menu

Rod Stewart - Unplugged... and Seated (1993)

Alternatieve titel: MTV Unplugged

mijn stem
3,82 (57)
57 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Warner Bros.

  1. Hot Legs (4:25)
  2. Tonight's the Night (Gonna Be Alright) (4:05)
  3. Handbags and Gladrags (4:25)
  4. Cut Across Shorty (4:58)
  5. Every Picture Tells a Story (4:45)
  6. Maggie May (5:45)
  7. Reason to Believe (4:07)
  8. People Get Ready (4:59)
  9. Have I Told You Lately That I Love You (4:08)
  10. Tom Traubert's Blues (Waltzing Matilda) (4:40)
  11. The First Cut Is the Deepest (4:12)
  12. Mandolin Wind (5:23)
  13. Highgate Shuffle (3:54)
  14. Stay with Me (5:27)
  15. Having a Party (4:44)
  16. Gasoline Alley * (3:44)
  17. Forever Young * (4:28)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 1:09:57 (1:18:09)
zoeken in:
avatar van indana
4,0
Verrassend sterk album! Voornamelijk omdat Rod er eens goed voor gaat zitten en eindelijk eens zijn best doet om goed te klinken. Misschien heeft het er ook mee te maken dat Ron Wood meespeeld. Weinig slechte nummers te bespeuren op dit album buiten hot legs en have i told you lately. zelfs de waits cover bereikt een aanvaardbaar niveau. Hoogtepunten, the first cut is the deepest (stukken beter dan de uitvoering van crow) en people get ready (uitermate mooie gospel).
Was hij nou maar op deze weg verder gegaan dan was ons veel muzikaal leed bespaard gebleven.

EVANSHEWSON
indana schreef:
Verrassend sterk album! Voornamelijk omdat Rod er eens goed voor gaat zitten en eindelijk eens zijn best doet om goed te klinken. Misschien heeft het er ook mee te maken dat Ron Wood meespeeld. Weinig slechte nummers te bespeuren op dit album buiten hot legs en have i told you lately. zelfs de waits cover bereikt een aanvaardbaar niveau. Hoogtepunten, the first cut is the deepest (stukken beter dan de uitvoering van crow) en people get ready (uitermate mooie gospel).
Was hij nou maar op deze weg verder gegaan dan was ons veel muzikaal leed bespaard gebleven.


En waarom zou Hot Legs plotseling een slecht nummer zijn ???

Neen, je hebt wel gelijk dat dit degelijk werk is. Toen nog wel natuurlijk. Tegenwoordig maakt ie niets dan slappe kak.

Mar dit unlugged album luistert zeer goed weg, en verdient minstens 4 sterren, jawel!
****

avatar van Tribal Gathering
4,0
Rod Stewart blijft toch een raar figuur. Hij doet er alles aan om zo jong mogelijk te blijven (vrouwen worden bij de tienjarige apk keuring ingeruild voor een tien jaar jongere versie) maar muzikaal maakt hij tegenwoordig muziek voor negentigplussers.

Eigenlijk was het rond deze tijd al niet zo veel meer, maar dankzij de Unplugged rage die toen woedde kreeg hij er toch weer een beetje zin in. Het album teert wel heel erg op covers. Deze worden echter zo goed uitgevoerd dat je er maar vrede mee moet hebben. Niet iedere artiest is tenslotte een geniale liedjesschrijver.

De keuze die hij heeft gemaakt voor dit album is vrij goed. Hij heeft de wat heiige ballads als Sailing en Every Beat of my Heart achterwege gelaten en daarvoor in de plaats wat oudere ballads als Handbags and Gladrags en Reason to Believe gekozen. Deze twee krijgen een heerlijke uitvoering. Ook goed is de uitvoering van Tom Traubert's Blues hetgeen voor mij vrij verrassend is want Tom Waits covers werken over het algemeen niet zo goed.

Een ballad die achterwege had mogen blijven is Have I Told You Lately. Het origineel vind ik al een ongelofelijke zeikplaat en deze versie van Rod is maar een kleine verbetering.

Tussen de bedrijven door krijgen we voldoende uptempo stukken om het geheel niet te gezapig te maken. Al met al een prima Unplugged cd'tje van de beroepscrooner bij uitstek.

avatar van LucM
4,0
Deze "Unplugged" van Rod Stewart is goed te pruimen, hij breng hier een aantal van zijn klassiekers en covers. Die van Curtis Mayfield (People Get Ready), Tom Waits (Tom Traubert's Blues) en Sam Cooke (Having a Party) zijn wel geslaagd, met "Have I Told You Lately That I Love You" van Van Morrison voegt Rod Stewart echter niets toe aan het origineel.
Rod Stewart heeft hier gelukkig vooral gekozen voor songs in zijn betere beginperiode : zo vind ik "Handbags and Gladrags", "Every Picture Tells a Story" en "Maggie May" juist de 3 beste nummers van Rod Stewart die in de live-akoestische versie goed uit de verf komen.

avatar van iggy
4,0
Met een set list als deze kan er eigelijk niets mis gaan. Neem daarbij het feit dat zijn oude nummers zich uitstekend lenen voor een akoestische set en je hebt een prima cd. Want uiteindelijk heeft rod toch prachtige nummers gemaakt. Helaas heeft hij dat door de jaren heen verloren. Jammer hoor

4,5
Bijzonder sterke setlist gecombineerd met een gedreven Rod, die met Ron Wood in de rug zich heerlijk uitleeft!

4,5
In de band op deze cd speelt ook wijlen Jeff Golub en opnieuw laat hij horen over veel talent en passie te beschikken... 21 januari eren muzikanten hem in New York met een concert, lijkt mij heel speciaal!

avatar van Twinpeaks
4,0
Lekkere plaat van Rod . Prima selectie van covers en eigen werk en inderdaad niet de geijkte hits. Je hoort ook het plezier en er wordt meer dan degelijk gemusiceerd. Have I Told You Lately voegt inderdaad niets toe ,maar storen doet het ook niet. Stewart eert zijn helden met verve en laat horen een krachtig performer te zijn die ook in een unplugged setting overeind blijft . 4 sterren met kans op meer.

4,5
In afwachting van nieuw werk ( bronnen daarover worden steeds concreter ) en een citytrip en concert van Rod in het warmbloedige Buenos Aires deze plaat weer eens voorbij laten komen. Om met de woorden van Willem van Hanegem te spreken; hier staan best 'aardige ' nummers op, die met enorm veel plezier en liefde voor het voetlicht worden gebracht.

4,5
Bij Mandolin Wind, mijn favoriet, neemt Rod de banjo ter hand, tot hilariteit van Ron Wood en hemzelf, vol zelfspot en ondeugendheid in het klein. Weer zo'n pracht voorbeeld van de chemie/klik tussen dit duo.

4,5
Rod lijkt helemaal verknocht aan People get ready en er zowel op plaat als live versies van opgenomen. De invulling hier is enigszins verstild, ingetogen en puur op gevoel. Prachtige vertolking, maar mijn absolute favoriet is die op Live 1976 - 1998, met een adembenemend slot.

4,5
Als zingen ( blonde dames, met treinen klooien en voetbal ) je lust en leven is en je door niets en niemand laat tegenhouden kun je tot zulke mooie live-opnames komen. Zijn onophoudelijke drift om op te treden komt voort uit huize Stewart, waarin een piepjonge Rod door zijn ouders getrakteerd werd op muziek van Al Jolson, Otis Redding en Sam Cooke. Het virus was geboren, 1 van de zeldzame virussen die je juist nooit kwijt meer wil raken.

4,5
Having a Party is een eerbetoon aan bovengenoemde Sam Cooke en dit nummer is dan ook een veelvuldig terugkerend nummer tijdens zijn concerten. Zijn huidige tournee door Canada en Amerika hebben ervoor gezorgd dat nieuw werk van Rod nu pas in september ( titel; Blood Red Roses ) zal verschijnen.

4,5
Over twee weken staat Rod voor de derde keer binnen 7 jaar in Ziggo. Wie dat voor 2013 had durven beweren of dromen was keihard uitgelachen. Het heilige vuur leek totaal verdwenen en de Songbook-serie werkte vooral heel veel irritatie op. Een autobiografie vol sappige details en met veel zelfspot en humor overladen, plus een relatie die nu wel eens in rustig vaarwater belandde, hielpen hem over het 'dode' punt. De song-list op dit album laat zien waartoe Rod in staat is, haal je hier Highgate Shuffle weg en voeg je In a broken dream, You can make me Dance, Sing and Anything, I'd Rather go Blind, Brighton Beach, Pure Love, Honey Gold, Grace, Auld Lang Syne en Farewell toe en je hebt hoogstwaarschijnlijk een concert om nooit meer te vergeten.

4,5
De essentie; Ron en Rod als gezworen vrienden, passie, humor, intensiteit, met minimale middelen tonen wat je kunt en dat is hier hemels. Wat een relaxte en tegelijkertijd magische sfeer.

4,5
In deze minimale bezetting ( zonder slingers, toeters, bellen, moderne hulpmiddelen) komt zijn unieke stem en charisma in volle ornaat bovendrijven. Erg tof en hij durft zijn ziel en zaligheid duidelijk bloot te geven, zonder dat er een flinke scheut humor ontbreekt. Dat gebeurde ook tijdens een mini-concert Live from the Troubadour 2013, ter introductie en promotie van zijn magische album Time. Intiem, meesterlijk, met kwinkslagen zorgt zijn band en hij voor een fonkelende sfeer ( zie Youtube ).

4,5
Voor de liefhebbers, vanavond op BBC 2 om 22.30 uur registratie Rod Stewart Live at Hyde Park Londen. Een hereniging met zijn oude maatje Jim Cregan en nou eens niet de doorsnee hits. Maar speciaal voor deze gelegenheid nummers als Every Beat of my Heart, Rollin and Tumblin, Angel, The Killing of Georgie, You can make me dance, sing or anything, Gasoline Alley en I was only Joking.

4,5
En niet te vergeten In a Broken Dream en Ooh La La

Gast
geplaatst: vandaag om 11:32 uur

geplaatst: vandaag om 11:32 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.