Met Art Blakey (drums); Jackie McLean (altsax); Bill Hardman (trompet); Sam Dockery (piano); 'Spanky' DeBrest (bas)
De sterke lijn van
Hard Bop wordt voortgezet op deze plaat. Deze is slechts een maand na die voorganger opgenomen, en werd uitgebracht op Pacific Jazz, van oorsprong vooral een west coast-label dat zich ook steeds meer in de 'wereldmuziek' ging specialiseren.
Misschien vanwege dat laatste dat ruimte wordt gemaakt voor het titelstuk, een drumsuite geïnspireerd op zijn reizen door Afrika. Dit wordt voorafgegaan door een stukje uitleg van Blakey over de rol van drummers in het Nigeriaanse dorpsleven. Boeiend, al zou ik het niet elke dag draaien, en het zorgt voor een prettige balans in een album dat verder gevuld is met foutloze hardbop.
Het felle spel van Blakey trekt ook in die tracks het meeste aandacht. De voorhoede van McLean en (een erg op de erfenis van voorganger Kenny Dorham voortbouwende) Hardman is nooit minder dan solide. Productie is ook lekker rauw en levendig. Al met al best vier sterren waard, al was ik graag nog iets vaker écht van mijn stoel geblazen.