menu

Byard Lancaster - Funny Funky Rib Crib (1974)

mijn stem
3,57 (7)
7 stemmen

Verenigde Staten
Jazz / Funk
Label: Palm (I)

  1. Just Test (3:14)
  2. Work and Pray (6:33)
  3. Rib Crib 1 (9:43)
  4. Rib Crib 2 (9:07)
  5. Loving Kindness (3:43)
  6. Dogtown (7:16)
  7. Us [7 Inch Mix] * (4:19)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 39:36 (43:55)
zoeken in:
avatar van Mb.
Mb.
Byard is een multi-instrumentalist (fluit/saxofoon/piano) met een flinke staat van dienst. Weliswaar een muzikant met vele talenten, maar, zegt Byard: "I wanted to play saxophone originally, because there was this junkie across the street who sat on his porch high and played every day." Oorspronkelijk afkomstig uit Philadelphia, gestudeerd in Boston, en uiteindelijk gespeeld in de gerenommeerde zalen van New York en Parijs. Byard is er eentje. Hoewel hij voornamelijk een jazzmuzikant is, was James Brown een grote inspiratie voor hem. Daar moet de voorliefde voor funk zijn ontstaan. Dit album is opgenomen in Parijs en is misschien net die eclectische combinatie die Byard probeert na te streven. Abstract, maar toch net toegankelijk genoeg om de normale mens op straat aan te spreken. Een stevige mix, dat wel, maar Funny Funky Rib Crib neemt je mee in het eeuwig voortgaande ritme. De beste man maakt nog steeds muziek. In een nette zaal of op de stoep, dat maakt niet uit, als het maar voor de mensen is.

avatar van kemm
4,0
De trage nummers zijn echt heel bijzonder! Vooral Work and Pray met zijn neuriënd gekreun en zinderend piano- versus gitaar- versus sacofoongestamel! Op betoverend mooie wijze kruipen de noten elkaar over en onder. Zoiets heb ik nog nooit gehoord! Zo magisch subtiel wordt het verder niet meer, maar het hele album blijft wel een sterk uitgesproken eigen karakter behouden: bij wijlen lekker rommelig maar dan weer met een stevige muur van geblaas waar geen speld valt tussen te krijgen. Hij speelt ook gewoon als een jazzmuzikant met James Brown allures! En dat maakt Byard Lancaster Byard Lancaster en dit album niet de zoveelste gezichtsloze jazz/funk-poging.

avatar van principal2000
3,0
Ik ben minder onder de indruk van dit SAvdW. Het is niet slecht, maar kabbelt te veel voort. Enkele nummers blijven ook "hangen" in een soort van intro-stijl en komen dus nooit echt los. Daarnaast lijkt het alsof Byard vooral improviserend bezig is en dit komt op mij bij vlagen te chaotisch over. Work And Pray vind ik een van de sterkere nummers. Zijn geneurie doet mij een beetje denken aan Sly. In zijn geheel mist Funny Funky Rib Crib voor mij te veel een of meerdere climaxen.

avatar van Mb.
Mb.
Voortkabbelend? Dat is wel het laatste wat ik met dit album zou associëren.

avatar van FCEstebandido
2,5
Bij momenten vind ik het wel een boeiende mix van jazz en afrobeat, maat even vaak word ik er zenuwachtig van. 2,5

avatar van Angelo
3,0
Eigenlijk vind ik Funny Funky Rib Crib (wat een rare titel trouwens, hè?) alles behalve toegankelijk. Het doel dat Lancaster voor ogen had met dit materiaal ontgaat me dan ook - volledig. Het lijkt me sterk dat dit werk eventueel 'n groot publiek aanspreekt. Oké dan, uitzonderingen daargelaten. Dat Principal2000 eerder schreef dat het album een wat improviserend karakter heeft, of beter gezegd: dat Lancaster zou improviseren, is niet zo vreemd. Volgens het boekje is dit namelijk een free-jazz album, maar voor een album in die stijl vind ik dat Lancaster zijn trucje(s) te vaak herhaald (neem alleen al eens beide delen van Rib Crib bijvoorbeeld). Het resultaat is nu dat het lijkt alsof je veertig minuten luistert naar hetzelfde terwijl in werkelijkheid ieder nummer juist anders is, waardoor het niet vreemd is als die climax(en) je zouden ontgaan. Uiteindelijk is er slechts één beklijvend moment gedurende heel het album te horen: Work and Pray. Het zal vast de mysterie zijn die het nummer uitademt, wel dankzij Lancaster’s vocalen, waardoor hij zo goed en mooi opvalt in vergelijking met de rest. Het overige werk mist naar m'n mening (en persoonlijke smaak) charme. De charme die nodig is om de luisteraar mee te krijgen met je werk.

avatar van Mb.
Mb.
Loving Kindness valt ook uit de boot in vergelijking met de andere nummers. Dat ervaart niemand zo?

avatar van kemm
4,0
Jawel, daarom had ik het over "de trage nummers". Maar Work and Pray vind ik nog net iets sterker.

avatar van Minneapolis
Mb. schreef:
Loving Kindness valt ook uit de boot in vergelijking met de andere nummers. Dat ervaart niemand zo?

Ik heb net als Kemm ook meer met de 2 rustige tracks Loving Kindness en Work and Pray. Al vind ik Just Test ook erg fijn klinken.
Uitgerekend titelstuk Rib Crib is de afknapper waardoor ik het album niet koop. Hoewel ik ook twijfels over de geluidskwaliteit (het klinkt niet al te best op Youtube, maar dat hoeft niet zo veel te zeggen).

Gast
geplaatst: vandaag om 07:41 uur

geplaatst: vandaag om 07:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.