menu

Schenker-Pattison Summit - The Endless Jam Continues (2005)

mijn stem
4,33 (3)
3 stemmen

Duitsland
Rock
Label: Mascot

  1. Rock Steady (5:12)
  2. While My Guitar Gently Weeps (6:49)
  3. Too Rolling Stoned (6:44)
  4. Layla (7:56)
  5. I'm Losing You (5:42)
  6. The Hunter (5:29)
  7. Badge (4:58)
  8. I Don't Need No Doctor (4:59)
  9. Dear Mr. Fantasy (7:07)
  10. Wang Dang Doodle (6:07)
  11. I'd Love to Change the World (4:46)
totale tijdsduur: 1:05:49
zoeken in:
avatar van Paulus_2
5,0
Als een wat oudere rockmuzikant overgaat to het opnemen van hits van anderen, krijgen de liefhebbers van klassieke degelijke rockmuziek altijd een wat klamme smaak in de mond.
Vragen als "Is zijn pensioen in het water van een IJslandse geiser gevallen?", "Kan ie zijn eigen werk aan de straatstenen niet kwijt?", "Waarom gaat ie niet prettig schilderen?" doemen dan al gauw bij hen op.

In het geval van Michael Schenker (55jr.) zou je deze vragen wellicht met een "ja" kunnen beantwoorden. Maar toch..., zij die Schenker kennen van zijn (korte) tijd bij The Scorpions en zijn inzet voor de band UFO, weten natuurlijk veel beter. Hij heeft een lange carriere van uitstekende muziek achter de rug, weliswaar hier en daar intensief besprenkeld met geestrijk vocht en ruim bepoederd met geestverruimende middelen, maar wat hij op zijn album "The endless jam continues" doet is knap.

Zijn CD moet gezien worden als een tribute aan de inspirerende helden uit zijn jeugd, dé reden waarom hij, 11 jaar oud, een gitaar oppakte en in de jaren 70 zíjn stempel kon zetten op die typische melodieuze Duitse hardrock en op de vooruitstrevende "New Wave of British Heavy Metal" beweging.

Waar komen de nummers op dit album vandaan? Wie hebben ze geschreven en gespeeld?

1. "Rock Steady", oorspronkelijk van Bad Company en is terug te vinden op hun debuut album "Bad Company"
2. "While My Guitar Gently Weeps", iedereen kent dit nummer geschreven en gespeeld door George Harrisson van The Beatles met ondersteuning van Eric Clapton.
3. "Too Rolling Stoned", geschreven door Robin Trower, die begon bij Procol Harum en later zijn band The Robin Trower band oprichtte. Dit nummer staat op zijn album "Bridge of Sighs"
4. "Layla", is het beste nummer uit oeuvre van Eric Clapton. Je vindt het terug op het album dat Clapton samen met Duane Allman maakte "Layla and other lovesongs"
5. "I'm Losing You", een soulklassieker die door veel artiesten is gecovered. De ruige versie van The Faces met Rod Stewart wordt hier benaderd.
6. "The Hunter", oorspronkelijk gemaakt en gespeeld door Booker T. & The MG's de begeleidingsband van veel soulartiesten op het oude STAX label en die je grotendeels kunt terugzien in de gave muziekfilm "The Blues Brothers". Het nummer is door een aantal hardrock groepen als Blue Cheer en The Free gecovered. Ik beluister hier de versie zoals The Free hem speelde.
7. "Badge", een fraai nummer van de legandarische Cream, met Eric Clapton op het toppunt van zijn creativiteit. Ook hier tekent George Harrisson als mede-componist en -gitarist.
8. "I Don't Need No Doctor", een nummer van Ramsey Lewis, een artiest die zowel in de blues, als de soulmuziek actief was. The Hunter is ook veel gecovered, maar hier "doen" Schenker en zijn mannen de bluesrockversie van Humble Pie met de charismatische Steve Marriott.
9. "Dear Mr. Fantasy", een doorleefd nummer van Traffic (Steve Winwood) over de bergen en dalen die rockmuzikanten in hun carriere meemaken. Ook gespeeld door Jimi Hendrix en The Grafetul Dead. Schenker brengt de ingetogen versie van Traffic. Het nummer mondt uit in een prachtige solo.
10. "Wang Dang Doodle", deze traditionele bluessong van Willie Dixon en kennen we van niemand minder dan onze eigen Livin'Blues. Schenker en Pattisson spelen hier hún interpretatie.
11. "I'd Love To Change The World" een ballade met revolutionaire tekst van Ten Years After frontman Alvin Lee.

Zonder zijn medemuzikanten had Schenker dit niet album niet kunnen maken. Davey Pattisson zingt als een kruising tussen Jack Bruce en Paul Rodgers. Af en toe doet hij me zelfs denken aan onze eigen vaderlandse strot, Kaz Lucs.
Het meer dan capabele drumwerk wordt gedaan door Aynsley Dunbar. Hij speelde met alles en iedereen van Pat Travers tot Zappa, Jeff Beck tot UFO (kijk daar kennen ze elkaar van!). In "Badge" legt Dunbar dezelfde zware patronen neer die Ginger Baker slaat.
Met bassist Tim Bogert (speelde bij Jeff Beck's Beck-Bogert & Appice) is het geluid van de band fantastisch.

Al met al.
Heerlijk zo'n "greatest hits" album, dat uitgevoerd door Schenker en zijn band als één samenhangend geheel klinkt. Lekker voor een feestje of in de auto.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:21 uur

geplaatst: vandaag om 16:21 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.