Tom Petty & The Heartbreakers - She's the One (1996)

Vreemd... Tom Petty & The Heartbreakers zijn wereldberoemd, en hier op musicmeter zijn ze volgens mij ook wel redelijk populair. Dit album krijgt op dit moment maar 4 stemmen. Het is een soundtrack (voor een behoorlijk matige film, dat wel), maar het bevat alleen maar nieuwe songs. 'Angel Dream No. 2' is prachtig, maar ook 'Walls No. 3' en 'Hung Up And Overdue' zijn hoogtepunten. Beter dan de 2 albums die TP&TH hierna zouden maken: "Echo" (1999) en "The Last DJ" (2002).

Het is waar, ik heb deze ook, was ik even vergeten.... de plaat is in dit geval beter dan de film.

ja , voor een soundtrack is dit wel heel apart , het is in feite een volwaardige plaat van tom petty

walls , grew up fast , change the locks en hung up and overdue zijn zelfs schitterende nummertjes , zeer goed tom petty & the heartbeakers album , aanrader !!!!

De film ken ik niet. Om een of andere manier lag deze cd al snel in de uitverkoop bakken. Ik meen dat ik er 5 guldens of waren het euro's? aan heb uitgegeven. En om eerlijk te zijn had ik er daardoor niet al te veel vertrouwen in. Plus dat Soundtracks meestal niet bijster interessant zijn. De artiesten worden er meestal vet voor betaald maar zijn vaak niet echt gedreven om er ook iets van te maken. Meschien dat daardoor veel mensen deze cd over het hoofd hebben gezien?!!!Totaal onterecht dus! Toen ik hem draaide was ik ook erg verbaast over het hoge niveau van deze plaat. Het is namelijk gewoon een kanjer. Deze staat zeker in mijn top 5 van petty cd's. Prachtige nummers dito teksten en een prima band staat er te spelen. Zelden zo een koopje gehad ha. Kopen die hap. En inderdaad beaster een volwaardige cd van petty niets meer niets minder

Ik ken de film ook niet en de CD heb ik net via Tompetty.com gehoord in de vorm van fragmenten. Dus een echt oordeel is lastig te geven, maar het klinkt op het eerste gezicht als wederom een prima album dat kwalitatief net iets minder lijkt dan Wildflowers. Het nodigt in ieder geval uit om nader te beluisteren. Het is geen CD die grenzen verlegt, maar daar rekent bij Petty ook niemand op. Petty is op zijn best als hij gewoon lekker rockt en dat lijkt hier aardig te lukken. Met Wildflowers en deze bewijst hij niet de oude zemelaar geworden te zijn waar ik voor vreesde eind jaren 80.

Tom Petty zat vanaf ongeveer 1994 in een hele goede flow en maakt hier, in tijd bekeken, de opvolger van één van zijn allerbeste albums ooit, Wildflowers.

Ik maak zelden mee dat een soundtrack voor een film van een rockartiest leidt tot onvergetelijke muziek. Tom Petty is daar wonderwel in geslaagd: de prestaties op het witte doek volledig vergeten, de muziek een alleszins behoorlijke aanvulling op zijn imposante oeuvre. Maar dan ook echt goed.

Eerlijk gezegd zijn Full moon fever ('89) en Into the Great wide open ('91) zijn (commercieel) meest succesvolle albums. Mij alleen teveel plat geproduceerd door Jeff Lynne en teveel geschikt gemaakt voor het grote publiek. De kracht van enkele nummers weet dan nog enigszins boven zichzelf uit te stijgen.

She's the One is voor mij een veel puurdere Tom Petty. Hij klinkt natuurlijker en er wordt gewoon mooi op gemusiceerd. Weg is de treurige productie van Lynne, voortgezet wordt de samenwerking met producer Rick Rubin. Het heeft relatief gezien meer akoestische nummers en rockt naar verhouding wat minder. Het heeft nogal wat melancholieke trekjes (ik ken die film verder helemaal niet) zonder dat valse sentimenten een rol gaan spelen.

Het is bij vlagen ook enigszins dromerig, wat leidt tot een prachtige Hung up and overdue. Dan wordt er ijzersterk gemusiceerd door een rockband, zonder dat het hoeft te leiden tot hoogstandjes op de electrische gitaar. Er wordt overigens met behoorlijke regelmaat ook steviger gespeeld. Maar alles bij elkaar, de balans op She's the One, maken het voor mij tot een topper in zijn werk. Een waardige opvolger van Wildflowers, muzikaal sluit het zelfs enigszins aan.

Stevig werk, daar is Tom Petty (met compaan Mike Campbell) óók goed in, getuige het meer dan voortreffelijke concert gisteravond in de HMH. Maar ze zijn veelzijdig genoeg om met She's the one een andere kant te laten zien, zonder overigens dat je maar een minuut hoeft te twijfelen dat hier Tom Petty & The Heartbreakers aan de slag zijn.

Alle vijf leden die gisteravond optraden maakten tijdens de opnames van She's the One al deel uit van de band, inclusief Steve Ferrone die drums speelde op een aantal nummers, als gastspeler.
Ten slotte lees ik (voor het eerst!) in het boekje over de aanwezigheid van Fleetwood mac gitarist/zanger Buckingham die backing vocals doet op Walls (Circus), Climb that Hill en Asshole.

De zang van Bunkingham herkende ik al ver voordat ik het boekje ooit had ingezien.
TP en FM hebben wel iets met elkaar. Zoals hier op een nummer als Walls, of zijn diverse duetten met Stevie Nicks, en zijn in de set list opgenomen Oh well uit het peter Green tijdperk.

YouTube - Learning to Fly - Tom Petty w/ Stevie Nicks

Zojuist is deze film begonnen op RTL5, hoorde meteen bij de aftiteling aan het begin, dat daar Tom Petty voorbijkwam.
Album ken ik eigenlijk helemaal niet, had ook geen idee dat het bij een ' gewone' romcom zou horen.
De film ga ik niet meer kijken (te laat en te veel reclame), maar gezien de reacties moet ik wel maar eens achter de CD aangaan.

Geef deze CD een kans. Inderdaad, gemaakt voor een film maar tjokvol met mooie liedjes. Gewoon behandelen als een volwaardig album. Wordt onder Tom Petty
fans en muziekkenners ook wel 'best kept secret' genoemd. Zelf de enkele instrumental is leuk!

Maar eens luisteren dan.

Die stelling gaat helaas ook op voor de Petty liefhebbers op deze site. Want met slechts 26 stemmen komt deze prachtige plaat er maar bekaaid af.

Heb inmiddels zo goed als alle LP's van Mister Tom Petty, maar deze pas zeer recentelijk en dit album kende ik eigenlijk nog niet echt goed. Maar wat een prachtjuweeltjes zijn ook hier weer te vinden. Bijzonder fijne productie ook, de magic touch van Rubin is subtiel maar zeker waarneembaar.

Aangenaam verrast.