The Offspring - Americana (1998)

Americana was mijn eerste kennismaking met The Offspring, natuurlijk vanwege de hits Pretty fly en Why don't you get a job. Die zijn af en toe nog wel grappig om te luisteren, maar meer ook niet.
Ik snap echt niet dat dit nou juist de twee grootste hits waren in Nederland. Jammer.
De toppers van dit album zijn The kids aren't alright, Have you ever, Americana en Pay the man.

Vroeger vond ik het een vet album, maar nu ik de meeste andere Offspring platen ook ken luister ik Americana niet zo vaak meer. Ik zet liever Smash of Ixnay op, die zijn gewoon beter en hun eerste 2 (echte) punkalbums misschien ook wel.

Wauw, een cd vol nummers van 3 minuten! Ik was al helemaal vergeten hoe dat klinkt.

Ik ben nu de plaat voor het eerst in meer dan 2 jaar aan het beluisteren, en hij is duidelijk toch niet meer wat het geweest is. Nu ja, het blijven natuurlijk wel catchy nummers. Ik zal hem over een jaar nog wel eens opzetten

Puur jeugdsentiment en het is nog een goede plaat ook eigelijk! dat breakdownstukje in have you ever kan niet meer stuk bij mij sinds ik dexter holland een drankbeker ofzoiets op zijn gezicht heb zien krijgen tijdens het spelen van dat stukje op een groot amerikaans zomerfestival wel een professional die kerel, deed gewoon verder alsof er nix gebeurt was...

Ik vond dit destijds een knieval voor de commercie, hoewel ze daar natuurlijk vooral graag de draak mee steken. Americana is wel gemaakt om het grote "alternatieve" publiek te bereiken. Als ik het album nu terugluister, mis ik vooral de ballen die voorgangers Ixnay on the Hombre en Smash hadden. Het album lijkt meer een samenraapsel van nummers dan een geheel. Toch staan er ook een paar zeer fijne uitschieters op. Hoe lekker opent het album, met Have You Ever? Ook nummers als the Kids Aren't Alright en Walla Walla knallen nog lekker door, hoewel de boodschap na je 18e toch een beetje verwatert. Helaas weegt dat niet op tegen wangedrocht Why Don't You Get a Job. Dexter Holland is niet de beste zanger ooit, maar hij moet het dan ook niet te hard proberen.

Ik denk dat wij kunnen overeen komen

Lekker plaatje dat verrassend vaak te draaien valt zonder te gaan vervelen.

Goede CD wel. Inmiddels ben ik geen 18 meer, maar toch blijft het wel leuk om te luisteren. Why don't you get a job sucks, maar The kids aren't all right is echt heerlijk, net als Walla Walla en Pay the Man.

"She talks about closure and that validation bit / I don't mean to be insensitive, but I really hate that shit…" Rijkelijk laat natuurlijk, maar dit was het eerste album dat ik van de Offspring leerde kennen (naast de grote singlehits natuurlijk). Omdat ik hier zo enthousiast over was ben ik vervolgens Smash en Ixnay on the hombre gaan luisteren, en dat vind ik eveneens geweldige platen. Maar als ik nu weer bij dít album terugkom kan ik eigenlijk niet begrijpen waarom Americana voor zoveel mensen een steen des aanstoots is. Waarom zou dit zoveel (daar komt het vieze woord:) commerciëler zijn dan z'n voorgangers? Omdat er wat meer humor bij zit? Omdat de plaat zoveel kleuriger aandoet doordat bijvoorbeeld ook het CD-boekje zo (schijnbaar) vrolijk oogt? Omdat er een paar grote hits opstaan? Omdat het geluid beter en vetter is? Omdat Why don't you get a job enigszins melig is (hoewel het wel erg grappig is om op de pittige openingszin "My friend's got a girlfriend, man he hates that bitch" later met "My friend's got a boyfriend, man she hates that dick" terug te komen) en ook nog eens op Ob-la-di ob-la-da lijkt? Ach, ik weet het niet, ik begrijp het ook niet, en ik vind dit zelf de leukste van de drie Offspring-platen die ik ken (hoewel slechts met een neuslengte voorsprong, want Smash en Ixnay vind ik zoals gezegd ook uitstekende platen).
 

Het album borduurt voort op de voorganger. Nog iets poppier misschien. Gewoon een lekker album.

Wat een gruwelijk goed nummer is Pay The Man toch, dit klinkt helemaal anders als andere The Offspring nummers, en past dan eigenlijk mss ook niet echt op deze plaat. Maar als alleenstaande song, fantastisch.

Zeker weten, Pay The Man is zonder twijfel mijn favoriete song van The Offspring. Hoop het ooit eens live te horen, wellicht op een Americana tour in 2018 voor de 20ste verjaardag van het album.

Het album Americana noemen, terwijl een van de grootste hits Why Don't You Get a Job bijna een kopie is van een echt Brits lied, en dan niet eens zo’n geweldig nummer, van wel de bekendste band ooit; ik heb het uiteraard over Ob-La-Di, Ob-La-Da van The Beatles.
The Kids Aren’t Alright is een vette knipoog naar een andere Britse band; The Who (The Kids Are Alright).
Feelings van Morris Albert is de echte cover.
Verder is het wel een echt The Offspring album, al is hij een stuk minder gevarieerd dan voorganger Ixnay on the Hombre.
Americana heeft met Pretty Fly (For a White Guy) hun grootste hit, mede wel door de grappige clip.
She's Got Issues verscheen ook nog op single.
Eigenlijk verwacht je na deze commerciële successen dat The Offspring hier nog een tijdje van kan profiteren, maar Conspiracy of One doet het stukken minder; Original Prankster heeft een vergelijkbare clip als Pretty Fly, maar is gewoon een veel minder nummer.
Een beetje vergelijkbaar met Green Day; Dookie is hun Smash; American Idiot hun Americana; ook hierbij is het verhaal vervolgens bijna afgelopen.

Het is misschien nergens hoogstaand en een beetje puberaal, maar dit blijft toch wel genieten. Ik heb dit album al jaren niet meer gehoord, maar het geeft nog net zoveel energie als toen ik een tiener was. Jeugdsentiment of niet, dit album verdient gewoon een dikke 4 sterren!

Wat een leuk album is dit toch, vrolijkheid en meezing refreinen alom. Een en ander zal ingegeven zijn door jeugdsentiment maar als popalbum werkt dit nog altijd uitstekend!

The Kids Aren't Alright was toen wel een anthem, ging goed op feestjes, hoorde hem vandaag weer eens op kink fm en het is nog steeds een dik party nummer, heerlijk!

Ik lees op het R.I.P.-forum net dat de illustrator van deze hoes is overleden: R.I.P. Frank Kozik, 1962-2023.