menu

Jefferson Airplane - Crown of Creation (1968)

mijn stem
3,60 (79)
79 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: RCA Victor

  1. Lather (2:57)
  2. In Time (4:14)
  3. Triad (4:55)
  4. Star Track (3:11)
  5. Share a Little Joke (3:09)
  6. Chushingura (1:20)
  7. If You Feel (3:21)
  8. Crown of Creation (2:54)
  9. Ice Cream Phoenix (3:02)
  10. Greasy Heart (3:26)
  11. The House at Pooneil Corners (5:54)
  12. Ribump Ba Bap Dum Dum * (1:32)
  13. Would You Like a Snack * (2:40)
  14. Share a Little Joke [Single Mono Version] * (3:09)
  15. The Saga of Sydney Spacepig * (10:30)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 38:23 (56:14)
zoeken in:
avatar van SemdeJong
3,5
Oud maar goud. Vreemd dat mog niemand een bericht achter gelaten heeft. Ok hij is bijna 40 jaar oud maar nog steeds aantrekkelijk op naar te luisteren.

3,0
Er staan een paar juweeltjes op: 'triad' (geschreven door David Crosby van CSN en van The Byrds) over een driehoeksrelatie die hij had met Joni Mitchell en ???,; 'lather', over een verstandelijk gehandicapt jongetje: ontroerend.

Pieter Paal
Hoewel ik dit wederom een ijzersterk album vind, vind ik 'Surrealistic pillow' en 'After bathing at Baxter's' net een tikkeltje beter.
Dit album is wat rustiger van opzet dan zijn voorgangers.
Op het gave 'If you feel like china breaking' wordt het meest gerockt.
Opvallend is het door Grace Slick gezongen 'Triad' dat o.a. in de originele versie terug te vinden is op de Byrds-compilatie 'Never before'. Deze versie mag er ook best zijn. 'Greasy heart' en 'Lather' kunnen ook bijgeschreven worden in het rijtje Grace Slick-klassiekers.
Jefferson Airplane stond ook model voor Nederpopbands zoals Shocking Blue en Earth & Fire.
Het korte 'Chushingura' doet alleen maar dienst als aanloopje naar de track 'If you feel'.
'The house at Pooneil's corner' is wederom een ode aan schrijver A.A. Milne en het boek 'Winnie the Pooh'. Op het vorige album stond al 'The ballad of you and me and Pooneil'.

avatar van willemmusic
4,0
NeilYoung schreef:
Er staan een paar juweeltjes op: 'triad' (geschreven door David Crosby van CSN en van The Byrds) over een driehoeksrelatie die hij had met Joni Mitchell en ???,

Graham Nash volgens mij (!!!).
Het is een bonus om Grace slick 'Triad' te horen zingen i.p.v. The Byrds, ze geeft er andere subtiele betekenis aan: feministies en vooral...geiler!

Aquila
Zoals alle Jefferson Airplane albums leidt ook deze weer aan grote wisselvalligheid. Absolute hoogtepunten worden schijnbaar moeiteloos afgewisseld met niemendalletje. Maar ja, als je album opent met "Lather" kan er eigenlijk niks meer stuk. Het mooiste Airplane nummer gezongen met die prachtige stem van Grace Slick (alleen Sandy Denny vind ik wellicht mooier).

avatar van gijs van e.
Ik las ergens iets over Greasy Heart: 'Greasy Heart is great, it's Jorma raving away on his wah-wah pedal.'

Een goede beschrijving, vind ik.

avatar van Droombolus
3,5
Pieter Paal schreef:
Het korte 'Chushingura' doet alleen maar dienst als aanloopje naar de track 'If you feel'.


Op CD mag dat misschien zo lijken, maar op de LP was 'Chushingura' het laatste nummer van kant A en If You Feel het eerste nummer van kant B .......

avatar van deric raven
3,0
Grace Slick klinkt hier mysterieus, beetje Kate Bush achtig.
Sandy Denny hoor je ook in haar stem terug, en dan vooral de zang van haar in het Led Zeppelin nummer The Battle Of Evermore.

avatar van MDRAIJER
3,5
Ik heb een zwak voor Grace's d'r stem zoals ik vaker heb toegegeven. Triad en Greasy Heart zijn echt prachtig. Lather ook, maar dat (welk instrument is het eigenlijk?) geluid richting het midden vind ik echt vreselijk.
De rest is gewoon lekker Jefferson Airplane zoals we het kennen met Kantner, Kaukonen en Balin etc. Redelijk prima album dus.

Greasy Heart is trouwens mijn favoriet, die wah-wah pedal en de manier van zingen vind ik werkelijk waar heerlijk.

You laugh so hard you crack a wall!

4,5
Alleen al vanwege ‘Lather’ het mooiste studioalbum dat Jefferson Airplane heeft uitgebracht. Triad vele malen sexier dan bij David Crosby zelf, om eerlijk te zijn vind ik die van hem een beetje viezig vergeleken met deze versie. En in tegenstelling tot eerder commentaar vind ik dit nou net de enige consistent echt goede plaat van Jefferson Airplane, dat had ik graag eens live gezien.

avatar van WoNa
3,5
Na 'Surrealistic Pillow' en 'After Bathing At Baxter's' valt Crown Of Creation een beetje tegen. Tegelijkertijd bevat het een paar van de mooiste nummers die de band heeft opgenomen en deze keer is het Grace Slick die schittert in de ballades en niet Marty Balin. Zijn rol is duidelijk minder op de plaat. Of dat de reden voor de lagere kwaliteit is, durf ik niet direct te zeggen, maar het lijkt er wel op. De composities komen uit alle hoeken van de band. Dat zorgt voor veel variatie, klankkleur en lead zangers, maar gaat ook ten koste van de consistentie op deze plaat, waar ik dat bij de drie voorgaande platen minder storend vond.

'Lather' en 'Triad' zijn echter zo fenomenaal. Dat maakt de aanschaf van deze LP alleen al de moeite waard. Slick is echt in absolute topvorm hier. Mijn andere is 'Greasy Heart', zoals ook al door anderen genoemd. Toch is dat een zwakker aftreksel van songs als 'Wild Tyme' op 'After Bathing'. In algemene zin zou Jorma hier en daar een stapje terug gedaan moeten hebben. Hij is echt enorm aanwezig, hoe zeer ik ook een fan van zijn geluid in Jefferson Airplane en zij spel als geheel ben.

Al met al een stapje terug, maar als geheel nog steeds zeer de moeite waard. Hierna zou alles toch minder worden.

avatar van jorro
3,0
Een paar leuke nummers, maar daartussen vind ik het allemaal wat rommelig, Starter Lather is gelijk het sterkste nummer van het album. Tirad is eveneens wel fijn.
Gefröbel als Chushingura vind ik erg jammer. Misschien iets bij een trip?
Greasy Heart is weer op het lijf van Grace Slick geschreven.
Ik krijg toch altijd het idee dat Grace Slick nooit heeft bereikt wat zij had kunnen bereiken. De nummers waarin zij een hoofdrol heeft liggen vaak het best. Jammer toch van zo'n prachtige stem
Nummer 45 in de 100 Greatest Albums of 1968 en 49 in Best Ever Albums 1968.
3*

avatar van Droombolus
3,5
WoNa schreef:
Marty Balin. Zijn rol is duidelijk minder op de plaat. Of dat de reden voor de lagere kwaliteit is, durf ik niet direct te zeggen, maar het lijkt er wel op.


Marty Balin had problemen met nummers schrijven op tournee. Was eigenlijk al op After Bathing te merken, daarop had Kantner de grootse vinger in de compositiepap.

WoNa schreef:
In algemene zin zou Jorma hier en daar een stapje terug gedaan moeten hebben. Hij is echt enorm aanwezig.


Dat ligt, naar mijn papillen, in het te pas en te onpas gebruik van z'n (wah-)wahpedaal. Het is soms gewoon storend in plaats van ondersteunend.

WoNa schreef:
Al met al een stapje terug, maar als geheel nog steeds zeer de moeite waard. Hierna zou alles toch minder worden.


Helemaal mee eens ! Het is gewoon een rommelige plaat waarop de goed gearrangeerde nummers het uiteindelijk verliezen van het streven om hun podiumgeluid zo goed mogelijk te benaderen.

Gelukkig is, door alles heen, Jack Casady de rots in de branding. Hij was hier echt op de top van zijn kunnen en maakt van alles, wat aan rommeligheid ten onder dreigt te gaan, een zo coherent en swingend mogelijk geheel. De man staat ( terecht dus ) al jaaaren nummer 3 op mijn psoonlijke beste bassisten lijstje.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:22 uur

geplaatst: vandaag om 11:22 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.