menu

Morbid Angel - Altars of Madness (1989)

mijn stem
4,01 (139)
139 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Earache

  1. Immortal Rites (4:03)
  2. Suffocation (3:14)
  3. Visions from the Darkside (4:09)
  4. Maze of Torment (4:24)
  5. Lord of All Fevers and Plague * (3:28)
  6. Chapel of Ghouls (4:57)
  7. Bleed for the Devil (2:23)
  8. Damnation (4:10)
  9. Blasphemy (3:31)
  10. Evil Spells (4:13)
  11. Maze of Torment (Re-mix) * (4:27)
  12. Chapel of Ghouls (Re-mix) * (4:58)
  13. Blasphemy (Re-mix) * (3:21)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 35:04 (51:18)
zoeken in:
avatar van Kronos
5,0
Dat ook. Maar het heeft er vooral mee te maken dat ik toen bijna 20 was en meer naar andere muziek begon te luisteren.

avatar van AOVV
Dat deze plaat er flink inhakt, mag nog een understatement heten. Wat een energie, wat een drive, wat een vuur zit er toch in die nummers! Normaal gezien ben ik niet zo weg van dit genre van muziek, maar voor 'Altars of Madness' moet ik een uitzondering maken. Dit is loei- en loeihard, binnenkort maar eens kopen (of bestellen of zo).

PriestMaiden
Hoewel je hoort dat dit uit thrash metal gegroeid is is dit één van de beste death metal platen van vroeger. Zware riffs, brute grunt en maffe solos: een ware klassieker in het genre.

avatar van scott
5,0
Echt heerlijk, ik ken elke rifs, drums alle teksten uit mn hoofd. Op cassette bandje in mn walkman weken lang gedraaid op hoog volume. Enkele weken later op het zwarte goud/vinyl gevonden en heeft maanden lang op de draaier gelegen tot een andere klassieker uit de gouden periode van de metal (1986/1993) in de trillende klamme tienerhandjes vast werd gehouden tot er was afgerekend en het de mijne genoemd mocht worden. Ik dacht zelf dat het een carcass plaat was of boltrower maar misschien ook master's hammer of een burzum......

dit is een echte klassieker, prachtig en genieten geblazen!

avatar van Lau1986
4,5
Wat een geweldige plaat is dit toch. Deze maar weer is uit de kast gepakt en wat is dit toch genieten. Vanaf de opener tot en met het laatste nummer is het gewoon heerlijke death metal. De demonische vocalen, de duivelse gitaar solo's, of naja gewoon het geheel is en blijft top.

avatar van the crook
4,0
Wat een verzengend potje death metal is dit toch! Diepgeworteld in de oude thrash, maar je hoort aan de koortjes in Chapel of Ghouls ook waar de latere Emperor(s) hun zwartgeblakerde mosterd haalde(n)...

Beste Morbid Angel schijf wat mij betreft, punt!

avatar van Jelle78
4,5
Voor het eerst in vele jaren luister ik weer eens naar Altars of Madness en wat een waanzinnige plaat is dit toch! Onvoorstelbaar dat dit in 1989, de begindagen van death metal, uitkwam. Nog steeds behoort dit tot het beste wat death metal ooit heeft voortgebracht. Het is heftig, extreem en op de één of andere manier toch relatief toegankelijk. Behalve de geweldige songs en de relatief goed verstaanbare grunt van Dave Vincent reken ik dit toe aan de productie en vooral de mastering. De loudness war was nog niet uitgebroken en dus hebben we hier te maken met een plaat met een gemiddelde DR van 12. Voor hedendaagse standaarden is dat extreem hoog. Na een ochtend hedendaagse metal geluisterd te hebben met een DR van maximaal 8 a 9 (en dan heb je geluk...) is dit werkelijk een verademing. Het luistert gewoon een stuk rustiger, terwijl we hier te maken hebben met extreme en behoorlijk drukke muziek.
Ik was deze plaat bijna vergeten, maar hij staat nu weer fier bovenaan mijn lijst met favoriete death metalplaten!

avatar van ABDrums
5,0
Er zijn sommige platen die in de canon van het betreffende (metal)genre staan. Zo staan Rust in Peace en Master of Puppets in de thrashcanon, en staan albums als Anthems to the Welkin at Dusk en Storm of the Light's Bane in de canon van de black metal, om maar wat voorbeelden te noemen. Wanneer het om de canon van death metal gaat, dan denk ik bijvoorbeeld aan de albums van Death. Maar uiteraard mag Altars of Madness daar niet ontbreken.

Deze plaat is één brok pure, smerige, vunzige, heftige, energieke, harde death metal om je vingers bij af te likken. Elke zichzelf respecterende (death) metalfan zou Altars of Madness, of je er nu van houd of niet, minimaal een keer moeten hebben beluisterd. De solo's vliegen je om de oren, de riffs zijn allemaal messcherp, snoeihard en bij vlagen ontzettend smerig (sludgy?), om maar te zwijgen over die geweldige grommende grunts van Dave Vincent. Favorieten aanwijzen is lastig, want alle composities slaan als een bom in en zitten ijzersterk in elkaar. Je verveelt je geen seconde en het album vliegt voorbij. Ik denk dat de opener, volgens mij ook het eerste Morbid Angel nummer dat ik ooit heb gehoord, nipt boven de rest uitsteekt, tezamen met Maze of Torment: een song die haar naam eer aan doet... Need I say more?

Over de productie hoef ik, als ik het bericht van Jelle78 niks meer te vermelden, want hij slaat de spijker op zijn kop. Een plaat die perfect geproduceerd is in de tijdsgeest van het album en het vunzige, smerige geluid dat Morbid Angel (alleen als ik die naam lees denk ik al aan het woord 'smerig') nastreeft.

Weet je wat het is bij albums die als 'klassiekers' worden bestempeld? Iedereen weet dat het goed is, buitenaards goed zelfs, maar het is vaak zo moeilijk onder woorden te brengen wat het dan precies zo goed maakt. Tenminste, zo ervaar ik dat. Bij Altars of Madness ervaar ik hetzelfde. Het zijn voor mij de gierende solo's en met name die smerige gitaarriffs (waar ik bij een band als Blood Incantation ook zo enorm fan van ben), verhuld in een demonische productie die het beste getypeerd kan worden als 'ordelijke chaos'. Ik houd op met lullen, want ik zie dat mijn bespreking geen recht doet aan de torenhoge kwaliteiten en de brute krachten van dit album.

Ik zie dat ik ben vergeten mijn stem op Altars uit te brengen. Er is uiteraard maar één cijfer dat past bij een dergelijke krachtpatser, want dit is gewoonweg een briljante plaat: één van de beste (zo niet dé beste) die het genre te bieden heeft. End of the story.

5*

avatar van Wolfmother
3,5
Death metal (of in ieder geval opkomende death) uit deze periode blijft een dingetje voor mij, maar zelfs ik kan niet ontkennen dat de kwaliteit hier vanaf druipt. Voor mij persoonlijk zit het net onder de platen die Death toendertijd al had uitgebracht. Bulldozersound.

Gast
geplaatst: vandaag om 03:28 uur

geplaatst: vandaag om 03:28 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.