Paul Di'anno's Battlezone was één van die bands waarmee de voormalig Iron Maidenfrontman de eredivisie trachtte te bereiken. Met een muzikale stijl die dan (1987) populair was, zal hij eerder zijn achterban van zich vervreemd hebben dan dat hij zieltjes ging winnen. Denk ik zo.
Children Of Madness was het tweede album in deze samenstelling. Ik vind het wel een geinig plaatje eigenlijk. Het is pure stadionhardrock. Oftewel hairmetal. Maar het is best oké. Opgepompte riffs, aanstekelijke hooks, scheurende solo's en goede vocalen van het opperhoofd.
I Don't Wanna Know (en niet I Don't Wanna Be A Hero) kwam nog wel eens voorbij op Headbangers Ball. Een toegankelijke en typische meebralsong. Het titelnummer is weer wat heavier en direct ook samen met de speedy opener Rip It Up mijn favoriet. Velen zullen het als fout bestempelen, maar wie wel wat kan met de de stevigere kanten van Kissen, de Vinnie Vincent Invasions en de Y&T's uit de jaren 80 kan hier ook wel wat mee. Wie verwacht dat Di'Anno met Battlezone net zo voor dag kwam als op de eerste Maidenreleases zal van een koude kermis thuiskomen.