menu

Aphex Twin - ... I Care Because You Do (1995)

mijn stem
3,93 (229)
229 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Electronic
Label: Warp

  1. Acrid Avid Jam Shred (7:38)
  2. The Waxen Pith (4:49)
  3. Wax the Nip (4:18)
  4. Icct Hedral [Edit] (6:07)
  5. Ventolin [Video Version] (4:29)
  6. Come on You Slags! (5:44)
  7. Start as You Mean to Go On (6:05)
  8. Wet Tip Hen Ax (5:17)
  9. Mookid (3:51)
  10. Alberto Balsalm (5:10)
  11. Cow Cud Is a Twin (5:33)
  12. Next Heap With (4:43)
totale tijdsduur: 1:03:44
zoeken in:
avatar van Onderhond
3,5
Heb dit album nu een paar keer geluisterd, en de hoge score verbaast me toch enigszins. Niet dat het slecht is of zo, maar misschien wat middelmatig voor Aphex Twin werk.

"Acrid Avid Jam Shred" opent het album mooi. Lekker rustig trackje. Zachte ritmes met daaronder een zeer aangenaam melodietje. Niks magistraals of zo, Proem doet het gemiddeld een stuk beter, maar wel een zeer leuke inloper. "The Waxen Pith" blijft op hetzelfde niveau hangen. Mooi, vooral het melodietje, maar ritmisch mist het net dat extras. "Wax The Nip" schroeft het niveau wat omhoog. Prachtige track met heerlijke waves en wat aanweziger geratel. "Icct Hedral" vind ik weer iets minder. Zeurt een beetje. Af en toe mooie melodietjes, maar het komt algemeen toch wat zagerig over. De status van "Ventolin" wordt hier schromelijk overdreven vind ik. Oké, het piept wat. Maar om daar nu stijl van achterover te vallen, of buren mee te pesten ... sorry, maar daar heb ik andere nummers voor. Ratelt en piept verder wel leuk, maar zo speciaal vind ik het dus allemaal niet. "Come On You Slags" vind ik weer een stuk leuker. Klinkt ergens lekker retro, met een leuke melodie, die bliepjes en zo'n voice sample met een ouderwets filtertje. Redelijk basic nummer, maar wel effectief.

"Start As You Mean To Go On" doet mij onmiddelijk denken aan Somatic Responses. Iets in die basses, schelle hihat en een prachtige melodie. Geratel dat zeer bekend in de oren klinkt, al vind ik SR dan net wat geraffineerder en complexer. "Start..." valt een keer of twee een beetje stil, wat nogal jammer is. "Wet Tip Hen Ax" keert terug naar de eerste liedjes op dit album. Kalm ritme met daaronder een zacht voortkabbelende melodie. Hier niet echt geslaagd, aangezien de melodie in dit nummer me barweinig doet, en dan valt zo'n track nogal snel op z'n gezicht. "Mookid" weet wel een leuk melodietje tevoorschijn te toveren, en is dan meteen ook weer een stuk leuker. Weer niks geniaals of zo, gewoon leuke easy-listening. "Alberto Balsam" weet terug wat meer te bekoren. Heeft terug wat meer identiteit, met wat apartere samples. Samples staan ook wat losser van elkaar, waardoor het nummer een wat luchtigere indruk krijgt. "Cow Cud Is A Twin" is wat mij betreft een stevige afknapper. Vervelende track, vervelende samples, vervelende alles. Snel maar naar "Next Heap With" dan, ambient (bijna klassieke) afsluiter van dit album. Ook geen echt schot in de roos vind ik, jammer, want zo is het einde van dit album toch een stuk minder.

Op zich weinig nummers die echt irriteren, maar het is toch allemaal wat mak. Fijne nummertjes, maar niks dat echt in het oog (oor) springt, en toch een paar stevige missers ook. Hou het op een kleine 3.5*. Van Aphex Twin verwacht ik ondertussen een stuk meer.

avatar van J0ttem
4,0
Zeer relaxed album dit, er zit geen één slecht nummer op, hoewel je voor sommige nummers wel in de juiste mood moet zijn (zoals "Ventolin" en "Start As...").
De toppers zijn wat mij betreft "Alberto Balsalm", "Acid Avid Jam Shred" en "Cow Cud Is A Twin". Ik vind het wel jammer dat "Cow Cud" zo ondergewaardeerd is, ik vind het namelijk een zeer fijn nummer, relaxed beatje, leuke melodie, gewoon zeer prettig om naar te luisteren. Het zijn volgens mij de wat weirde 1e 50 seconden van die nummer die men een beetje 'afschrikt', om het maar zo te noemen. Als je dat stuk eenmaal gehad hebt ratelt net nummer gewoon prima door en is het Genieten met de hoofdletter G.
Icct Hedral krijgt ook een eervolle vermelding van me, aangezien dit nummer me had overtuigd om dit album aan te schaffen
Conclusie: één van Aphex's beste releases, met als kenmerk de unieke stijl die hij op geen van zijn andere albums heeft.

4.5*

avatar van herman
4,5
Volgens mij was dit album na het zien van de videoclip van Come to Daddy (voor het eerst gezien in de herfst '98) en SAWII (gekocht in augustus '99) mijn derde kennismaking met het fenomeen Aphex Twin. Heb dit altijd wel een aardige plaat gevonden, maar pasgeleden luisterde ik hem weer 's eens en vond ik hem eigenlijk te depressief. Come On You Slags! is maar een akelig manisch nummer eigenlijk...

Maar vandaag heb ik een mooie winterwandeling gemaakt met deze langspeler op en toen viel het kwartje behoorlijk. En nu zit ik hem weer te luisteren. Op de een of andere manier slaat dit precies de juiste toon aan, het is alsof hij verhalen vertelt via zijn muziek, iets van zichzelf wil meegeven. Bij een hoop van zijn andere releases (hoe mooi soms ook) hoor ik dat er niet echt aan af. Ik gooi er een volle ster bij voor dit bloedmooie egodocument.

Gast
geplaatst: vandaag om 03:01 uur

geplaatst: vandaag om 03:01 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.