menu

Bar Kokhba - Lucifer: Book of Angels Vol. 10 (2008)

mijn stem
3,89 (22)
22 stemmen

Verenigde Staten
Jazz / Wereld
Label: Tzadik

  1. Sother (5:58)
  2. Dalquiel (6:07)
  3. Zazel (3:22)
  4. Gediel (6:12)
  5. Rahal (3:49)
  6. Zechriel (7:54)
  7. Azbugah (3:02)
  8. Mehalalel (9:53)
  9. Quelamia (4:59)
  10. Abdiel (3:26)
totale tijdsduur: 54:42
zoeken in:
sxesven
Erg prettige Book of Angels plaat weer. Klinkende namen in dit sextet, zoals Mark Feldman, Erik Friedlander en Greg Cohen. Dat belooft veel goeds, en die belofte wordt ingelost. Ontspannen, laid-back plaatje, mede door de immer relaxte percussie van Cyro Baptista en Joey Baron. Zoals ik inmiddels al wel honderd keer gezegd heb elders op MuMe zijn er binnen deze Book of Angels serie een paar platen die me duidelijk meer liggen dan de andere, namelijk die met de 'klassieke' insteek: Feldman/Courvoisier, Masada String Trio, Friedlander, Jamie Saft Trio. Dit is er daar ook weer zo eentje van: voor de cello van Friedlander, viool van Feldman en bas van Cohen heb ik een ongelooflijke zwak. Zwakste schakel in het geheel vind ik Ribot; zijn jankende gitaartje klinkt niet vervelend maar doet het allemaal iets te cheesy en gezapig klinken, terwijl de rest echt fantastisch in elkaar steekt. Da's slechts een klein kritiekpunt; over het geheel weer zeer genietbaar. Leuk ook hoe hier en daar in bepaalde aanzetjes weer andere Book of Angels releases worden aangehaald; die muzikale intertekstualiteit, hoewel misschien makkelijk, voegt toch wel wat toe naar mijn mening (zie ook Feldman/Courvoisier). Toffe plaat dus. 4*

tuktak
er hangt wel meer op deze plaat tegen het cheesiëge (uhhh) aan vind ik. zoals azbugah met dat viooltje en triangel en gitaartje, je wordt er bijna melig van. de scheidslijn tussen cruiseschip muzak en book of angels blijkt dan opeens een hele dunne te zijn. echter, deze plaat is zo verdomde lekker, dat ik hem maar af moet blijven spelen van mezelf. erg toegankelijk deel in de serie, die ondanks dat toch elke luisterbeurt blijft fascineren. dit zal ongetwijfeld te maken hebben met de meewerkende artiesten die met hun schijnbaar exceptionele muzikale gaves alles mooi en goed kunnen laten klinken.

tuktak
het was 2,5e (pfff) maand wachten op de bestelling, maar eindelijk mijn 3e favoriete deel (samen met vol 3 en van de serie in bezit. daarmee ben ik wat mij betreft compleet tot nu (gelukkig maar financieel gezien ).
weinig raakvlak als ik de 3 naast elkaar leg, misschien gekozen omdat ze het meest toegankelijk zijn? voor mij persoonlijk schijnbaar wel. daar ben ik zelf dan nog niet helemaal over uit.

avatar van unaej
3,5
Voor mij zeker niet de beste uit de serie. Te gezapig en hoewel de solo's van de strijkers erg goed zijn, klinkt Ribot af en toe inderdaad te evident. Een genietbare, rustige plaat kortom, maar geef mij toch maar het ruwere werk (zoals even wordt gesuggereerd in 'Mehalalel').

avatar van frankmulder
Het was weer een tijdje geleden dat ik een album uit deze serie had beluisterd, maar het geluid was gelijk herkenbaar. En eigenlijk bevalt deze me wel erg goed. Weer een fijne keuze in de huidige serie van het "Jazz-album van de week".

Zowel de ritme-sectie als het strijkwerk zijn erg goed. Het album is het best op de momenten als alles tegelijk speelt, dan past Ribot ook goed in dit geheel. Over het algemeen boeit dit mij (nog niet) over de gehele lengte, maar sommige stukjes beginnen steeds beter in het geheel te vallen.

avatar van Supernormal
4,0
Mooie Book Of Angels alweer! Deze is heel rustig en vooral continu evoluerend wat het heel aangenaam maakt om op de achtergrond te draaien wanneer je met iets bezig bent. In de stukken wordt er veel aandacht besteed aan de (Midden-Oosterse) melodieën en vaste patronen. Hierdoor zou zelfs een jazz-leek aan dit werk plezier moeten kunnen beleven. Marc Ribot blinkt - meer dan in zijn rock georiënteerde albums - uit in dit soort laidback toevoegingen en gaat in veel nummers de lyrische kant op. Hij is de belangrijke schakel die voor een goed contrast zorgt met de vleierige strijkers.

Eens een Zorn productie die niet te los uit de bol gaat maar het allemaal mooi binnen de perken houdt.

avatar van Sandokan-veld
4,0
In een krap uur komt er een weelde aan details langs zonder dat er wordt gedaan aan stemverheffing. Plaat die op de paaszondag prima op de achtergrond past, bijna verdwijnt in het meubilair als ware het een filmsoundtrack. Aandachtig beluisteren leert dat er tussen de fraaie passages door een hoop individuele klasse zit verstopt. Wellicht niet helemaal mijn kopje thee, maar absoluut puik gedaan en een nominatie voor jazzalbum van de week die zich onderscheidt.

Gast
geplaatst: vandaag om 05:37 uur

geplaatst: vandaag om 05:37 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.