menu

Oscar Peterson Trio - We Get Requests (1964)

mijn stem
4,04 (26)
26 stemmen

Verenigde Staten
Jazz
Label: Verve

  1. Quiet Nights of Quiet Stars (Corcovado) (2:53)
  2. Days of Wine and Roses (2:44)
  3. My One and Only Love (5:12)
  4. People (3:34)
  5. Have You Met Miss Jones (4:17)
  6. You Look Good to Me (4:53)
  7. The Girl from Ipanema (3:57)
  8. D & E (5:17)
  9. Time and Again (4:40)
  10. Goodbye, J.D. (3:00)
totale tijdsduur: 40:27
zoeken in:
avatar van PaulieWalnuts
5,0
Dit is het eerste jazz album dat ik had. Ik heb het helemaal grijsgedraaid. Geweldig! Wat kan die vent piano spelen (of kon eigenlijk). Erg mooie covers staan hier op.

Favorieten: Days of wine and roses, People

Soledad
Bijzonder dat dit album in de Penguin en op allmusic zo laag wordt gewaardeerd. Hier op mume gelukkig het tegenovergestelde. Zo zie je dat je nooit blind op onze 'critici' kunt varen. Oscar heeft ontzettend veel albums gemaakt waaronder ook een hoop mindere maar deze... is briljant.

Soledad
Vandaag voor 2 euro op vinyl meegenomen...

avatar van Barney Rubble
Ik verkies normaal jazz met een onstuimiger karakter, maar zulke laidbackmuziek gaat er ook in als zoete koek. Een tiental sfeermakers, met heerlijk pianospel.

Soledad
Met: Oscar Peterson (piano), Ray Brown (bass), Ed Thigpen (drums)

Lekker relaxed jazzplaatje met, ik moet toegeven, een hoge nostalgische waarde. OP is mijn vaders grote favoriet en deze specifieke plaat heeft heel wat uurtje gedraaid toen ik nog een kleine jongen was. Het is misschien wel het meest befaamde werk van Peterson’s trio met Ray Brown en Ed Thigpen. Het is een periode en een band van Peterson die ik hoog heb zitten.

Oscar Peterson luister je nooit omdat je onderuitgeschopt of in het gezicht gespuugd wilt worden. Het is geen baanbrekende, revolutionaire muziek met politieke boodschappen of avant-gardistische trekjes. Als iemand netjes binnen de lijntjes kleurt en dit tot zijn dood zou blijven doen dan was het Peterson wel. Een klein mirakel op de piano was hij wel. Een wervelende techniek en dito snelheid waarvan je alsnog een klein beetje ondersteboven kan raken. En karakter had hij ook. Zijn spel is in 3 seconden te herkennen. Het ademt een zeker respect uit naar elke pianist die voor hem kwam maar vormt een volledig eigenlijk geluid. Wat dat betreft was hij best origineel. Ach en fuck it: Peterson heeft meer dan 200 albums uitgebracht, is op meer dan 500 platen te horen. Hij speelde met Charlie Parker, Lester Young, Hawk, Ben Webster, Billie Holiday, Gerry Mulligan enz. enz. enz. Ik snap de haat (want die lijkt er soms wel te zijn) tegen hem niet zo. Peterson was een icoon in z’n tijd.

Op deze ‘We Get Requests’ hoor je het trio in uitstekende vorm. Peterson speelt er virtuoos op los op een aantal jazz standards en bijvoorbeeld een interessante remake van de Bossa Nova klassieker Corcovado. Op ‘My One and Only Love’ hangt hij de hopeloze romanticus uit en is vooral ook Art Tatums invloed duidelijk hoorbaar (z’n grote held). Brown is al net zo’n virtuoos: een man die zijn buig moeiteloos in alle hoeken weet te buigen met een heerlijk gevoel voor tuning. Thigpens rol is hier wat (te) beperkt.

Wat je een beetje mist bij dit soort studio platen is zijn durf om flink uit te pakken. Zal een kwestie van opname tijd geweest zijn. De live tracks van om en nabij de 10 minuten geven een beter beeld van zijn weergaloze techniek en grote spelplezier. Het mag de pret niet drukken. Hij heeft beter gemaakt maar deze is erg aangenaam. Op vinyl kost het je vaak niet meer dan een paar euro. Dit is lekkerder dan een Big Mac. En bovendien een gezondere investering.

avatar van Sandokan-veld
4,5
Deze fraaie plaat van Oscar Peterson is binnenkort verkrijgbaar in een heruitgave van Acoustic Sounds.

avatar van Tony
2,5
Ik heb een aantal albums van Peterson en die bevallen best prima. Lekkere, maar ook virtuoze pianojazz zonder al teveel strapatsen, da's prima op z'n tijd. Maar zeker als overbekende klassiekers op het reportoire staan kan het al snel doorslaan rchting stuitende kitscherige liftmuziek. Als Corcovado begint gaat het meteen fout en komt het ook niet meer goed. Snap eigenlijk niet dat ik hier nog 3,5 ster aan heb gegeven.

Soledad
OP kitscherige liftmuziek….. ik volg je echt niet meer Tony maar ga er wel vanuit dat die 3,5 stevig naar beneden wordt bijgesteld?

Het lijkt vaak wel zodra iemand een Bossa speelt diegene meteen in de muzak hoek wordt geplaatst. Nogal onzinnig en onterecht als je het mij vraagt. De versie van Corcovado op deze plaat blijft een favoriet van mij in ieder geval.

avatar van Tony
2,5
Ik haal er maar 1 puntje af hoor.

Ik weet echt wel dat OP geen kitscherige liftmuziek maar virtuoze pianojazz speelt, dat kun je lezen en daar hoeven we het ook niet over te hebben.

Maar toch, die overbekende tunes als Corcovado en The Girl from Ipanema, daar hoor ik de fluwelen touch van OP dan niet meer doorheen. Dan hoor ik alleen nog maar die liftmuziek. We get requests, I know, OP speelt hier bewust de meest voor de hand liggende deuntjes om iedere mogelijke drempel weg te nemen. Maar het concept / de reportoirekeuze staat me gewoon tegen. Veel te gemakkelijk.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:43 uur

geplaatst: vandaag om 13:43 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.