Dit album is echt zo vet. Sommige stukken zijn gewoon zo overdacht goed. Voordat er een tribaltechnonummer aankomt van The Hayden Andre Project vliegt er nog een of ander stukje stammenmuziek door.
Dan stel ik me een avond voor in Afrika waar een hele stam achter kleine en gigantisch grote trommen samen in de maat slagen. Als daar dan nog een stukje pidgeon Inglande door vloeit is het al helemaal in orde.
Zo'n mooi stukjes muziek zijn dit. Het leuke is dat Siegling en Khan naar nummers hebben gezocht die krachtige geluiden in zich dragen. Probleem: op zich staan de meeste nummers niet erg goed. Dus gaan ze het lekkere geluid dat in deze nummers zit combineren met andere geluiden. Ze sluiten ze zo bij elkaar aan dat de flow en de symboliek in de nummers blijft bestaan. Ieders zal wel zijn eigen hoogtepunt in de muziek zien. Het toffe is dat die bij mij constant lijkt te veranderen. Je blijft er naar luisteren en je blijft ervan houden.
Waarom sommige artiesten op namen als T.B.C. komen en hun nummer dan nog Goodbye Earth noemen blijft voor mij wel een raadsel.