Ik zat al sinds de aankondiging (en dat was in de lente van 2007) te wachten op deze nieuwe cd van mijn favoriete heksenbandje. Sinds Four Winds the Walker worden de nummers van de Spires steeds langer, maar de cd's steeds korter. Eén van de bandleden is bovendien geëmigreerd waardoor de dames nog maar met z'n drieën zijn.
Deze cd is geproduceerd door Greg Weeks en dat, of iets anders, zorgt ervoor dat de nummers rustiger klinken dan op de vorige platen. Ze zijn statig en kalm. De vage en atonale Spires-geluiden zijn er nog steeds, maar dan niet tien tegelijk zoals op hun allereerste album. De nummers (en dan met name de langere) leunen juist voornamelijk op één melodie die constant herhaald wordt.
Verder is er niet zoveel veranderd. Kathleen Baird zingt zoals altijd de meeste nummers, de rest wordt opgevangen door Taralie Peterson en Georgia Vallas zingt met haar ongelofelijk lelijke en daardoor juist erg mooie stem opnieuw één nummer.
Dus, vernieuwing maar ook meer van hetzelfde, wat resulteert in de vierde mooie cd van de Spires, die trouwens schandalig onbekend zijn hier.