantastische Your Daddy Hates Me. De uitvoering is natuurlijk top bij DBT en op dit album is het songniveau erg hoog. Om een paar favorieten te noemen: Sink Hole, Hell No I Ain't Happy, Marry Me, My Sweet Annette, Outfit, Your Daddy Hates Me dus, When the Pin Hits the Shell & titelsong Decoration Day. Een overheerlijk album van DBT met pure, rauwe en eerlijke muziek.

Een leuk southern rock album. Persoonlijk kan mij deze minder goed bekoren dan de albums die de band erna maakt.

De pluspunten: leuke, frisse rock, leuke gitaarloopjes (Sink Hole, Marry Me), mooie rustige nummers zoals Heathens, de nodige boosheid (Hell No, I ain't Happy), de nodige rauwheid in zang verspreid over het album, de verhaallijnen en fijn dat er meerdere gitaren gelijktijdig aan het werk zijn. De mindere punten: niet zo specatulair, de gitaarsolo's zijn niet de meest geweldige, piano/keyboard wordt iets te vaak overstemd, tegen het einde vermindert mijn aandacht voor het album.