Liefhebber ben ik niet van verzamelaars, ik heb er dan ook betrekkelijk weinig in mijn platencollectie. Wat voegt het meestal toe? Bijna niets en mijn keikop is zo dwars dat ik vertik om die te kopen voor de occasionele nieuwe nummers, boerenbedrog. Soms kan het wel de moeite zijn zoals bijvoorbeeld Blast From the Past van het Duitse Gamma Ray.
Een groep kan lelijk zijn broek scheuren aan het heropnemen van zijn oude nummers. Verander je er niets aan, is het niet goed. Verander je er wel iets aan, is het ook niet goed. Ik denk dat het eerder de moeite kan zijn voor de groep zelf, zeker in het geval van Helstar want ze waren een tijdlang gesplit en in 2008 verscheen een nieuw album met The King of Hell. Geef een fans een proevertje, create a buzz want er komt een nieuw album aan…
Laat de nieuwe lineup dan eens de oude nummers inspelen, zien we waar zij de nuances leggen, waar zij de nadruk op leggen en wat ze niet aanvoelen. Vergelijk eens de twee bezettingen van het eerste album Burning Star en dit tussendoortje: enkel Larry Barragan en James Rivera aka Bill Lionel blijven over. Grootste verschil is het veel krachtiger geluid dat duidelijk opvalt bij de nummers van het eerste album, logisch natuurlijk want het apparatuur is beter, de studio’s zijn beter en de muzikanten worden beter. Over de kwaliteit van de nummers kun je niet vallen, over het nut van een dergelijk album wel. Mocht ik dit ooit tegenkomen voor een zacht prijsje…
Nog een beetje bijkomende en hopelijk nuttige informatie over de nummers zelf. Van het album Burning Star komen Burning Star, Witch's Eye en Dracula's Castle. Van het album Remnants of War komen Suicidal Nightmare, Evil Reign, Angel of Death en Face the Wicked One. Van het album A Distant Thunder komen The King Is Dead en Tyrannicide. Van het album Nosferatu komen Baptized in Blood en Harker’s Tale. Van het album Multiples of Black: gelukkig geen enkele! Tormentor en Caress of the Dead zijn twee nieuwe songs.