menu

Moondog - Elpmas (1991)

mijn stem
4,14 (7)
7 stemmen

Verenigde Staten
Avant-Garde
Label: Kopf

  1. Wind River Powwow (7:12)
  2. Westward Ho! (5:59)
  3. Suite Equestria (7:14)
  4. Marimba Mondo 1 - the Rain Forest (5:32)
  5. Fujiyama 1 (4:43)
  6. Marimba Mondo 2 - Seascape of the Whales (5:50)
  7. Fujiyama 2 (5:01)
  8. Bird of Paradise (2:39)
  9. The Message (1:00)
  10. Introduction and Overtone Continuum (2:25)
  11. Cosmic Meditation (24:10)
totale tijdsduur: 1:11:45
zoeken in:
Benno
Deze plaat behoort tot de beste uit het oeuvre van Moondog. Moondog, bij velen bekend om zijn rare verschijning (blinde viking) en zijn leefwijze (zwerver) was een zeer getalenteerde en professionele musicus, die met veel liefde moderne minimalistische stukken componeerde. Deze plaat is uit zijn late periode, ongeveer acht jaar uitgebracht voor zijn sterfjaar en opgenomen toen Moondog al in de zeventig was.

De plaat is opgebouwd uit de standaard Moondog-elementen: idiofonen en als percussie wat voetengestamp. Op deze plaat wordt dit aangevuld met samples die perfect passen bij Moondog's atmosferische muziek, geïnspireerd door het leven op straat. Tekstueel (voor zover te volgen) toont Moondog zich bewust van de omgeving om hem heen. De plaat richt zijn pijlen op de uitbuiting van de armere bewoners van deze wereld en ook de verwoesting van de natuur komt vaak aan bod.

De manier van werken levert een mooie plaat op die van epische schaal is. Dit is ook meteen het enige minpunt van het album: het vliegt alle kanten op en mist af en toe een duidelijke focus. Zo is het lange slotnummer een ambient-stuk dat zich nog het meest laat vergelijken met het werk van Brian Eno. Hoe mooi ook: het past niet bij de overige stukken. Hetzelfde geldt voor de introductie van een nieuwe compositorisch systeem in de vorm van het "Overtone Continuum". Dit levert een stukje disharmonie op (met name op het korte The Message) dat absoluut niet lijkt te passen bij de overige delen van het album. Eigenlijk laat dit album zich nog het beste omschrijven als drie albums in één: de nummer 1 tot 7 (hoewel 3 veel meer "beat" heeft), 8 tot 9 en 10 tot 11.

Mijns inziens wegen de voordelen op tegen de nadelen. Zeker bij beluistering in delen is dit een sterk album waar menig jonge componist met bewondering naar zal kijken (want hoe krijgt iemand van in de zeventig toch voor elkaar om zichzelf, alleen al op dit album, twee keer te vernieuwen). Ik ken dit album dus 4* toe.

avatar van thesceneisnow
4,0
Zeer aparte plaat van Moondog. Het is moeilijk om aan zijn Europese platen te komen die heel anders zijn dan zijn Amerikaanse werk. De Europese platen lijken vaak wat saaier, ook door de heldere productie. De eerste luisterbeurt viel me dan ook tegen met al die Aziatische invloeden. Inmiddels begint het echter een plek te krijgen. Alleen al dat derde nummer; Tom Waits in Japan met een vleugje Electrelane (met name bij laastgenoemde band het nummer 'the valleys') Maar ook nr 7 is prachtig.

Nrs 10 en 11 lijken inderdaad wat af te wijken, vooralsnog een soort gezapig new-age sfeertje.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:38 uur

geplaatst: vandaag om 21:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.