Mooie plaat van Jud Collins, een zangeres die vooral in de jaren '60 furore maakte, maar één van die wat "vergeten" artiestes is (in beperkte kring natuurlijk niet). Dit album bevat twee herwerkingen van traditionals (So Early, Early in the Spring en Lord Gregory) en een aantal covers, o.a. Tomorrow Is a Long Time en Mr. Tambourine Man van Dylan (die laatste zouden ook The Byrds in 1965 coveren), In the Heat of the Summer van Phil Ochs[/i] en Early Morning Rain van Gordon Lightfoot.
Qua stemkleur doet Collins me erg denken aan Joni Mitchell, die deze dame ook wel gekend zal hebben (al sla ik Mitchell wel hoger in, ook door haar fenomenale kwaliteiten als songwriter). Al bij al een vrij rustgevende folk/popplaat, met de focus op Collins' zang, die de teksten (niet zelden in het kader van de protestbeweging die zich in de jaren '60 ontwikkelde) met veel overtuiging brengt. De titel van dit album kan trouwens wat verwarring zaaien, want dit is haar vierde reguliere studioplaat. In 1964 bracht ze echter een live-plaat uit, en deze werd blijkbaar meegeteld.
3,5 sterren