menu

Joni Mitchell & The L.A. Express - Miles of Aisles (1974)

mijn stem
4,00 (40)
40 stemmen

Canada
Pop / Folk
Label: Asylum

  1. You Turn Me on I'm a Radio (4:19)
  2. Big Yellow Taxi (3:12)
  3. Rainy Night House (4:04)
  4. Woodstock (4:28)
  5. Cactus Tree (5:01)
  6. Cold Blue Steel and Sweet Fire (5:38)
  7. Woman of Heart and Mind (3:40)
  8. A Case of You (4:42)
  9. Blue (4:24)
  10. Circle Game (5:41)
  11. Peoples' Parties (2:49)
  12. All I Want (3:32)
  13. Real Good for Free (4:38)
  14. Both Sides Now (4:57)
  15. Carey (3:35)
  16. The Last Time I Saw Richard (4:19)
  17. Jericho (3:38)
  18. Love Or Money (5:25)
totale tijdsduur: 1:18:02
zoeken in:
~Jewel~
Prachtig live-album met veel hits van Joni! Maar ook met bij mij hooggewaardeerde nummers als For Free, Peoples' Parties, Blue, The Last Time I Saw Richard, All I Want, A Case Of You.
Gewoon een geweldig album wat van het begin tot het eind blijft boeien en op hoog niveau blijft.
Als je van Joni's muziek houdt is dit zeker een aanrader!

5*

Harald
Jewel heeft gelijk...een prachtig live album en een aanrader. Die vrouw heeft ballen! Wat Janis Joplin voor de Blues, Patti Smith voor de Punk is Joni Mitchell voor de Folk. Helaas is Joni met haar muziekcarrière gestopt, naar eigen zeggen omdat de muziekindustrie geen enkele aandacht meer heeft voor authentieke muzikale vertolking.
.
Ze had een korte maar heftge relatie met Stephen Stills gehad -Stephen Stills deed ook op een aantal platen van Joni mee- en Stephen Stills heeft hierover de song " Suite: Judy Blue Eyes geschreven (staat op het debut album Crosby, Stills & Nash)


It's getting to the point
Where I'm no fun anymore
I am sorry.
Sometimes it hurts so badly
I must cry out loud
I am lonely.
I am yours, you are mine,
You are what you are
And you make it hard--

Remember what we've said, and done, and felt
about each other
Oh babe, have mercy.
Don't let the past remind us of what we are not now.
I am not dreaming.
I am yours, you are mine, you are what you are.
And you make it hard--

Tearing yourself away from me now,
You are free and I am crying.
This does not mean I don't love you,
I do, that's forever, and always.
I am yours, you are mine, you are what you are.
And you make it hard--

Something inside is telling me that
I've got your secret. Are you still listening?
Fear is the lock, and laughter the key to your heart.
And I love you.

I am yours, you are mine, you are what you are.
And you make it hard,
And you make it hard--

Friday evening, Sunday in the afternoon,
What have you got to lose?
Tuesday mornin', please be gone I'm tired of you.
Can I tell it like it is? Help me I'm sufferin'.
Listen to me baby--Help me I'm dyin'.
It's my heart that's a-sufferin', it's a dyin'.
That's what I have to lose.
I've got an answer
I'm going to fly away,
What have I got to lose?
Will you come see me Thursdays and Saturdays?
What have you got to lose?

Chestnut brown canary, ruby-throated sparrow.
Sing a song, don't be long.
Thrill me to the marrow.
Voices of the angels, ring around the moonlight.
Asking me, said she so free,
How can you catch the sparrow?

Lacy lilting lady, losing love lamenting,
Change my life, make it right.
Be my lady.

avatar van papat
Harald schreef:
Ze had een korte maar heftge relatie met Stephen Stills gehad -Stephen Stills deed ook op een aantal platen van Joni mee- en Stephen Stills heeft hierover de song " Suite: Judy Blue Eyes geschreven (staat op het debut album Crosby, Stills & Nash)

Leuk dat je de tekst van dat nummer van Stills hier neerzet, maar dat nummer gaat over Stills' relatie met Judy Collins en niet met Joni Mitchell!

Down_By_Law
Sterker nog; Stills heeft nooit een relatie met Joni gehad (althans, voor zover bekend is). Crosby en Nash wel. Nash schreef het nummer 'Strangers Room' over haar (staat op "Graham Nash/David Crosby", 1972), en Joni schreef 'Willy' over hem (staat op "Ladies Of The Canyon", 1970). Verder schreef Joni ook een nummer over Crosby ('The Dawntreader' van "Song To A Seagull", 1968)

Down_By_Law
Joni's beste live-album, maar "Shadows And Light" (1980) komt heel dicht in de buurt. Veel van deze nummers zijn beter dan de originele studioversies, zoals het prachtige 'Cactus Tree' en 'You Turn Me On, I'm A Radio'.

avatar van harm1985
4,0
Down_By_Law schreef:
Sterker nog; Stills heeft nooit een relatie met Joni gehad (althans, voor zover bekend is). Crosby en Nash wel. Nash schreef het nummer 'Strangers Room' over haar (staat op "Graham Nash/David Crosby", 1972), en Joni schreef 'Willy' over hem (staat op "Ladies Of The Canyon", 1970). Verder schreef Joni ook een nummer over Crosby ('The Dawntreader' van "Song To A Seagull", 1968)

Jawel, hij heeft kort na het verbreken van de relatie van Nash en Joni een korte affaire met haar gehad. Als wraak pikt hij Rita Coolige van Stills in. Change Partners (ook al is het geschreven in 68) gaat hier deels over. "Don't get close to one special one, he will take your defences and run".

Maar goed, wat dit album betreft. Het is een beetje Dylan-esque, in de zin dat Joni haar arrangementen live helemaal heeft omgegooid en al een beetje een hint geeft in de richting waar ze met albums als Hissing of Summer Lawns en Heijera naar toe zou gaan. Dit deed ze ook bij the Last Waltz, waar de leden van de band maar niet begrepen in welk akkoord ze nou speelde, zelf zei ze dat te doen om nooit in herhaling te hoeven vallen. Jaren later heeft ze met behulp van Joel Bernstein (waar kennen we hem ook al weer van ) al haar gitaarstemmingen gebundeld (en dat waren er nogal wat). Je kan dat ook wel stellen dat Joni, ondanks dat ze niet lange solo's eruit gooit a la Neil Young, Stephen Stills, Jerry Garcia of Jimi Hendrix, toch ook wel tot de beste gitaristen ooit behoord. Of op zijn minst toch tot de meeste onderschatte.

Stijn_Slayer
harm1985 schreef:
Als wraak pikt hij Rita Coolige van Stills in.


Hmm.... Ik denk toch dat dit niet klopt Harm.

''Stephen and I met Rita Coolidge on the very same night, when we recorded “Love the One You’re With.” I fell for Rita, and so did Stephen. I’ve always been a shy person, so I didn’t make the move that I wanted to on Rita. But Stephen did. And they were together for a few months.

That line in “Better Days” — ‘Though you say you’re where you want to be, you’re not where you belong’ — was about Rita. I always wanted to be with her.

One day I found out from Rita that she also wanted to be with me. And I said, “We have a problem here, because you’re Stephen’s girlfriend right now, and there’s no way we can be together, with a good heart, unless we face Stephen and tell him ourselves.”

So we went to Stephen and told him that we wanted to see each other. Stephen wasn’t very happy. Actually, he tried to spit on me.'' Aldus Nash: Goldmine - Graham Nash holds nothing back, part 2 - goldminemag.com

avatar van harm1985
4,0
Mja, is natuurlijk maar net hoe je het bekijkt, ik heb het uit City to City van Leo Blokhuis...

Aquila
harm1985 schreef:
Je kan dat ook wel stellen dat Joni, ondanks dat ze niet lange solo's eruit gooit a la Neil Young, Stephen Stills, Jerry Garcia of Jimi Hendrix, toch ook wel tot de beste gitaristen ooit behoord. Of op zijn minst toch tot de meeste onderschatte.

Dat RTL Boulevard over wel/geen relaties vind ik niet zo interessant. Dit is pas eens een stellingname. Ik ben groot fan van Joni met name vanwege haar composities, teksten en stem. Maar 'sec' als gitariste heb ik haar eigenlijk nooit zo goed bekeken of beluisterd. Interessant, maar op voorhand ben ik het gewoon vast met je eens!

Stijn_Slayer
Ik zou eerder het woord 'inventief' dan 'beste' gebruiken. Door al die verschillende stemmingen heeft ze een unieke, eigen manier van spelen.

avatar van 93.9
Geproduceerd door Ken Caillat, vander van Colbie.

Stijn_Slayer
Deze versie van 'Woodstock' is trouwens wel ijzersterk!

avatar van jorro
3,5
Hmmm. Ik weet niet precies wat ik van dit album moet vinden. Een paar songs achter elkaar vind ik prachtig, maar het hele album in één keer vind ik wat lang. Kwaliteit heeft het wel. Daarom van mij 3,5*

Het album staat in de jaarlijst 1975 van Oor op de gedeelde laatste plaats, maar ik kan daar wel mee leven. De echte fans niet uiteraard. NME heeft in 2011 een lijst met beste live albums uitgebracht en daarin staat dit album op 14, Dat is duidelijk meer waardering. Maar ook op die lijst staan verrassende albums juist niet of juist wel. Tja, objectiviteit bestaat alleen in lijstjes die over verkochte aantallen gaan.

avatar van Minneapolis
4,5
Als ik één Joni Mitchell plaat moet aanraden dan is het deze. Ze klikt live net zo goed als in de studio, haar stem is net iets prettiger dan de allereerste jaren, en je krijgt een mooie verzameling songs van een aantal van haar sterkste albums. De opname kwaliteit is ook nog eens erg goed. Ik pak graag dit album als ik iets van de vroege Joni wil horen.
Ik heb nooit een top 10 live albums gemaakt, maar deze zou er hoog in staan.

De bas op Rainy Night House..

Gast
geplaatst: vandaag om 17:21 uur

geplaatst: vandaag om 17:21 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.