menu

Thin Lizzy - Thunder and Lightning (1983)

mijn stem
3,90 (123)
123 stemmen

Ierland
Rock
Label: Vertigo

  1. Thunder and Lightning (4:54)
  2. This Is the One (4:02)
  3. The Sun Goes Down (6:18)
  4. The Holy War (5:13)
  5. Cold Sweat (3:06)
  6. Someday She Is Going to Hit Back (4:05)
  7. Baby Please Don't Go (5:10)
  8. Bad Habits (4:04)
  9. Heart Attack (3:37)
  10. Angel of Death [Live at the Hammersmith Odeon, 1981] * (7:28)
  11. Don't Believe a Word [Live at the Hammersmith Odeon, 1981] * (8:15)
  12. Emerald [Live at the Hammersmith Odeon, 1981] * (4:16)
  13. Killer on the Loose [Live at the Hammersmith Odeon, 1981] * (5:38)
  14. The Boys Are Back in Town [Live at the Hammersmith Odeon, 1981] * (5:09)
  15. Hollywood [Down on Your Luck) (Live at the Hammersmith Odeon, 1981] * (4:36)
  16. The Sun Goes Down [Demo] * (6:06)
  17. Bad Habits [Demo] * (4:31)
  18. This Is the One [Demo] * (4:21)
  19. Thunder and Lightning [Demo] * (4:57)
  20. Cold Sweat [Demo] * (3:09)
  21. Baby Please Don't Go [Demo] * (5:37)
  22. Heart Attack [Demo] * (3:41)
  23. The Holy War [Demo] * (5:16)
  24. Someday She Is Going to Hit Back [Demo] * (3:57)
toon 15 bonustracks
totale tijdsduur: 40:29 (1:57:26)
zoeken in:
avatar van vielip
4,0
Dit blijft inderdaad één van hun beste vind ik ook. Maar zoals je al zegt zijn veel fans van het eerste uur een andere mening toegedaan. Inderdaad; té metal. Tsja, ik kan het prima smaken en prijs dat ze mee gingen met de destijds heersende trends.

5,0
Alleen jammer dat Phil Lynott niet lang meer leefde na dit album....

avatar van Edwynn
4,5
Phil Lynott kon ook slappe popmuziek maken. Dus je weet nooit welke kant het op zou zijn gegaan.

avatar van RonaldjK
4,5
Net als bij UFO: de band heroprichten. Dat was vermoedelijk vroeg of laat gebeurd. Waarbij ik fantaseer dat John Norum, sinds najaar 1986 ex-Europe, Sykes' vervanger was geworden.

avatar van vielip
4,0
Die combi had ik nog nooit bedacht maar had ik graag willen mee maken

avatar van Queebus
4,5
De laatste Thin Lizzy album laat een allesbehalve uitgebluste band horen. Met John Sykes op gitaar krijgt de band een enorme schop onder hun achterste en daarom is het des te vreemder dat de band hierna hun afscheid aankondigt. Doodzonde want de Life/Live album was in maart 1984 juist mijn kennismaking met deze fantastische band. In de herfst van 1985 doet Phil Lynott nog mee op Out In The Fields van Gary Moore. En op 4 januari 1986 sterft hij. Voor het eerst dat ik een traantje heb weggepinkt bij het heengaan van een muzikant.

Thin Lizzy behoort tot mijn favoriete bands en hun verhaal is er één van vallen en opstaan. Dit album is een waardige en zeer krachtige afscheid al heb ik het idee dat die vooral door de platenmaatschappij is geregisseerd.

Hun twin gitaarpartijen zijn een lust voor het oor. De sterke nummers zoals het titelnummer, The Holy War, The Sun Goes Down en Cold Sweat zijn klassiekers. John Sykes is na Gary Moore de meest virtuoze gitarist die ze hebben gehad maar wat een geweldige solo's doet hij (Cold Sweat!).

Briljante plaat van een geweldige band. 5 sterren minus een halfje vanwege Baby Please Don't Go.

5,0
@ Queebus: het live album: Live & Dangerous is m.i. veel beter dan LIFE.

avatar van vielip
4,0
Ja maar die is niet live.

avatar van iggy
4,0
Queebus schreef:


Thin Lizzy behoort tot mijn favoriete bands en hun verhaal is er één van vallen en opstaan. Dit album is een waardige en zeer krachtige afscheid al heb ik het idee dat die vooral door de platenmaatschappij is geregisseerd.


Als ik me niet vergis was het vooral Scott Gorham die niet meer verder wilde. Het plan was om af te kicken van de bruine suiker verslavingen. Om dan eventueel nog eens te kijken of de band weer verder kon.
Scott was inderdaad volkomen afgekickt. Maar toen hij op bezoek ging bij Lynott wist hij na 5 minuten genoeg. Helaas kennen we de rest van het verhaal maar al te goed......

avatar van Queebus
4,5
Rond 1982 waren er vele problemen. Drugs, het huwelijk van Phil Lynott liep spaak, zijn solo albums deden het beneden verwachting. Na het vertrek van Brian Robertson was het een komen en gaan van gitaristen (Gary Moore, Snowy White, Midge Ure, Adje Vandenberg die gepolst werd maar uiteindelijk werd het John Sykes die ook dóór wilde gaan en niet van stoppen wilde weten. Phil zou een doorstart maken met Grand Slam wat ook niet echt van de grond kwam. Een pauze en een afkickprogramma zou Phil misschien hebben geholpen maar daar was hij kennelijk nog niet aan toe. Iedereen wilde PL wel helpen maar je moet het ook zelf willen. Dus wat nu precies de reden van stoppen is blijft denk ik een optelsom. Hoe dan ook, het einde van Thin Lizzy met Phil Lynott is tragisch. Tegenwoordig is het normaal dat bands albums uitbrengen met flinke tussenpauzes. Toen niet, album en hup op tournee. En daarna weer de studio in en de cyclus herhaalt zich. Dat houdt niemand vol en zeker niet als er drank en drugs er bij komt kijken.

avatar van Von Helsing
5,0
Queebus schreef:
Rond 1982 waren er vele problemen. Drugs, het huwelijk van Phil Lynott liep spaak, zijn solo albums deden het beneden verwachting. Na het vertrek van Brian Robertson was het een komen en gaan van gitaristen (Gary Moore, Snowy White, Midge Ure, Adje Vandenberg die gepolst werd maar uiteindelijk werd het John Sykes die ook dóór wilde gaan en niet van stoppen wilde weten. Phil zou een doorstart maken met Grand Slam wat ook niet echt van de grond kwam. Een pauze en een afkickprogramma zou Phil misschien hebben geholpen maar daar was hij kennelijk nog niet aan toe. Iedereen wilde PL wel helpen maar je moet het ook zelf willen. Dus wat nu precies de reden van stoppen is blijft denk ik een optelsom. Hoe dan ook, het einde van Thin Lizzy met Phil Lynott is tragisch. Tegenwoordig is het normaal dat bands albums uitbrengen met flinke tussenpauzes. Toen niet, album en hup op tournee. En daarna weer de studio in en de cyclus herhaalt zich. Dat houdt niemand vol en zeker niet als er drank en drugs er bij komt kijken.


Dit is het laatste optreden van Philip met Brian Downey voor een kerst show op TV in 1985, een paar dagen voordat Philip werd opgenomen in het ziekenhuis. Ze hadden 30 minuten om te repeteren maar Lynott sloot zich op in de toilet en toen hij er uit kwam zweette hij als een otter, aldus Downey. Het was duidelijk dat hij iets had gebruikt. Het einde van Thin Lizzy kwam overduidelijk door de verslaving van Lynott. Hij was in denial en Brian, een jeugdvriend, vond het moeilijk om de confrontatie aan te gaan. In die tijd was een afkickprogramma niet bespreekbaar zoals het nu is, althans niet in de wereld van Philip Lynott. Dat Grand Slam niet van de grond kwam was dat iedereen in de industrie wist hoe slecht hij eraan toe was. Brian maakte deel uit van die band maar Philip kwam pas op de rehearsals om 06.00 uur in de ochtend, de hele nacht doorgegaan met drinken en drugs nemen.

https://www.youtube.com/watch?v=i56yVSAWEcs&ab_channel=RobinGeorge

avatar van RonaldjK
4,5
vielip schreef:
Ja maar die is niet live.
.

Live and Dangerous en Life/Live zijn evenveel live als de officiële livealbums van andere groepen uit die jaren, noem ons rijtje ((hard)rock)klassiekers maar op. Gemixt, gerepareerd, opgepoetst, koortje zuiver gemaakt, gitaarsolootje gefixt, de hele razmataz.
Niks mee mis, zou ik ook doen als muzikant: die foute nootjes wil je er gewoon niet op hebben. In welke mate dat gebeurde, verschilt van album tot album en alleen de producers en mixers van die platen kennen het complete verhaal.
Dat daarmee mijn romantische plaatje van pure liveplaten moest sneuvelen, was onvermijdelijk... Het oppoetsverhaal geldt in het geval van Thin Lizzy niet (of in ieder geval minder) voor BBC Radio One Live in Concert (1992) en ik zie dat ik mijn beloofde verhaaltje daarbij nog niet heb gepost. Ga 'm deze week uit de kast plukken!

Dank heer Von Helsing voor de link! Robin George vertelt in de beschrijving erbij over een eventuele doorstart van Thin Lizzy én noemt Crying Diamonds als een compositie die ze samen schreven. Heb dat liedje opgezocht, het verhaal bij Philip Lynott wordt onverwacht groter... Ondanks zijn verslaving en slechte conditie was hij ook in de post-Lizzydagen verbazingwekkend productief. Weer wat geleerd!

avatar van vielip
4,0
RonaldjK schreef:
Ja maar die is niet live.
.

Live and Dangerous en Life/Live zijn evenveel live als de officiële livealbums van andere groepen uit die jaren, noem ons rijtje ((hard)rock)klassiekers maar op. [/quote]

Weet ik. Wees niet ongerust

avatar van RonaldjK
4,5
I know!

We raken van het onderwerp af. Daarom deze stelling: Thunder and Lightning is het beste studioalbum dat Thin Lizzy ooit maakte.

avatar van Edwynn
4,5
RonaldjK schreef:
I know!

We raken van het onderwerp af. Daarom deze stelling: Thunder and Lightning is het beste studioalbum dat Thin Lizzy ooit maakte.


Is wel zo.


Ervan uitgaande dat Live And Dangerous nog een beetje live is dan ...


Had al heel lang Black Rose , jailbreak en Chinatown in mijn cd kast. Dus ik dacht : Tijd om nog eens wat van TL aan te schaffen ...
Wow, wat een aangenaam plaatje is dit zeg. Wel heavy , maar lekkere hard rock zoals dat moet klinken.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:56 uur

geplaatst: vandaag om 17:56 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.