Peter Bjorn and John - Living Thing (2009)

Leuk, een nieuwe.

De single doet het ergste vrezen...

Erg benieuwt naar deze!

Vandaag is deze plaat gelekt! Ik ga deze morgen zeker goed beluisteren. Ik ben erg benieuwd. Het vorige instrumentale album heb ik niet vaak gedraaid. Het raakte me af en toe wel, maar ik miste gewoon een stem.

Volgens de eerste berichten over dit album is het vooral de electronica die overheerst.

Na de eerste luisterbeurten ben ik in ieder geval positief over deze nieuwe Peter Bjorn and John. Ik wil hem nog een paar keer luisteren voor ik hem ga beoordelen

Samen met Gnarl Barkley's 'Crazy', Outkast's 'Hey Ya!' en Britney's 'Toxic' behoort 'Young Folks' van het Zweedse trio Peter Bjorn & John (met Victoria Bergsman) toch wel tot de leukste danshitjes van het decennium. Die droge sound, dat gefluit, die nasale zang, dat refrein! Heel erg origineel en fris en na een keer horen niet meer uit je kop te branden. Ik weet nog heel goed waar ik was toen ik dat liedje voor het eerst hoorde. Samen met een vriend in de Melkweg na een concert (welk concert weet ik niet meer), van plan de hele nacht daar te blijven dansen. Wanneer mensen na een concert huiswaarts keren en er nieuw publiek de zaal betreedt voor discovertier, hebben Paradiso en Melkweg altijd een bijzondere sfeer. Je zit in een soort grijs gebied waar de DJ's nog nieuwe dingen kunnen uitproberen. Het publiek dat gestaag binnenstroomt hoeft nog niet per se aan het dansen worden gezet op muziek die het kent, maar mag verrast worden. De monden van mijn vriend en mij vielen gelijktijdig open bij de begintonen van dit nummer (grappig genoeg dacht ik heel even dat het The Beatles waren, die drums hebben ook wel iets Sgt Pepper-achtigs) en hij ging aan de DJ vragen wat dit nou weer was.

Het was mij overigens lange tijd onduidelijk of Peter Bjorn & John nou een duo was of een trio, aangezien er geen komma in de bandnaam zit. Het zijn er dus drie en ze bleken al drie albums gemaakt te hebben. Die eerste twee moet ik nog steeds horen, maar 'Writer's Block', waar Young Folks opstaat, is een zeer puik album dat best wel anders is dan je op basis van dat ene hitje zou verwachten. Maar goed, dat is allemaal drie jaar geleden. In de tussentijd hebben de drie Zweden los van elkaar productiewerk gedaan voor verschillende artiesten en samen een instrumentaal album opgenomen. Maar nu is er dan eindelijk de echte opvolger van Writer's Block, getiteld 'Living Thing'. Een (potentiele) hit als Young Folks is er niet op te bekennen, ze lijken zelfs niet geprobeerd te hebben zoiets te schrijven en dat is eigenlijk wel heel erg sterk.

Het album klinkt stukken artier, conceptueler en onderkoelder dan zijn voorganger. Moeilijker dus. Het doet mij soms denken aan Depeche Mode ten tijde van 'Construction Time Again', OMD's 'Dazzle Ships', Bowie's 'Low' en Talking Heads' 'Fear Of Music'. Ook zijn de (tegenwoordig zeer hippe) invloeden van Paul Simon's 'Graceland' in een enkel liedje terug te horen. Maar is Living Thing nou ook een goed album? Ik weet het nog niet zo goed, dit lijkt me nou echt zo'n plaat waar je maar net voor in de stemming moet zijn. Sommige nummers hebben een bepaalde onderkoelde emotionaliteit over zich heen die mij zeer weet te raken, anderen zijn een beetje saai en gaan het ene oor in en het andere weer uit. Opvallend genoeg vind ik de tweede helft van dit album stukken sterker dan de eerste. Misschien dat dit album ook wel in het verkeerde seizoen uitkomt. Waar Young Folks mij nog steeds lentekriebels weet te bezorgen, lijkt Living Thing in alles een echte winterplaat te zijn. Uitzonderingen zijn de aanstekelijke singles 'Nothing to Worry About' en 'Lay It Down', die misschien geen monden open doen vallen, maar menig dansvloer zeker gevuld zullen krijgen.

Bron: http://kasblog.punt.nl/

De experimenterende art-pop doet geen enkele poging te bekijven. Er zijn tegenstijdige ritmes en vervreemdende intro's. Wat gebleven is de open structuur, elk instrument is functioneel en afzonderlijk hoorbaar. Interessant en ik sta altijd open voor vernieuwing, maar in dit geval is het geen verdieping maar verarming; ik krijg er geen warm gevoel van, hoewel ik ook niet uitsluit dat er na meer luisterbeurten nog ergens iets moois opduikt. Vooralsnog teleurstellend. .

Groeiplaatje en ineens weet ik waar ze me heel sterk aan doen denken, onze eigen nederlandse NITS.

I'm Losing My Mind is bijvoorbeeld hondsirritant
Ach, de hele plaat wel.

Een aardige experimentele popplaat. Afgezien van het irritante I'm Losing My Mind zitten hier zeker leuke nummers op. Nergens zo fantastisch pakkend als Young Folks van hun vorige album, maar toch zitten hier ook nummers tussen die de moeite waard zijn.

Bij de eerste luisterbuurt van dit nieuwe album klonk het allemaal nog vrij nieuw voor mij.
Want laten we eerlijk zijn, iedereen neemt wel het voorbeeld van het album Writer's Block wat ik thuis al heel lang draai en nu nog steeds.
Inmiddels ben ik gewend aan het nieuwe geluid en heb ik besloten het album Living Thing toe te voegen aan mijn top 10 en een paar sterren hoger te geven.

Ondanks het vrij simpele geluid op experimentele vlakte klinkt het allemaal na een paar luister buurten nog beter.

4,5*