Pas vier jaar na het verschijnen van dit album maakte ik kennis met de muziek van Chris Brecht. Ik weet niet exact meer wat de reden was waarom ik niet al teveel aandacht aan dit album besteedde. In ieder geval had ik toen moeite met zijn nasale stem.
Ik hoor graag artiesten die beïnvloed zijn door de sterren van de 60s en 70s. Door het beluisteren van zijn album Dead Flower Motel kwam ik vanzelf weer bij dit album uit, want bij Chris Brecht hoor je duidelijk een Bob Dylan feel en beat van de mid sixties. Na meerdere luisterbeurten maakt zijn stem bij nader inzien nu juist indruk. Het is zowel rauw als soulvol en ook lekker vals soms.
A Song About Lightbulbs, Night Highway 99 en By Train zijn de topnummers, maar de overigen doen daar niet veel voor onder. Ik verhoog naar 4****