Deze plaat van Les Baxter wordt zo'n beetje aanzien als de start van al die space age easy listening muziek uit de jaren '50. Op deze plaat zou je dus 'muziek uit de ruimte' moeten kunnen horen. Of in ieder geval hoe men zestig jaar geleden, aan het begin van de ruimtewedloop en tweeëntwintig jaar voor de maanlanding, dacht dat zoiets klonk
. Het toont mooi aan hoe het begrip moderniteit verandert door de geschiedenis heen, want dit album klinkt vanzelfsprekend gedateerd. Valt vooral op door het gebruik van de theremin, en daarom toch wel een mijlpaal in de muziekgeschiedenis.