Ik kan me je tekstuele bezwaren ergens wel voorstellen hoor,
hoi123. Persoonlijk vind ik het allemaal wel in het pijnlijk eerlijke en oprechte plaatje passen, daar passen enkele wat banaler lijkende teksten, noem het directheid, wel bij. Daarom kan ik het hier hebben, ik vind het totaalplaatje geloofwaardig; met de tekst van Cry Wolf zou je waarschijnlijk ook een nummer kunnen maken dat vreselijk oppervlakkig en zeurderig overkomt, maar hier komt het gewoon binnen. Uiteraard ook omdat haar betoverende stem, het spel (die viool!), de algehele sfeer en gewoon de nummers zelf fenomenaal zijn, naar mijn mening.
Het is overigens misschien wel aardig om in gedachten te houden dat Lisa Germano 35 of 36 was toen dit album uitkwam. Echt een uittreksel uit het dagboek van een tiener was dit dus niet meer.