Eva Cassidy - Songbird (1998)

Toen Eva Cassidy op 33-jarige leeftijd overleed, was niemand daarvan op de hoogte.
Toen deze cd werd uitgebracht besefte iedereen wat een verlies dat eigenlijk was.
Het is die stem, die ontroerende stem, waardoor ze deze liedjes onsterfelijk weet te maken.
Het is een en al puurheid wat je hier hoort.
Het rare is dan ook dat al haar "studio-albums" postuum zijn verschenen.

In mijn ogen de vrouwelijke versie van Jeff Buckley.

Vind dit weinig bijzonder eigenlijk. Ok, ze heeft mooie stem, maar haar nummers vind ik weinig verrassend, het voegt niks toe verder (getuige de enorm slechte versie van Fields of Gold). Heb er erg veel moeite mee om dit hele album uit te zitten.. Valt voor mij absoluut in de categorie overgewaardeerd. 1,5*

Ik hoorde Eva Cassidy vandaag voor het eerst, ik was gelijk geroerd door haar stem, zo puur en zuiver. Ik ga me zeker verdiepen in haar muziek.

Wat een meesterlijk album is dit! Ik kan er geen genoeg van krijgen. Eva Cassidy bezat een van de mooiste stemmen die ik tot nu toe gehoord heb.
Ik ben zeer geroerd door I Know You by Heart, ze zingt het met zoveel gevoel (verder ook prachtige melodielijnen en viool-arrangementen).
Weggeblazen ben ik door Oh, Had I a Golden Thread, wat een krachtige stem, soulfull!
Andere favorieten van dit album zijn Songbird, Wade in the Water, Autumm Leaves en Over the Rainbow (een van de mooiste covers die ik van het nummer ken).
Het is een album van hoog niveau, folk/pop met hier en daar wat jazz-invloeden, helemaal mijn genre.

Eva Cassidy heeft mij geraakt. Het is een groot verlies dat ze is overleden...

5*

Heb een zwak voor mooie vrouwenstemmen, dus zal het niemand verbazen dat ik dit heel erg goed vind.

Topnummers:

Een funky bewerking van het 18e eeuwse dooplied Wade in the Water, een bluesy versie van de jazzstandaard Autumn Leaves en vooral haar versie van Over the Rainbow.

Ik ben het helemaal eens met parto88. Wat een zonde dat ze zo vroeg is gestorven...

Veel van deze nummers staan ook op Live in the Blues Alley alleen zijn ze op dat album veel beter uitgevoerd naar mijn mening.
Ik vind een live album van haar echt 10x beter dan een studio album

Één van de beste zangeressen ooit. (Misschien wel de beste)
Naar mijn mening is dit haar beste album.5*

Door random downloaden zo'n 7 jaar terug haar naam tegen gekomen en wat nummertjes van gehoord. Das toch wel heel erg mooi dacht ik toen. Helaas zoals het soms kan voorkomen, dat je muziek of in dit geval vooral een stem tegenkomt, waar je graag meer van wil horen, had Eva het tijdige voor het eeuwige gewisseld. Maar onze lieve heer was i.i.g. zo genadig om even een engel te laten horen op de begane grond, want wat heeft zij een loepzuivere, oprechte stem, die linea recta de weg vrijmaakte naar mijn 'hart'. Toch had ik verder niet gezocht naar albums van haar, tot jl. ik dit album voor een schappelijke prijs direct eruit viste en meenam. Vandaag meerdere keren achtereen geluisterd. Zoals Cash het in zich had om het jasje van de nummers van anderen het zijne te maken, zo weet Cassidy composities van Sting (Fields of Gold), Songbird (Christine McVie), Curtis Mayfield (People get Ready) of een uitgekauwde evergreen als Over the Rainbow, zodanig neer te zetten, dat het lijkt alsof het bij voorbaat al bestemd was dat zij die nummers zou gaan zingen, maar het eventjes aan Sting en McVie was o.a. om het juiste nummer te componeren.
Prachtige, ontroerende compilatie, die het waakvlammetje dat Eva in mijn muziekbeleving was, weer flink heeft doen laten ontbranden.

??????

Ook ik vind de versie van Sting zoveel beter dan die saaie cover van Eva Cassidy

saaie cover?

Ik vind beide versies erg goed, zowel Sting als Eva Cassidy maar als we puur over emotie spreken zeg ik Eva beter.

Ja de versie van Sting vind ik wat beter al vind ik de versie van Eva niet zo slecht als eerst.

Ook het titelnummer vind ik in de versie van FM beter.

Ik ben zeker geen liefhebber van covers. Alleen als ze iets aan het oorspronkelijke nummer toevoegen dan .... Cassidy voegt wel iets toe, namelijk een ontzettend mooie en pure zangstem. Door de instrumentale omlijsting tot het minimum terug te brengen komt die stem optimaal tot zijn recht. Aangenaam!.

Chapeau. Sluit ik me helemaal bij aan. Eva heeft met dit album mijn 'cover' syndroom gerelativeerd. Erg smaakvol gedaan, mooie nummers (waarvan ik er destijds een aantal niet kende) machtig mooie stem en een super goeie productie. Veel te vroeg heen gegaan.

Wat kan ik nog toevoegen aan al de lovende kritieken? Geloof ik rond 2003 hoorde ik voor het eerst Fields of Gold op de radio en ik was gelijk verkocht. Zij heeft echt de meest pure stem die ik ooit heb gehoord. Afwisselend ingetogen, dan weer knallend raakt ze je midden in je hart.
Wat een verlies.

Wat vinden de Eva Cassidy fans hier eigenlijk van de versie van Fields of gold van Hattie Briggs?! Mocht je die mooi vinden, haar hele album is het beluisteren waard.

Wát een stem, wát een geweldige uitvoeringen, wát een jammerlijke einde.

Fantastische stem! Dat staat buiten kijf, maar toch vind ik haar album niet interessant gehad. Op de één of andere manier houdt ze de aandacht niet vast. Toch vind ik haar stem overweldigend mooi en daardoor zijn de liedjes ook niet slecht, maar het maakt ze ook niet fantastisch. 3*

1. Fields of Gold (4:42) --- 4,0
2. Wade in the Water (4:02) --- 3,5
3. Autumn Leaves (4:41) --- 3,0
4. Wayfaring Stranger (4:27) --- 3,0
5. Songbird (3:44) --- 3,5
6. Time Is a Healer (4:16) --- 3,0
7. I Know You by Heart (4:00) --- 3,5
8. People Get Ready (3:17) --- 3,0
9. Oh, Had I a Golden Thread (4:50) --- 3,0
10. Over the Rainbow (5:00) --- 3,5

Waterige oogjes bij 'Autumn Leaves', 'Time is a Healer' & 'Oh, Had I a Golden Thread'. Haar stem en de uitvoeringen op dit album hebben een Bach-achtige schoonheid.

Cassidy heeft bij mijn weten tijdens haar leven enkel covers en traditionals gezongen. Echter heeft ze die zo goed uitgekozen en eigen gemaakt, dat er, zeker ook op dit album, toch een rode draad/eenheid in zit.
De selectie van nummers sluit perfect aan op de stem en de expressie van Cassidy en zegt verder wat over haar spirituele weltschmerz (longing in het engels duidt de lading wellicht beter) die ze zo machtig over weet te dragen.