Anthony Hamilton - The Point of It All (2008)

Dan ga ik toch echt voor Prayin' for You / Superman

Ik ga er zeker nog op stemmen, 'The News' klinkt heerlijk de rest hopelijk ook wel. Jammer dat Anthony na zijn single Charlene (en een feat. op Po' Folks) eigenlijk niet meer in de lijsten is voor gekomen.

Een verademing zal je bedoelen, dat hij niet in de hitlijsten komt.

http://www.youtube.com/watch?v=d1j_SusXkbg
Dat noem ik nou een 'fatsoenlijke' cover...

Maar daarmee zeg je dat alles wat in de hitlijsten komt sowieso slecht is al is het nog zo goed....?

Nee, dat niet. Maar hits zorgen vaak toch tot een soort commercialisering (bij de ene artiest meer als bij de ander). En dat is juist net iets wat ik bij Anthony Hamilton niet wil horen.

Muzikaal gezien heb je daar een punt Reijersen, maar ik moet toegeven dat Her Heart ook mij tot in het diepste van mijn ziel raakte. En dat is natuurlijk wel een bieteke waar soul over gaat. Maar oké, het komt wel vooral ook door de tekstbeleving van de luisteraar. Het is dat mijn podium ophoudt bij de drempel van de badkamer, anders was dit het lied geweest dat ik zou zingen op dit moment.

Oké, tot zover de emo. De laatste twaalf nummers van het album zijn een heerlijkheid voor de ziel. To be honest, ik kende Hamilton alleen van zijn gastbijdragen op Al Greens topper dit (euh vorig) jaar. Nu ga ik helemaal achter zijn eerdere werk aan. Dit moet ik trouwens ook nog wat vaker beluisteren voor een evenwichtige recensie. Misschien dat die vier sterren van nu dan nog wel een zusje of broertje krijgen.

Ja, zo voel ik het ook wel een beetje. De eerste 2 nummers vallen qua stijl en productie wat uit de toon van de rest van het album. Opvallend, juist omdat Hamilton altijd uitblonk in het presenteren van het geheel.

Succes met het beluisteren van de rest van deze man!

Daar waar we nog steeds wachten op de nieuwe telgen van zwaargewichten D'Angelo en Maxwell, zijn er nog genoeg hedendaagse soulartiesten die wel op herhaling platen uitbrengen. Hieronder onder andere Van Hunt. Rahsaan Patterson en nu dus Anthony Hamilton.

Door velen wordt deze man gezien als de nieuwe hoop van neo-soul muziek, maar het is vooral een artiest die gewoon zijn ding doet en daar aan vast houdt.

Dit album is zijn 3e officiële album en hij heeft ons met zijn eerdere 2 albums (Soulife en Southern Comfort buiten beschouwing gelaten) geen teleurstellingen gebracht. Dus bij dit album waren de verwachtingen weer hoog. Verwachtingen die ik misschien meteen maar ietwat moet temperen.

Anthony Hamilton karakteriseerde zich altijd met albums die qua sfeer en sound één geheel vormen. Een sound en sfeer die zijn roots, hij komt uit het zuiden van Amerika, ook erg tentoonspreidde.
Daarom dat de eerste 2 nummers van dit album zo'n teleurstelling zijn. Ik bedoel, wat doet in hemelsnaam David Banner daar?
Nee, het zijn heus geen slechte nummers maar mij wel iets te R&B en te weinig soul. En als Hamilton iets is dan is het soul.
Gelukkig maakt hij het met de andere 12 nummers helemaal goed, al komt het niet spetterend op gang.'
'The Day We Met' is best een lekker nummer, maar niet een knaller. Echt zo'n nummer die Hamilton karakteriseerd, maar helaas hebben we dat genoeg gehoord op zijn andere platen.
'Diamond in the Rough' is de eerste topper te noemen. Een prachtige ballad over een schone dame met een prachtig meeslepend refrein.

'I Did it For Sho' is zo'n nummer waarvan het refrein blijft hangen. Ook een lekker nummer, vooral productioneel erg catchy. Het ritme van de song is erg meeswingend.
'Hard to Breathe' is een ballad waarin Hamilton weer zijn oude vertrouwde ding doet. Niks mis mee, gewoon lekker.

'Soul's on Fire' is weer een knaller. Echt zo'n song waar Anthony zijn gehele vocale bereik tentoonspreid. Heerlijke meeslepende soul.
'Please Stay' is één van dé toppers van dit album. Stemmig gitaartje, de topstem van Hamilton. Een ballad die gewoonweg helemaal af is.

'The Point of it All', een nummer die vertelt dat het uiteindelijk allemaal op liefde uitkomt. De productie is erg catchy, hangt wel een beetje tegen de R&B aan, maar wordt toch ook weer gekenmerkt door de zuidse stijl van de artiest.
'Fallin' in Love': pianootje, gitaartje, het meest funky nummer van deze plaat. Gewoonweg erg lekker en swingen maar.

'Prayin' for You/Superman' is in mijn ogen echt een heel speciaal nummer. Vooral muzikaal zit het nummer bijzonder in elkaar. Het lijkt een beetje reggae te beginnen, met een lekker vrolijk fluitje en gitaartje. Ontaard daarna in een knalnummer die je zo'n swingkerk in Amerika doet beleven. Je weet wel, zo eentje die je ook altijd in die films ziet, zo'n kerk waarin iedereen meezingt en meeswingt. Om daarna tot rust te komen met een stukje vocalen+piano. Hierin zingt Anthony echt de soul. Heerlijk!
En als je dan denkt dat je het helemaal gehad hebt dan komt 'Her Heart'. Een nummer zoals mijn inziens alleen Hamilton ze kan maken. Want als hij ergens goed in is dan is het in het maken en zingen van de meest soulvolle en gevoelige ballads.

'Fine Again' is weer een typisch nummer voor deze artiest. Niet slecht, maar ja het knalt ook niet volkomen.
'She's Gone' is de sluiter van het album. Mijn inziens een waardige afsluiter. Mooi opgebouwd neo-soulnummer waar Hamilton nogmaals loos gaat.

Misschien zou je denken dat ik helemaal niet zo positief ben over dit album, maar dat is het eigenlijk niet. Het is een topper, zeker weten! Maar misschien zijn we iets teveel verwend met deze man. Hij heeft in mijn ogen louter sterke nummers gemaakt, die wel allemaal in dezelfde sound en vibe hangen. Hij herhaalt gewoon zijn ding op dit album, met een paar uitzonderingen. UItzonderingen die vaak ook meteen de uitschieters worden.
Anthony Hamilton, de nieuwe held in de neo-soul? Zeker één van de helden want echt betrappen op een slecht nummer kan je deze man simpelweg niet. Productioneel overheerlijk met een pianootje hier en een gitaartje daar. Vocaal uiterst flexibel en uitdagend. Meelevend zoals soul moet zijn.

Deze cd is helemaal langs me gegaan! Had hem al een tijdje liggen, maar nooit beluisterd. Ik vond Southern confortt erg lekker en ook Ain' nobody W. was erg lekker.. heelijk ontspannen op deze muziek.. op hoog niveau.

Wat ik wel altijd heb bij AH, is dat de nummers er niet helemaal uitspringen.. het klinkt heel goed als 1 geheel, maar geen losse nummers dat je denkt ja!

Kijken hoe het bij deze cd is.. de andere cd's kwamen bij mij uit rond de 4 - 4,5.. Hoop dat deze cd het zelfde niveau behaalt!

Anthony Hamilton doet het toch weer!

Na de eerste 2 nummer gehoord te hebben dacht ik, ''hmm misschien wordt dit hem niet!''. Echter op Banner na zijn de eerste 2 nummers ook best lekker..

Vanaf ''The day we met'' begint de cd echt op te bloeien, wat ik ook gewend ben van Anthony Hamilton. Bij Soul on Fire zingt hij lekker rauw, dat geluid waardeer ik altijd van Anthony Hamilton.. De volgende nummers please stay en The Point of it all hebben een wat ingetogener geluid.. wat erg lekker is, en zo gaat het album eigenlijk heel de tijd door... Waar de heerlijke songs ''Praying for you/Superman'' (het aparte geluid, de omschakeling en de sfeer van het nummer) en ''her Heart'' (Het gevoel dat dit nummer ademt) er uit springen!


Al met al een prima cd.. wel even doorbijten bij de eerste 2 nummers vond ik zelf.. Dit is ook de reden waarom ik dit album heel lang liet liggen.. maar nu, top! Nog maar eens Her heart luisteren!

****1/2

Oh wat blijf ik dit album lekker vinden zeg.

Op 1 of andere manier blijf ik dit album langer luisteren dan de vorige albums van Anthony. De cd afluisteren in zijn geheel gaat erg makkelijk, (hier heb ik normaal gesproken moeite mee, met albums) maar dit is gewoon een erg lekker album.

Het nummer Please stay is nu mijn favoriet geworden, deze is in Itunes nu ook al 73 keer beluisterd en staat klaar om calling van Raphael Saadiq van de 3de plaats af te stoten.

Dit album zou (mits ik hem over een half jaar nog luister) best weleens in mijn top 10 kunnen komen.. Wel vind ik het apart dat er nog maar weinig stemmen zijn op dit album... is Anthony dan zo underground.. of onbekend in Nederland, want Nederland weet niet wat ze missen!

Jammer van dat nummer met David Banner..

Misschien dat je deze dan leuker vindt

Weet iemand wat Hamilton op dit moment aan het doen is? Geen tour, geen nieuwe plaat?

December komt Back To Love uit.....als het goed is. Misschien komt ie in april naar Nederland.