Textures - Silhouettes (2008)

Natuurlijk zal hij stijgen, hij krijgt van mij alleen al een puntje vanwege het feit dat dit de enigste echt goede neerlandse metalband is.

Ahum, enige goede Nederlandse metalband? Zoek The Monolith Deathcult eens op

is het niet handiger om eerst het hele album (een paar keer) te luisteren, voor je een cijfer geeft?

Ik beluister eerst 1 maal het album en geef dan punten, na enkele luisterbeurten kan het zijn dat ik dat cijfer wat aanpas.

Heb een duoticket gewonnen voor hun optreden op 18 dec te Arnem. Ik kan niet gaan. Wie ze wil hebben, zend gewoon een pm naar mij!!!

Ben erg onder de indruk van de zanger wat klinkt die man bruut, net als de rest van de band trouwens weer een retestrakke plaat van deze Nederlandse metal goden.

Dat is hier niet echt mee te vergelijken. En als ik eerlijk ben vind ik Monolith vrij snel saai.

Textures staat wat mij betreft ook bovenaan de metalscene van Nederland op het moment.

Nederlandse metalband had ik het over. Niet wat voor metal.

Dat Textures bovenaan de Nederlandse metalscene staat ben ik met je eens hoor, maar dat het de enige goede Nederlandse metalband zou zijn, is onzin. We hebben ook God Dethroned, Gorefest, Hail of Bullets, Ayreon, Epica, Forcefeed en meer.

Gorefest is vergane glorie; en als je dan toch een rijtje Nederlands metalbands plaatst moet 'Pestilence' er zeker bij.

Natuurlijk, ik had ook niet alles genoemd. ("en meer")
Maargoed, nu weer verder over Textures, want dat is met afstand de beste

Dat eerste nummer vind ik altijd zo lekker bruut. Alleen de vocalen bij deze band vind ik niet zo heel geweldig.

Een heerlijke plaat dit
Behoorlijk wat afwisseling, zowel in de muziek als de vocalen.
Geen grote kritiekpunten, al had het geluid van mij iets vetter gemogen.

Strakke plaat met zoals meer genoemd afwisseling. Blijft wat mij betreft daardoor van begin tot eind boeien. Zal ze eens live checken.

Live zeer zeker de moeite waard, de band tilt de nummers naar een nog hoger niveau! /m/

Wat zet Textures hier toch een enorm onderhoudende Mathmetalplaat neer. Op deze momenten ben ik toch wel even trots op mijn Nederlandse nationaliteit

Ik ben inmiddels van mening dat Silhouettes toch wel een van de grootste schatten van het gehele metalgenre is. Zelden hoor je zulke goede songs die je toch goed weten mee te slepen, zelden hoor je bandleden die zo goed op elkaar ingespeeld zijn en zo fantastisch hun instrumenten beheersen, en dan heb je al bijna niet meer door dat de muziek ook nog eens ontzettend technisch is. Ook loopt er een duidelijke rode draad door het album, zijn de teksten van zeer hoog niveau en is de productie ook nog eens bijzonder vol maar toch met een eigen karakter. Overduidelijk een blijver.

Ik zag dat ze op Fortarock staan. Waarschijnlijk met de nieuwe zanger?

Hoop trouwens dat een nieuwe plaat niet al te lang op zich laat wachten

Textures stopt aan het einde van het jaar mee. Na de laatste twee platen kan ik zeggen dat ik daar niet heel erg om treur, maar de eerste run van Polars, Drawing Circles en Silhouettes heeft een sterke indruk op mij achter gelaten en mij destijds een andere richting ingestuurd qua metal.

De band liet duidelijk zijn invloeden horen op de eerste twee platen, maar hier overstijgt zijn voorbeelden warempel en schopt zichzelf naar een zeldzaam hoog modern metalniveau. Inmiddels zijn er behoorlijk wat nieuwe bands die geïnspireerd zijn door Textures en als je luistert naar Silhouettes hoor je waarom. Ten eerste is Eric Kalsbeek een van de beste metalzangers die ik ooit heb gehoord: qua normale- én schreeuwzang. Hij schreeuwt als Phil Anselmo in zijn hoogtijdagen en croont gevoelig vol met diepte als Mike Patton: dat is toch een perfecte combinatie? Hij zorgt ervoor dat het magistrale Awake echt openbreekt in het refrein. Een van de mooiste metaltracks ooit gemaakt: het allerbeste van Devin Townsend én Meshuggah in een, en dan er nog een schep bovenop.

Silhouettes vloeit belachelijk mooi en nergens merk je dat je naar ronduit technische hoogstandjes aan het luisteren bent, dat merk je pas wanneer je dieper in de materie duikt, in mijn geval zijn dat de drumpartijen van Stef Broks: wat een geweldenaar! Een superdikke groove, jazzy fills en geweldige syncopen en maatwisselingen. De riffs zijn ontzettend bruut, de atmosferische stukken zijn ronduit hemels en op een manier die ik nog geen enkele andere moderne progressieve metalband heb horen evenaren.