menu

Wild Horses - Stand Your Ground (1981)

mijn stem
3,43 (7)
7 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: EMI

  1. I'll Give You Love (3:43)
  2. In the City (4:44)
  3. Another Lover (3:26)
  4. Back in the USA (3:50)
  5. Stand Your Ground (3:36)
  6. The Axe (4:20)
  7. Miami Justice (5:00)
  8. Precious (4:36)
  9. New York City (3:26)
  10. Stake Out (3:40)
  11. The Rapist * (3:34)
  12. The Kid * (3:13)
  13. Everlasting Love * (2:26)
  14. Because I Care [Demo] * (5:36)
  15. Are You Ready [Demo] * (2:40)
  16. The Kid [Demo] * (3:16)
  17. Saturday Night [Live] * (4:33)
  18. Rocky Mountain Way [Live] * (7:20)
toon 8 bonustracks
totale tijdsduur: 40:21 (1:12:59)
zoeken in:
Nieuwstad
Aardige muziek, beetje Thin Lizzy achtig. Gaat wel het ene oor in het andere oor uit. Op elpee gevonden laatst.

avatar van Broem
3,0
Vanochtend blind uit mijn platenkast getrokken en sinds vele jaren weer eens op de draaitafel gelegd. Volgens mij in 1981 ooit aangeschaft vanwege de aanwezigheid van Brian Robertson op dit album. Die typische Thin Lizzy sound is dan ook goed hoorbaar. Muzikaal aardig te pruimen. Leuk om weer eens voorbij te horen komen.

avatar van gigage
3,0
Jimmy Bain is geen rockzanger a la Phill Lynot en dus de thin lizzy sound-alike muziek komt maar mondjesmaat over. Het ligt er allemaal net iets te dik bovenop.

avatar van Faalhaas
3,5
gigage schreef:
Jimmy Bain is geen rockzanger a la Phill Lynot en dus de thin lizzy sound-alike muziek komt maar mondjesmaat over. Het ligt er allemaal net iets te dik bovenop.


Muzikaal kan dit zich anders prima meten met het betere Thin Lizzy werk. Ik hoor ook genoeg een eigen stijl en hoofdzakelijk alleen maar catchy songs met goeie melodieën. De stem van Jimmy Bain is wel de zwakste schakel ja. Al moet ik zeggen dat het na meerdere luisterbeurten zeker ook zijn charme heeft. Heb Bain altijd een sympathieke gast gevonden, dat zal ook meespelen.

avatar van RonaldjK
3,0
Waar het debuut van Wild Horses zo tegenviel, is de opvolger een goede stap vooruit. Het zit 'm in de composities die beter zijn en zelfs de zang kan er mee door, nu gitarist Brian Robertson dit overlaat aan bassist Jimmy Bain. Gitarist-toetsenist Neil Carter was vertrokken naar UFO en vervangen door John Lockton.

Meteen bij de opener I'll Give You Love valt te horen dat Robertson één van de pijlers van Thin Lizzy's topjaren was, gezien de fraaie gitaarlijntjes en breaks. De nummers die op kant 1 volgen zijn allemaal okay, vergelijkbaar met de twee sterkste nummers van de voorganger, waarna met het sterke Stand Your Ground wordt afgesloten.
Kant 2 opent met de bijna punkriff van The Axe, waarna het niveau van kant 1 op wordt geëvenaard, wat eveneens geldt voor de ballade Precious.

Qua productie (Bain, Robertson en knoppenman Kit Woolven) klinkt nog steeds het gortdroge geluid van de jaren '70. Dat deed Woolven in diezelfde dagen bij Thin Lizzy en Philip Lynott-solo beter. Zo zette Wild Horses zichzelf opnieuw op achterstand: bij de new wave of British heavy metal klonk een veel heftiger geluid en ook werden nieuwe productietechnieken genegeerd: Stand Your Ground klinkt alsof het nog 1977 is.
Vergelijk afsluiter Stake Out eens met XTC's Making Plans for Nigel uit '79 (ik vind de melodielijnen iets van elkaar weg hebben, vandaar): alleen al zo'n drumsound had deze Wild Horses veel dynamischer gemaakt.

De plaat verscheen in het voorjaar van 1981 en deed wederom weinig. Al in juni dat jaar verlieten Robertson en Edwards de groep, de eerste om het jaar erop bij Motörhead te landen, de tweede trad toe tot Bernie Marsden's SOS, de nieuwe groep van de voormalige gitarist van Whitesnake.
Bain probeert een doorstart van Wild Horses met onder meer Laurence Archer, de latere gitarist van Phil Lynott's Grand Slam en Frank Noon, de oorspronkelijke drummer van Def Leppard. Het werkt niet en nog datzelfde jaar gooit hij de handdoek in de ring. Ik zou hem vervolgens tegenkomen op het debuut van Dio. Lockton komt terecht bij de Duitse hardrockers van Victory.

In 2013 verscheen via Rock Candy een geremasterde versie met bonussen, waarbij de prima single-B-kant The Kid, de niet-passende cover Everlasting Love, een hit voor Love Affair in 1968 en door vele anderen gecoverd, van U2 tot Sandra en Jamie Cullum, én een cover van Lizzy's Are You Ready. Bovendien klinken twee opnamen van de Japanse tournee in 1980, waarvan in 2014 een heel album verscheen.

Was Wild Horses' debuut beneden de maat, met de opvolger werd het behoorlijk beter. Maar niet genoeg. Als schoolcijfer een 6,5, in drie sterren vertaald.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:13 uur

geplaatst: vandaag om 11:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.