Daryll-Ann - Spring (2024)

Twee jaar geleden bestond het label Excelsior vijfentwintig jaar en werd Daryll-Ann gepolst om ter gelegenheid van dit heugelijke feit een eenmalig optreden te verzorgen. Dat optreden voelde goed aan en al snel werd het plan gesmeed om een nieuwe plaat te gaan maken. Na uitvoerig repeteren werd in Studio Helmbreker in Haarlem in vijf dagen tijd veertien nummers opgenomen. Dertien ervan werden geschreven door vaste componisten Anne Soldaat en Jelle Paulusma. Our Song werd echter geschreven door Jelle Paulusma en Bertolf Lentink, die op dat nummer op slidegitaar is te horen. Op de uitstekende opener Tom Wilko and the Strange Bunch wordt het Hammond orgel bespeeld door Paul Bond en Jasper Geluk speelt piano op 1984. Al snel blijkt bij het beluisteren van het uitstekende comebackalbum Spring dat de chemie nog steeds volledig aanwezig is. Met een uitgekiende mix van ingetogen folk, rammelende garagerock en dromerige alt country bewijst het vijftal waarom het lang geleden een van de meest geliefde Nederlandse indie bands was. Maar blijkbaar nog steeds, want sommige optredens van de komende promotietournee zijn reeds uitverkocht. Spring kan zich meten met albums als Daryll-Ann Weeps en Happy Traum.

Bron : Music that needs attention - musicthatneedsattention.blogspot.com

Geduld is een lastige zaak. Maar nu vieren we dan toch de geboorte van een zeer fraai album waarbij de nostalgische DA- chemie weer tot leven is gewekt.

Erg blij mee! (3 x hoera!)

Fijn dat ze weer tezamen zijn. Band die ooit een memorabel album afleverden met Weeps.
En ook jaren ouder niet kiezen voor gemakzucht. Direct alweer vertrouwd.

Echter, sommige composities zijn me mij dan weer iets te mainstream, voorspelbaar.
Maar okee. Net 3 x beluisterd. Ik laat het nog nader inwerken.

Hij is onderweg, maandag op de mat, en dan op de platendraaier. Lura, hoeveel sterren geef je?

Heerlijk album. Juist de afwisseling en aanvulling van de Jelle Paulusma en Anne Soldaat op elkaar geven het net wat extra’s ten opzichte van hun ook hele goede solo albums. Zin om ze weer live te zien.

Prachtig oranje vinyl trouwens. Wel grappig, vroegâh was het echt heeeeeel bijzonder om een gekleurde plaat te hebben, maar tegewoordig is het bijna cool om gewoon eens zwart vinyl te hebben. Anyway, deze kleur vind ik echt mooi (verder totaal onbelangrijk wat ik van de kleur vind uiteraard.. haha).

Een f e n o m e n a l e plaat. Ik hoor U zeggen: "Daryll-Ann? Waren die niet al dood?". Integendeel, ze zijn Spring-levend! Jelle Paulusma en Anne Soldaat, de Lennon en McCartney der Lage Landen, hebben een heerlijke cocktail van Excelsior rock en pop voor ons bereid om van te watertanden. Allemaal klassiekers in de dop, Jelle met z'n melancholieke en troostende stem, en Anne met z'n fragile en vertederende stem; tranentrekkend zo mooi. Enfin, een nieuwe lente, een hernieuwd geluid. Topklasse!

Hij is binnen, mooie uitgave, zwart vinyl, met handtekeningen van de band op de achterhoes, zie er naar uit deze eens goed te gaan draaien. Erg blij dat de heren weer terug zijn en niet alleen maar om het verleden te vieren, maar vooral om geïnspireerd de toekomst in te gaan.

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Daryll-Ann - Spring - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Daryll-Ann - Spring
Spring van Daryll-Ann klinkt alsof de tijd twintig jaar heeft stilgestaan, maar de songs van de Nederlandse band klinken na de lange afwezigheid ook nog altijd fris en geïnspireerd, wat een heerlijk album oplevert

Niet meer verwacht, maar toch nog gekomen, een nieuw album van de Nederlandse band Daryll-Ann. De band trok twintig jaar geleden vrij abrupt de stekker er uit, maar laat op Spring horen dat de magie van weleer hierbij niet verloren is gegaan. Spring klinkt hier en daar net wat steviger dan we van de band gewend zijn, maar het comeback album is toch ook een feest van herkenning met uiterst melodieuze songs die aan de ene kant de zon doen schijnen, maar ook niet bang zijn voor donkere wolken en diepgang. Er zijn niet heel veel bands die na een stilte van ruim twintig jaar nog met een acceptabel album op de proppen komen, maar Spring van Daryll-Ann is in alle opzichten memorabel.

De Nederlandse band Daryll-Ann debuteerde in 1992 nog vrij anoniem, trok vervolgens de aandacht met het in 1995 verschenen Seaborne West en groeide hierna uit tot een van de leukste Nederlandse bands van de jaren 90 en vroege jaren 00 met de op het Excelsior label uitgebrachte albums Daryll-Ann Weeps (1996), Happy Traum (1999), Trailer Tales (2002) en Don't Stop (2004).

Net als labelgenoten Johan vermaakte Daryll-Ann met op het eerste gehoor zorgeloze popsongs die de zon lieten schijnen, maar de songs van de band waren veel meer dan een dosis zonnestralen, al was het maar vanwege alle melancholie in de songs. Datzelfde Johan dook eerder dit jaar op met een uitstekend album dat volgde op een redelijk lange stilte en nu is het de beurt aan Daryll-Ann.

Rond Daryll-Ann is het nog veel langer stil geweest. Tien jaar geleden deed de band al eens een reünie tour, maar tot een opvolger van Don’t Stop kwam het destijds niet. Die opvolger is nu wel verschenen, want ruim twintig jaar na de vermeende zwanenzang van de band is Spring verschenen. Ik zal er niet over zeuren dat Spring misschien een paar maanden te laat komt, al is het maar omdat de Nederlandse band, net als in het verleden, de lentezon laat schijnen op haar nieuwe album.

Jelle Paulusma en Anne Soldaat schreven allebei een aantal songs voor het nieuwe album van Daryll-Ann, die vervolgens mede werden ingekleurd door bandleden van het eerste uur Jeroen Kleijn, Coen Paulusma en Jeroen Vos. Spring klinkt direct vertrouwd met popsongs die het unieke stempel van Daryll-Ann dragen. Dit betekent overigens niet dat Spring fantasieloos voortborduurt op Don’t Stop, want je hoort wel dat er twintig jaren zijn verstreken.

Daryll-Ann schuift op haar album wat vaker op richting indierock, maar ook flarden Westcoast pop en alt-country zijn nog duidelijk hoorbaar en af en toe komt ook een uiterst ingetogen song voorbij. In een aantal tracks doet Spring bovendien wat Beatlesque aan, wat niet zo gek is gezien de bijdragen van de Lennon en McCartney van de Nederlandse popmuziek, want zo mogen Paulusma en Soldaat best genoemd worden.

In de jaren 90 maakte vooral het melodieuze karakter van de muziek van Daryll-Ann de songs van de band zo onweerstaanbaar en dat melodieuze karakter is ook weer goed hoorbaar op Spring, dat ook als de gitaren gruizig klinken of wanneer de songs behoorlijk melancholisch zijn vermaakt met prachtige melodieën.

In mijn recensie van het laatste album van Johan schreef ik dat het best knap is om na lange afwezigheid terug te keren met een album dat verder gaat waar het vorige album ophield maar dat op hetzelfde moment is mee gegaan met de tijd. De prestatie van Daryll-Ann is gezien de afwezigheid van ruim twintig jaar nog een stuk knapper. Spring klinkt direct als Daryll-Ann, maar de band is zeker niet blijven steken in het verleden en overtuigt op Spring met fris klinkende popsongs met hooguit een nostalgisch tintje.

In muzikaal opzicht klinkt het allemaal weer fantastisch, met een hoofdrol voor het veelkleurige gitaarwerk van Anne Soldaat, maar ook de bijdragen van de soepel spelende ritmesectie zijn het vermelden waard. Spring kon twintig jaar na die prachtige serie albums eigenlijk alleen maar tegenvallen, maar dat doet het album zeker niet. Daryll-Ann is terug en dat is echt geweldig nieuws. Erwin Zijleman

Wat een onverwacht leuk cadeautje: een nieuwe Daryll-Ann! Als je dit album toch zo beluisterd dan valt elke keer weer het ultieme vakmanschap op. Op het eerste oog luchtige popliedjes, maar ze zitten o zo verfijnd in elkaar. De verscheidenheid maakt het album ook zeer herluisterbaar

Mooi hoe de heren hun reünie kleur geven met songs, waar verbaasde vreugde enerzijds en ingetogen ongeloof anderzijds door heen klinken. “We doen het weer” en “Doen we het echt?” naast elkaar in melodieuze songs met een kop en een staart. Flonkerend gitaarspel en fijne koortjes en accenten tonen aan dat Daryll-Ann het nog niet verleerd is. Spelen met de energie van jonge honden en de ervaring van gelouterde muzikanten. Mooi hoor!

Live in Utrecht 2024
Life Can Be Amazing
1984
Spring

Dat Everything I Knew is de enige lelijke eend in de bijt. Mooi en knap na zo'n tijd. Ze geven nog steeds van die lange shows waar Spring ongetwijfeld prima in gaat passen. Zin in!

Wat een fijn album. Heerlijk afwisselend. Fijne melodieën, mooie lichte touch en op een of andere manier lekker eigenwijs. Prachtige rentree!

Ik ken niet veel van deze band. Ik heb Jelle Paulusma sinds zijn entree bij Her Majesty wel gevolgd en ik ken zijn soloalbums ook. Zitten een paar hele goeie bij! Maar van Daryll-Ann ken ik alleen het mooie Daryll-Ann Weeps. Wordt tijd dat ik meer van deze indieband ga ontdekken.

"Spring" is het achtste album van Daryll-Ann. Na een onderbreking van twintig jaar keert de band terug met veertien nieuwe nummers, die een mix bieden van indierock, folk en alt-country.

Het album opent met "Tom, Wilko and the Strange Bunch", een energiek nummer dat een goede binnenkomer is. Andere opvallende tracks zijn "Everything I Knew", "1984", "Radio Baei" en het titelnummer "Spring". De nummers worden gekenmerkt door melodieuze gitaarpartijen, harmonieuze zang en pakkende refreinen.

De teksten op "Spring" gaan over thema's als nostalgie, persoonlijke groei en het verstrijken van de tijd. De samenzang van Jelle Paulusma en Anne Soldaat voegt een extra laag emotie toe aan de muziek.
De productie van het album is helder en dynamisch, met een balans tussen akoestische en elektrische instrumenten. Het plezier en de hernieuwde energie van de bandleden zijn duidelijk hoorbaar, wat bijdraagt aan de frisse en tegelijkertijd vertrouwde sound van het album.

"Spring" is een geslaagde comeback voor Daryll-Ann, die zowel oude fans zal aanspreken als nieuwe luisteraars zal aantrekken. Het album toont de evolutie van de band en bevestigt hun plek binnen de Nederlandse muziekscene.

Voor wie houdt van melodieuze pop met een alternatieve inslag, is "Spring" een aanrader. Het album laat horen dat Daryll-Ann na al die jaren nog steeds in staat is om relevante en meeslepende muziek te maken.

Waardering: 7,2

Mooie comeback van één van mijn favoriete Nederlandse bands.

Voor het eerst sinds 20 jaar weer een nieuwe plaat, en wat voor één!

Hun meesterwerk is Happy Traum, maar deze plaat vind ik ook heel mooi. Misschien zelfs wel top 3, samen met “Weeps”.

Heel erg gevarieerde nummers. Van mellow liedjes met prachtige melodieën die knap in elkaar zitten zoals “1984” en “Radio Bari” tot aan stevige rockers als “A Note about time” en “Life can be amazing”.

Anne Soldaat en Jelle Paulusma wisselen elkaar weer mooi af als zanger wat ook voor diversiteit zorgt. En Anne Soldaat speelt weer heerlijke gitaarpartijen, loopjes en solo’s zoals in het titelnummer “Spring”..

Mijn plaat van het jaar 2024 en een prachtig optreden vorige week woensdag in Paradiso, wat een feest!

Daryll-Ann was voor mij lang een vage naam uit het verleden waar ik hooguit een enkel nummer op een verzamelaar had. Maar ik ben blij dat ik deze vandaag jarige lenteplaat die het ook op donkere dagen uitstekend doet wel in z'n geheel meemaak. Vier sterren voor deze kwaliteitsvolle, frisse en afwisselende plaat.