Alex Proyas liet Graeme Revell een donkere score schrijven:
The Crow.Voor Dark City was het de taak aan Trevor Jones om iets donkers te componeren.Donker zonder twijfel met een goede afwisseling van orkest en electronica.Toch zijn het de synths die een groot deel van tijd opeisen.Dit roept om een zekere vergelijking met Don Davis en zijn werk voor The Matrix.Beiden creerde het type moderne filmscore, ook wisten beiden inventief om te springen met beschikbare middelen.Motiefjes, ook zoiets. Proyas heeft het blijkbaar ook niet zo op thematisch werk, dus werkt Jones grotendeels met motiefjes. Een motiefje voor het ‘tunen’ van de Strangers in tracks als ‘’Into the City’’ en ‘’The Strangers Are Tuning’’.Met percussief materiaal (drums) en inzet van de kopersectie, soms met een koor erbij.Ook kiest hij voor een liefdesthema (Emma) wat niet volledig wordt ontwikkeld.Wederom een Davis deja vu.Revell’s The Crow kan hier ook zeer makkelijk bij worden gehaald, zij het dat het daar tragisch aandoet en toch meer neigt naar iets sterk thematisch en veel meer voorbij vliegt.
De grote finale ‘’You Have the Power’’, de climax en het gevecht tussen Murdoch en de leider van de Strangers.Met een hoog tempo beginnend met drums, overgaand in de Strangers motiefjes, toewerkend naar een climax, waarna het donkere Emma thema werd terug keert.Al Jones’ voorgaande moeite bij elkaar wat uitmond in het hoogtepunt, met prachtige orchestrale uitbarstingen.Trevor Jones has the power.
Proyas is voor zijn nieuwste project, I Robot, in het bootje gestapt met Marco Beltrami.
4.5 sterren