Michel Polnareff - Polnareff's (1971)

Obscuro met een hoofdletter O, groots en meeslepend, plus nog wat andere superlatieven. Instant vijf sterren.

(Net) na Histoire de Melody Nelson het tweede Franse meesterwerk uit die periode.

Polnareff combineert jazz, chanson, psychedelica, funk en elektronica tot een samenhangende lappendeken aan invloeden. Soms over de top qua arrangementen, maar altijd in dienst van het hele album. Een luisterervaring zonder weerga die Nederland helaas (toen) niet bereikte. Later profileerde Polna zich meer en meer als een soort paradijsvogel op het podium, met rare acts en nog extravagantere brillen. Een 'rare kwiet' inderdaad, die gelukkig hier al z'n definitieve muzikale statement maakte.
Laatste ding: prachtige productie!

Dacht het wel gehad te hebben na een kennismaking met zijn debuutalbum en diens opvolger, in een hele positieve manier dan wel. Heerlijke albums. Ergens bedacht ik of het nog zinvol zou kunnen zijn om nog een album van hem onder de loep te nemen en koos voor zijn derde album.

Mon Dieu... C'est incroyable