Een mooi tweede album van t (oftewel Thomas Thielen). Het heeft ook hierop een wat ongrijpbare kwaliteit allemaal, dat me blijft boeien. De mooi opgebouwde opener, het beklemmende "August in Me", of een meer prog-rock achtig stuk als "Sceptic". Het eigenaardige afsluitende "Ghosts" is er één die ik nog steeds niet helemaal vat. Live favoriete zijn er ook, met "Forget Me Now" en "Curtain Call". Thielen tourt op moment, en naar dat laatst genoemde nummer is de tour vernoemd. Toepasselijk want dan brengt hij z'n wat meer melancholischer werk. Morgen speelt hij in Alphen aan den Rijn, waar ik me zeer op verheug!