menu

Kayak - Night Vision (2001)

mijn stem
3,02 (44)
44 stemmen

Nederland
Rock
Label: Proacts

  1. Icarus (8:25)
  2. Miracle Man (4:55)
  3. Cassandra (4:25)
  4. A Million Years (4:37)
  5. Water for Guns (4:09)
  6. The Way of the World (4:36)
  7. Hold Me Forever (3:29)
  8. Tradition (8:00)
  9. All over Again (5:06)
  10. Life Without Parole (4:12)
  11. How (4:57)
  12. Carry on Boy (4:04)
  13. Good Riddance (4:14)
  14. Rings of Saturn (4:04)
  15. Never Before * (3:41)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 1:09:13 (1:12:54)
zoeken in:
5,0
Laag gemiddelde...
Toegegeven dat dit het enige Kayak-album is wat ik echt goed ken. Mijn moeder is altijd groot fan geweest en heeft alle albums in de kast staan. Zo heb ik dit album leren kennen. Deze draai ik al maanden bijna elke dag en ik vind dit echt een prima album. Veel mooie nummers en tonen.

5.0*

avatar van vigil
2,0
U-96 schreef:
Laag gemiddelde...
Toegegeven dat dit het enige Kayak-album is wat ik echt goed ken. Mijn moeder is altijd groot fan geweest en heeft alle albums in de kast staan. Zo heb ik dit album leren kennen. Deze draai ik al maanden bijna elke dag en ik vind dit echt een prima album. Veel mooie nummers en tonen.

5.0*


huh

volgens vele (en ik deel die mening) is dit het slechtste album van Kayak! Geen enkele rode lijn in dit album te ontdekken, lukraak wat nummers achter elkaar gezet.

Maar goed smaken verschillen zullen we maar zeggen, maar ik zou toch eens wat andere albums van Kayak luisteren als ik jou was

5,0
Maar goed smaken verschillen zullen we maar zeggen, maar ik zou toch eens wat andere albums van Kayak luisteren als ik jou was

Doe ik

knight3
Icarus en Tradition zijn prachtig! Voor de rest vind ik dit inderdaad de zwakste plaat van de groep!

avatar van bonothecat
2,5
Ik ben het met de vorige schrijvers eens, dit is niet bepaald een sterk album. Het eerste nummer is nog heel goed te pruimen, daarna gaat de cd als een nachtkaars uit. En dan is een uur nog best een lange zit. 2,5*

flebbie
Is dit met Bert Heerink, of kwam die pas later bij de band?

avatar van vigil
2,0
flebbie schreef:
Is dit met Bert Heerink, of kwam die pas later bij de band?


Heerink kwam tijdens de Close To The Fire tour bij de band. In eerste instantie om de Reekers gedeeltes te zingen maar na het plotselinge vertrek van Max Werner werd hij zeg maar full time zanger van de groep. Maar hij is al weer een tijdje weg bij de band.

avatar van Bluebird
3,0
Het was erg wennen met Heerink. Ik vind hem, zijn overige kwaliteiten niet te na gesproken, niet echt passen in het Kayakgeluid en het was na de sensatie van Close To The Fire een beetje een tegenvaller. Toch staan hier een paar juweeltjes op. Icarus, Tradition, A Million Years en How bijvoorbeeld. Voor het overige is het popgehalte redelijk hoog wat dit album een te lichtvoetig karakter geeft.

avatar van Doefie
3,0
Icarus en Tradition zijn inderdaad prachtig, maar verder lijkt het toch een verzameling overblijfsels. Rings Of Saturn is met afstand het slechtste Kayaknummer ooit. Eigenlijk ben ik wel blij met deze plaat. Hoef ik niet zo lang na te denken als iemand mij vraagt naar de minst goede Kayak CD.

avatar van The_CrY
4,0
De eerste CD die ik als originele bezat... het is toch wel heel anders met Bert Heerink als zanger, maar ik vind het toch een vrij stevige plaat. Er staat wat prut op zoals The Way of the World, maar het meeste is goed te verteren en draait lekker weg. Het is echter geen sterrenplaat en qua individuele nummers komen alleen Icarus, Tradition en mogelijk Water For Guns eruit. Maar nogmaals, de rest is zeker wel aangenaam, alleen even net wat anders... net alsof je naar Kayak kijkt door je nachtkijker... misschien vandaar Night Vision?

De slechtste plaat vind ik dit absoluut niet. Dan komen Phantom of the Night en Periscope Life meer in de buurt.

avatar van The_CrY
4,0
Japans bonusnummer Never Before is toch even één der meest te gekke nummers van deze plaat... heb hem ook snel maar even toegevoegd. Een aanrader, mensen.

Fedde
Dit album nog maar eens goed beluisterd de afgelopen dagen. Vaak beoordeeld als het lelijke eendje in de reeks. Inderdaad is het niet een prolongatie van het geslaagde come-back album CTTF. Hier had je nog even het gevoel dat de 18 jaar afwezigheid in één keer overbrugd werden: het voelde zo vertrouwd. Toen kwam Night Vision.

Bert Heerink is natuurlijk een andere zanger. De dramatiek ligt er bij hem wat dikker bovenop, maar hij heeft zeker kwaliteit. Technisch gezien heeft Kayak nooit een betere zanger gehad.

En dan de songs: How is een klassesong, maar ook de nummers van Pim Koopman: Tradition en Life Without Parole zijn gedegen nummers. Verder denk ik nog aan A Million Years, een tranentrekker met prachtig gitaaarwerk tegen het einde van het nummer. Bij All Over Again vloeien de tranen ook rijkelijk, maar daar wordt te makkelijk op het sentiment gespeeld. Ook niets bijzonders voor Kayak; denk aan Ruthless Queen.

Icarus en Miracle Man zijn toch echte groeinummers. Stevig, diepgaande teksten. Vraagt om herwaardering. De CD eindigt bij mij met nummer 14; The Rings Of Saturn. Tsja, dat is dan inderdaad een nummer wat het gemiddelde omlaag brengt.

Het album draaide ik begin 2002 vrijwel continu in een slechte periode (baan kwijt, ziekenhuisopnames). Kayak heeft me toch een stukje op de been gehouden toen.
Ik heb mijn stem aangepast en zie tot mijn vreugde dat we nu op een voldoende gemiddelde uitkomen. Was wel verdiend.

Nu nog even wachten op Cleopatra.

avatar van Pierre61
3,5
Bij elke plaat of cd heb ik tijd nodig om eraan te wennen (uitgezonderd S.D.), oftewel de nummers te laten rijpen. Bij Night Vision is dat zelfs in extremis. Hoewel ik van Icarus en Tradition gelijk kon genieten had ik bij de overige nummers toch veel meer moeite.
Nadere beschouwing oftewel beluistering is de muziek helemaal niet zoveel anders dan wat we gewend zijn van Kayak, maar wordt de reservering bij mij althans veroorzaakt door de stem van Bert. Technisch prima, goede stem, maar niet in die sfeer zoals Edward en natuurlijk MAx op de andere platen.
Het liefste zou ikdeze hele c.d. eens met de stemmen van Edward, Max en Cindy willen horen.
Binnenkort live misschien bij Journey through time enkele nummers.

avatar van musician
4,0
Ik geloof dat ik gisteren één of twee nummers van Night Vision heb gehoord, tijdens het (overigens geweldige) 40-jarig jubileum concert van Kayak in Amstelveen.

Ik heb de cd ook gelijk weer gekocht (Kayak heeft z'n hele catalogus op cd bij zich, wat erg attent is) want de versie die ik had kende wat technische haperingen. En zoiets leidt altijd tot minder draaien en minder bekend werk.

Inmiddels weer twee keer gedraaid om herinneringen op te halen. Het meeste is redelijk blijven hangen en ik weet ook gelijk weer waar het voor mij aan schort.

Het ligt wat mij betreft niet aan Bert Heerink. Hij moet hier Max Werner en/of Edward Reekers vervangen, wat op zich een hele klus is, en dat zal menigeen wellicht wat rauw op het dak zijn gevallen. Toch kan ik de keuze voor Heerink wel begrijpen en rechtvaardigen.
Het tevens aantrekken van Rob Vunderink (de hele geschiedenis kwam gisteravond weer even voorbij) als gitarist/ medevocalist door Pim Koopman was ook een goede beslissing. Hij speelt trouwens nog steeds een uitstekende rol bij de band.

Muzikaal zit het merendeel ook prima in elkaar. Wie het begin heeft gehoord, met Icarus en Miracle man, zal er waarschijnlijk eens rechtop voor gaan zitten.

Het is Kayak muziek in optima forma, van hoog niveau. Maar na dit tweetal begint er ook een aantal minder sterke composities een intrede te doen. En dat is, denk ik, wel vaker het probleem bij Kayak. Er wordt het volle pond aangeboden in muziek, het album duurt ook 70 minuten, maar men moet meer kritisch durven schrappen en de totale lengte van dit album bijvoorbeeld terugbrengen naar 40 minuten.

Nu wordt het voor velen een cd met ups en teveel downs en een hele lange zit. Daar wordt je extra kritisch van, het leidt tot een ongenoegen die het lage gemiddelde ook gelijk verklaart. Als je daar een beetje doorheen prikt en desnoods zelf een eigen favoriete selectie maakt van maximaal een nummer of 7, zul je horen dat er toch een aardig album is gemaakt.

De opzet van het nummer The Way of the World is overigens behoorlijk 'geleend' van Dennis DeYoung, die dit soort van symfo-met-blazers nummers bijvoorbeeld op ons los laat op het Styx album Brave New World.
En ik hou helemaal niet van blazers bij symfonische-/progrock.

avatar van Bluebird
3,0
In een symfonieorkest zitten toch ook blazers?

Way Of The World vind ik trouwens weinig symfo maar meer een soort big band blues.

avatar van uffing
2,0
De mindere nummers op dit album zijn helaas wel in de meerderheid, maar Icarus en vooral Tradition zijn echt van wereldklasse.

Fedde
musician schreef:


Het is Kayak muziek in optima forma, van hoog niveau. Maar na dit tweetal begint er ook een aantal minder sterke composities een intrede te doen. En dat is, denk ik, wel vaker het probleem bij Kayak.

Inderdaad, Kayak hinkt hier nog op twee gedachten, zoals ook wel op diverse albums uit de jaren '70-'80-periode. Enerzijds een gedegen progrockplaat maken met diepgang en muzikaal hoogstaand, anderzijds moet er ook nog even gescoord worden. Van Night Vision hoorde je in 2001/2 alleen de single Cassandra regelmatig op de radio voorbijkomen. Geen hoogvlieger, dat nummer en een suikerzoetheidsgraad vergelijkbaar met Ruthless Queen.

Ik denk dan ook dat het 'probleem ' bij Kayak vaak geweest is, als je van een probleem kunt spreken, dat er twee fronten tegelijk bediend moesten worden: het grote publiek én het liefhebberspubliek.

Nu radio minder een rol speelt, zijn de conceptalbums een succes geworden dankzij de mate waarin Kayak als podiumact geslaagd is. Kayak als totaaltheater. Dhr. van den Ende kan zich melden.

avatar van Bluebird
3,0
Fedde schreef:
Nu radio minder een rol speelt, zijn de conceptalbums een succes geworden dankzij de mate waarin Kayak als podiumact geslaagd is. Kayak als totaaltheater. Dhr. van den Ende kan zich melden.

Ik mag het niet hopen nu er met Cleopatra dezelfde plannen worden gekoesterd. De 'musicalkant' van Kayak kan me eerlijk gezegd gestolen worden. De magische momenten beperken zich bij mij altijd tot de muziek zelf waar je heerlijk je eigen fantasie op los kan laten. Nostradamus heb ik meegemaakt, het was een imposante opvoering maar achteraf veel te veel van het goede. Een eigentijdse Bert Heerink in de huid van een middeleeuwse ziener die nooit de komst van symforock heeft kunnen voorspellen heeft toch een wat eigenaardig en bevreemdend effect.

Night Vision herbergt enige prachtstukken maar zoals het merendeel hier ook moet concluderen is het aantal fillers veel te hoog uitgevallen. En een enorme kater na het bijzonder hoopgevende en veelbelovende comebackalbum.

avatar van musician
4,0
Ik weet niet of je de EP (!) Cleopatra hebt gehoord, maar dat stemt erg tot tevredenheid. Nu maakt één zwaluw op voorhand geen zomer (zeker niet in december) maar het venijn is nog steeds aanwezig.
Ik heb die cd ook maar alvast gekocht, er staat tevens een meer dan 9 minuten durende versie van Symmetry op, een door Koopman en Scherpenzeel gemaakt nummer uit 1971, dat nog nooit was uitgevoerd, begreep ik.

Gisteravond nog even doorgevraagd naar de stand van zaken rond het conceptalbum over Cleopatra: Ton Scherpenzeel zit nog in de schrijvende fase en de opnames zijn ook nog niet in zicht. Dat was voor mij aanleiding deze EP alvast te kopen. Cleopatra als nummer zou Night Vision behoorlijk aan extra kwaliteit hebben geholpen.

avatar van Bluebird
3,0
Volgend jaar zou het nieuwe album pas verschijnen dus Ton heeft nog wel even. Het titelnummer belooft inderdaad weer heel veel maar de themaatjes worden nu toch wel erg herkenbaar in de Kayak concepten. Niettemin blijf ik hier toch wel van houden om de een of andere gekke reden. Het zou op zich inderdaad best als los nummer op Night Vision hebben kunnen staan anders zou je natuurlijk net zo goed een conceptalbum aan Cassandra of Icarus kunnen wijden. Daar hadden dan inderdaad best een paar vulnummers voor mogen wijken als Ton het toen al geschreven zou hebben.

Fedde
Voor mij hoeven die conceptopera's niet zo nodig. Zeker Cleopatra als historisch figuur boeit me niet . Dan zijn de 'restverwerkingsalbums' nog niet zo gek. Ik reken Anywhere en Coming Up hier toe. Liever een los sterk nummer dan een lang verhaal over een middeleeuwse monnik of erger ...

avatar van Bluebird
3,0
Op de Kayakfansite staat een topic waarin de fans over een onderwerp voor het nieuwe album konden brainstormen toen bekend werd dat er weer een conceptplaat zou komen. Een goochemerd bleek Cleopatra al snel goed geraden te hebben. Ik vermoed hier met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijk toch wel enige voorkennis.

Het blijft zwaar klassiek drama natuurlijk. Ik ben er van overtuigd dat Kayak er weer heel goed mee uit de voeten komt maar of men daar tegenwoordig nog op zit te wachten is natuurlijk de vraag. Ik had het net iets meer in de wat recentere geschiedenis gezocht. Volgend album over Napoleon.

avatar van musician
4,0
Die concept cd's als zodanig zijn nog niet zo slecht bedacht.
Volgens mij waren Eric Woolfson en Alan Parsons van het gelijknamige project daar ook dol op.

Alleen zou ik, als ik Kayak was, mij beperken tot albums van 40 tot 50 minuten. Alleen het meest boeiende werk dat er over iets of iemand valt te bedenken (en graag ook muziek met de meeste vaart).
En dan kan het heel goed uitpakken.

avatar van Marco van Lochem
3,0
"NIGHT VISION" was het 2e album na de reünie 1999 en helaas had Max Werner besloten er mee te stoppen...of besloten de anderen niet met hem verder te gaan. Bert Heerink nam zijn plaats in, samen met Rob Vunderink, ex-gitarist van Diesel, die ook regelmatig te horen is als (achtergrond) zanger. Op dit album staan 14 songs en zoals wel vaker in het cd tijdperk is dat, wat mij betreft te veel. Misschien met 2 á 3 songs minder had deze plaat hoger gescoord. Het gaat geweldig van start met "ICARUS" en "MIRACLE MAN" waarop Heerink laat horen een prima zanger te zijn. Verder vind ik het door drummer Pim Koopman geschreven "TRADITION" een geweldige track. Verder staan er te veel vullertjes op deze plaat, waarvan vooral het slome "CASSANDRA" mij absoluut niet kan boeien. "NIGHT VISION" was de laatste plaat met Rob Winter als gitarist. Hij koos voor Marco Borsato. Overigens is Diesel anno 2017 weer bij elkaar en het Vunderink.

avatar van The_CrY
4,0
Sla je Close to the Fire over, Marco?

Opvallend dat je juist Cassandra noemt als een zwak nummer; ik kan deze wel dromen, zo mooi vind ik m.

avatar van Casartelli
2,5
Casartelli (moderator)
Had ik het al eens over de Kayakbox gehad? Er zit ook een begeleidend boekje in. Nu moet je voor echt kritische reviews doorgaans sowieso op een andere plek zijn dan in het boekje van een boxset, maar hier bekroop me toch wel de indruk dat met name de matig ontvangen albums nog eens in het zonnetje gezet worden: ja, zo'n Periscope Life en zo'n Night Vision daar zijn we toch nog wel trots op!

Night Vision is mij eigenlijk ook wel meegevallen, zeker in eerste instantie. Wel is Rings of Saturn, het werd hiervoor al gememoreerd, een nogal bedenkelijke afsluiter en duurt het album sowieso te lang, maar pakweg de eerste helft vond ik heel aanhoorbaar.

avatar van uffing
2,0
Beetje apart album dit. Het bevat zeker een achttal songs die de term 'vuller' niet eens waard zijn, maar met Icarus en vooral Tradition heeft het ook twee van de allerbeste songs van de latere Kayak in huis.

avatar van Wandelaar
3,5
Laten we, om te beginnen, de laatste drie nummers er eens afhalen. Na nog wat snijwerk (All Over Again mag ook sneuvelen wat mij betreft) houden we een prima plaat over die rond de 45 minuten duurt.
Minder is meer. Veel bands vergeten dat.

3,5
Night Vision is een aparte, wisselvallige plaat en het best vergelijkbaar met het album 'Merlin' uit 1981: het beste en het slechtste wat Kayak heeft opgenomen samen op 1 plaat. Bij de vinylplaat 'Merlin' een ijzersterke serie over Merlin, de keerzijde van de plaat een aantal songs die Kayak onwaardig zijn. Hetzelfde geldt voor Night Vision: met Icarus, Water for guns en vooral Tradition telt het album 3 zeer goede songs. Het is bijna niet voor te stellen dat dezelfde band aan het spelen is op dieptepunten als 'Rings of saturn' of 'Carry on boy'. Haal het goede eruit en vergeet de rest: dan houd je een sterke EP over die beslist de moeite waard blijft!

avatar van Doefie
3,0
Weer eens wat vaker gedraaid, de laatste tijd. Zo negatief als ik er de eerste paar jaar over was, ben ik nu niet meer. Maar bungelt toch nog steeds onder aan mijn favorietenlijst.

avatar van Pierre61
3,5
Doefie schreef:
Weer eens wat vaker gedraaid, de laatste tijd. Zo negatief als ik er de eerste paar jaar over was, ben ik nu niet meer. Maar bungelt toch nog steeds onder aan mijn favorietenlijst.
ja na een ander stemgeluid op de plaat Seventeen, ben ik ook deze nog maar eens gaan beluisteren en ik moet eerlijk zeggen dat deze mij steeds beter bevalt. De composities zijn weer erg sterk zoals we van Ton gewend zijn. En soms zelfs veel beter dan op de vorige CD. Ook klinken enkele nummers wat scherper dan op CTTF die ook enkele te vlakke nummers bevat. Het lijkt wel of de euforie van de come-back wel erg meespeelt. Daarnaast is de afwisseling in instrumentarium op deze plaat sterk. En het begin van How blijf ik toch echt weer Kayak op zijn best in de stilte vinden.

Gast
geplaatst: vandaag om 18:03 uur

geplaatst: vandaag om 18:03 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.