Weer eens zo’n typisch zwaar onder de radar album dat zowat iedereen gemist heeft in 2024. En hoe onterecht!
Heerlijk prog album op de leest geschoeid van grootheden als Yes ten tijde van begin jaren 70. Voldoende eigen om een stukje bestaansrecht te mogen claimen. En dat komt vooral door de prachtig welluidende melodieen en ijzersterke harmonieen die dit ensemble aaneen weet te rijgen. De stem van Circe Link is uitnodigend, lieflijk en trekt je de nummers binnen en houdt je gemakkelijk geboeid gedurende het album. Ze heeft soms zelfs wel wat weg van Jon Anderson. Muzikaal gebeurt er van alles en is er genoeg te genieten. 5 lange composities die voorbij zijn voor je er erg in hebt. Luister ik het toch nog een keer. En nog een keer…