menu

Dungen - 4 (2008)

mijn stem
3,73 (26)
26 stemmen

Zweden
Rock
Label: Subliminal

  1. Sätt Att Se (4:45)
  2. Målerås Finest (2:22)
  3. Det Tar Tid (4:16)
  4. Samtidigt 1 (3:15)
  5. Ingenting är Sig Likt (2:59)
  6. Fredag (4:20)
  7. Finns Det Någon Möjlighet (3:55)
  8. Mina Damer Och Fasaner (3:43)
  9. Samtidigt 2 (4:39)
  10. Bandhagen (3:23)
totale tijdsduur: 37:37
zoeken in:
avatar van aERodynamIC
4,0
O,o,o wat was ik toch enthousiast over dit bandje. Ta Det Lugnt was het helemaal voor mij en is het dat nog steeds. Dat gold ook voor hun debuut wat net als Ta Det Lugnt de volle mep wist te scoren. De soortement van verzamelaar die daarna kwam was ook geweldig en toen kwam vorig jaar Tio Bitar, het eerste echt nieuwe album na die verpletterende ervaring. Meer van hetzelfde en het sloeg minder aan bij mij. Absoluut een geweldig album maar de sensatie bleef wat uit.
Hoe onverwacht verschijnt nu al hun 4e album simpelweg 4 genaamd. Moeten we nieuwe dingen verwachten? Zelf had ik daar gelijk al een antwoord op zonder nog een noot te hebben beluisterd. Nee.

Sätt Att Se bewijst dit gelijk al. Het is die kenmerkende retro-sound. Retro maar tegelijkertijd toch ook heel erg Dungen en wederom in het zweeds gezongen. Een redelijk relaxed begin van dit album.
Målerås Finest klinkt ook wat luchtiger dan de nummers op Tio Bitar. Het gaat een beetje terug naar het debuutalbum. Fijn fluitwerk, rollende drums en een lekkere lading psychedelica zonder deze keer al te veel uit te wijden. En wat is het toch goed dat de viool weer een grotere rol heeft gekregen. Een alleraardigst instrumentaal nummer.
Det Tar Tid klinkt ook oud en vertrouwd. Je hoort echt niks nieuws meer en het had zo op één van de vorige albums kunnen staan. Het nummer begint wel leuk, maar na verloop van tijd mis ik toch wat spanning. Het begint dan iets te veel door te kabbelen.
Op Samtidigt 1 is het alsof Jimi Hendrix weer van de partij is. Scheurende gitaarsolo's, rollende drums, voortstuwend baswerk; het zit er allemaal in op dit nummer zonder zang en wat later een vervolg krijgt op dit album.
Ingenting är Sig Likt krijgt een jazzy sfeertje mee en komt erg ontspannen over. Misschien komt het doordat de piano hier de hoofdrol krijgt.
Fredag slingert beheerst alle kanten op en kent wederom geen zang. Toch heeft het wel een redelijke kop en staart en weet het weg te blijven van een enorm langdradige jam. Ze houden het qua tijd dan ook keurig netjes binnen het aanvaardbare.
Als ik het intro van Finns Det Någon Möjlighet hoor denk ik ieder moment dat Foxy lady gaat beginnen, maar nee, opeens krijgt het een redelijk poppy wending en de lichte stem van Gustav Ejstes lijkt niet echt op die van Jimi Hendrix. Het is een leuk poprock nummer geworden met alle inmiddels zo bekende ingrediënten.
Mina Damer Och Fasaner gaat wat melancholisch van start maar is toch redelijk opgewekt naar het blijkt met wat oosterse invloeden (wat op Tio Bitar ook al te horen was). Ze doen dit op ongeforceerde wijze en hierdoor past het goed in deze compositie.
Samtidigt 2 gaat verder waar deel 1 gestopt was en zo komen we aan bij het slotstuk Bandhagen wat een perfecte afsluiter is. Ietwat dromerig, instrumentaal en niet te zwaar op de maag.
Ervaar ik weer de sensatie van albums nummer 1 en 2? Nee. Beter dan Tio Bitar dan? Nee. Voor mij is het een logisch vervolg daarop en de belevenis van die eerste 2 albums zal wel altijd voorbehouden blijven aan die 2 en dat is goed. Ik verwacht geen nieuwe spectaculaire dingen meer van Dungen. Ik hoop op telkens degelijk werk en dat is dit album nummer 4 zeker wel.
Ik kan me voorstellen dat veel mensen het nu wel een beetje geloven, nieuwkomers verwijs ik graag door om eerst de eerste 2 albums te beluisteren, blijven over de trouwe volgers. Voor hen is dit een prima aanvulling. Niks meer of minder.

avatar van c'est Barry
4,0
Dit is absoluut een van de leukste ontdekkingen van de afgelopen maanden. Kende deze band nog helemaal niet. Deze plaat doet me vooral denken aan Motorpsycho, ten tijde van Let Them Eat Cake. Heel mooie melodieën, met originele invulling van de nummers. De Zweedse zang is wel even wennen, vooral omdat ik geen idee heeft waarover hij zingt. Tegelijkertijd heeft het wel wat dromerigs, en daar is ook wat voor te zeggen.

Voor nog 4*. Op advies hierboven toch maar eens de eerste 2 platen opzoeken.

avatar van frans swa
4,0
4 idd


avatar van THEMARSVOLTA
Kende de band nog niet, maar tot wat ik nu heb gehoord klinkt erg lekker, zondagsmuziek.

avatar van StuF
4,0
ergens vind ik dat zweeds ook wel bekend klinken. alsof ik het eigenlijk zou moeten verstaan ook al doe ik het niet. wazig effect. maar goed dat terzijde...
muzikaal ben ik erg onder de indruk van ze. lekkere riffjes, prettig voor het oor. goede harmonie tussen de verschillende facetten waaruit het geluid bestaat - jazz, progressive rock en indie. klinkt als een voortdurende jammsessie.
jammer dat er niet wat lange nummers op staan.

4,0
Ieder die één van de drie eerste platen van Dungen kent, zal niet meer verbaasd opkijken van de vierde, die voor het gemak gewoon 4 heet. De plaat biedt vooral wat we al kennen, maar dan weer net wat anders. In opener Sätt Att Se horen we de psychedelica uit de jaren ’60 terugkomen, met fluit en viool. Målerås Finest is een frivoler, fruitiger en enigszins truttig instrumentaal nummer, het doet me een beetje denken aan de zoete prog van Caravan of Yes. Het tempo ligt op het begin van 4 sowieso iets lager dan op het eerdere werk. Ook Det Ar Tid is zo’n vrij traag nummer, deze keer met een duidelijke structuur met coupletten en de kenmerkende, slepende Gustav Ejstes-zang in het refrein. En hij is weer niet te verstaan, want deze Zweden zingen gewoon in de eigen taal. En dat komt de sfeer van de plaat erg ten goede.
Samtidigt 1 is één lange snelle gitaarsolo met een fade-in aan het begin en een fade-out aan het eind, suggererend dat het een kort fragment (3:15) uit één lange psychedelische jam is. Dat vraagt erom om live van genoten te worden. En wat is het alweer lang geleden dat ze hier op Eurosonic stonden.
Ingenting Är Sig Likt is weer mooie Zweedstalige folkpop. The Doors is een naam die bij me opkomt in het pianogedeelte aan het eind, al ken ik die band eigenlijk helemaal niet zo goed. De piano is op deze plaat nogal bepalend voor het totaalgeluid.
Fredag is iets losser en weer instrumentaal, maar weer heel anders dan Samtidigt 1. Dungen wisselt goed alle verschillende uithoeken van hun muzikale spectrum af. Ondanks dat alle geluiden bekend klinken, verveelt 4 daardoor geen moment. Finns Det Någon Möjlighet is wat mij betreft het beste nummer van de plaat, doordat het al deze uithoeken in zich draagt. Snerpende gitaarnoise in het intro gaat over in een prachtig gearrangeerd sixtiespopliedje (Zombies, Beatles, Kinks), waarin langzaam een groove (Dungen is Zweeds voor groove) slijt, die evolueert tot weer zo’n rauwe psychedelische jam.
Wat klinken de fluiten in Mina Damer Och Fasaner daarna lieflijk. De riffs doen wat oosters aan, maar de instrumentale aankleding verraadt dat het om een heerlijke authentieke Dungen-song gaat. Samtidigt 2 lijkt uit dezelfde jamsessie te komen als Samtidigt 1, wat ook wel logisch is gezien de titel. Een grote rol voor de elektrische gitaar weer, maar dan in een wat lager tempo. Dan hebben we nog Bandhagen tegoed, een sterke instrumentale afsluiter met een mooie wisselende hoofdrol voor piano, glockenspiel en fluit, zonder voorspelbaar te worden. Daarmee is 4 een album dat uitermate geschikt is voor een ieder met een voorliefde voor psychedelische of progressieve muziek uit de jaren ’60 en ’70. Geen uitschieter in het oeuvre van de band, of eigenlijk zou je moeten zeggen dat alle platen van Dungen uitschieters zijn. Allemaal net anders, maar allemaal erg de moeite waard.

BrotherJohn
Erg fijne plaat weer van Dungen, waar - ten opzichte van het vorige werk - naast fluit ook piano en viool een belangrijk aandeel vormen. Het klinkt tevens wat geraffineerder en beschaafder geproduceerd, iets fijngevoeliger en weloverwogener allemaal. Waar Dungen op vorige albums soms nog wat met onrijpe, ongecontroleerde en rommelige improvisaties uit de hoek kon komen, is het op dit album alsof de gemiddelde noot wat meer balans en betekenis heeft gekregen en wat meer gevoel in zich meedraagt. Afgezien van de twee "samtidigt"-solo's dan - dit improvisatiewerk van Dungen hoor ik overigens liever live dan dat ik het op dit album (als twee "stoorzenders") er tussendoor hoor.
Uit mijn verhaaltje over het fijngevoeligere Dungen op dit album wil ik concluderen dat de band volwassener is geworden en nog meer in balans is gekomen. Verder moet benadrukt worden dat deze rijping ze beslist niet minder vrij, enthousiast of creatief heeft gemaakt. Gele sterretjes voor "Ingenting ar sig likt" en "Maleras finest".

Gast
geplaatst: vandaag om 11:32 uur

geplaatst: vandaag om 11:32 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.