Spannende, intieme, krachtige, mooie plaat.
Dringende percussie en vreemde geluiden in alle hoeken van je speakers vormen op deze plaat een sterk contrast met zachte piano en de intieme zang van Henriette Sennervaldt. Het doet een beetje denken aan Vespertine van Björk wat dat betreft, al heeft Under Byen alleszins een eigen geluid.
Het album heeft ook een goeie opbouw. Het eerste nummer eist meteen je aandacht op met een krachtig ritme en een hypnotiserende, zachte stem: "Ik ben het, die koud onder in de rivier stroomt. Ik ben het, die de vogelharten op gang houdt. Het zijn mijn stappen, die jouw gaande houden. Het is mijn schuld, wanneer de auto's botsen." ("Det er mig, der flyder koldt på bunden af åen. Det er mig, der holder fuglehjerterne igang. Det er mine skridt, der holder dig gående. Det er mine fald, når bilerne koliderer.")
De eerste helft van de plaat is vrij constant qua sfeer, soms wat lichter (Ride), dan weer zwaarder, maar met Legesag gaat het pas echt los. Dat nummer bouwt subtiel naar een intense climax toe, Sennervaldt hypnotiseert hier echt, qua tekst en stem. De climax hier is niet luid, maar een heel mooie ontlading van de spanning, dat doen ze echt heel goed. En zelfs dat blijkt nog maar de opmaat voor Om Vinteren te zijn.
Om Vinteren is prachtig. De hypnotiserende drum, de warme strijkers, de vreemde metalen klanken in de verre achtergrond, de fragiele stem van Sennervaldt en de piano nemen lang de tijd om een spanning te creeëren, en de climax komt dan ook zonder dat je het door hebt. De volledig uit de context geplaatste blazers lijken uit een andere wereld te komen. Ze horen er niet. Ze roepen, samen met weer die vreemde metalen geluiden, tal van tegenstrijdige beelden op. De climax van dit nummer is bijna filmisch wat dat betreft. Ongelooflijk sterk. (The Mars Volta zou een paar jaar later op Miranda That Ghost Just Isn't Holy Anymore iets vergelijkbaars doen, daar deed het me aan denken, maar Under Byen was toch echt eerder!).
En tenslotte, ik vind dat Deens ook wel charmant. Deens is een beetje het lachertje onder de Scandinavische talen met dat knauwerige, binnensmondse gemompel, maar als het zo in je oor gefluisterd wordt vind ik die eigenaardige klanken toch wel bijzonder interessant.