menu

The Swinging Blue Jeans - 25 Greatest Hits (1998)

mijn stem
3,67 (3)
3 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: EMI

  1. Hippy Hippy Shake (1:45)
  2. It´s Too Late Now (1:51)
  3. Three Little Fishes (2:11)
  4. Good Golly Miss Molly (2:05)
  5. Lawdy Miss Clawdy (1:43)
  6. Long Tall Sally (1:47)
  7. Shakin´ All Over (2:04)
  8. Tutti Frutti (2:01)
  9. Don´t Make Me Over (2:51)
  10. Crazy ´Bout My Baby (2:46)
  11. Shake Rattle & Roll (2:07)
  12. Don´t Worry (2:11)
  13. I´ve Got a Girl (2:22)
  14. You´re No Good (2:17)
  15. Angie (1:44)
  16. I´m Gonna Sit Right Down (1:53)
  17. It´s All over Now (2:00)
  18. Make Me Know You´re Mine (2:29)
  19. Promise You´ll Tell Her (2:09)
  20. That´s the Way It Goes (2:39)
  21. Do You Know (2:22)
  22. Now the Summer's Gone (2:46)
  23. It Isn´t There (2:16)
  24. Tremblin´ (2:13)
  25. Shaking Feeling (2:07)
totale tijdsduur: 54:39
zoeken in:
avatar van heartofsoul
4,0
Behalve The Beatles kwamen er nog een paar goede groepen uit Liverpool. Second best waren naar mijn mening The Searchers, maar The Swinging Blue Jeans deden niet zo erg veel onder voor The Searchers. Op deze comp staat hun handjevol hits - hun carrière duurde helaas net zo lang als de Merseybeat boom. Alleen The Beatles wisten zich verder te ontwikkelen en bleven populair.

The Hippy Hippy Shake blijft onweerstaanbaar, maar hun andere rock 'n' roll nummers zijn ook lang niet slecht. Hun sound werd allengs meer die van een popgroep, getuige bijvoorbeeld nummers als Don't Make Me Over en You're No Good, onverslijtbare nummers die me iedere keer weer de oren doen spitsen als ze per ongeluk op de radio langskomen. Zo catchy, zo meefluitbaar...

Mooiste nummers op dit album vind ik Now's the Summer Gone , Make Me Know You're Mine en vooral Crazy 'Bout My Baby.

Omdat ik van The Swinging Blue Jeans maar geen genoeg kon krijgen heb ik ooit ook deze uitputtende compilatie aangeschaft: The Swinging Blue Jeans - Good Golly, Miss Molly!: The EMI Years 1963-1969 (2008) (alleen voor de échte liefhebber), maar beide comps zijn regulier helaas niet meer verkrijgbaar.
(Overigens wel op Spotify na te luisteren).

avatar van nlkink
Ik heb ooit een officieel cassettebandje van The Swinging Blue Jeans gehad maar dat ben ik al weer jaaaaaaaaaaren kwijt. Daar stond ook nog een fantastisch b-kantje op 'What Can I Do Today'. Ook de bijna hit 'Don't Make Me Over' stond er op. Met enige teleurstelling moest ik constateren dat 'Crazy 'Bout My Baby' ontbrak, terwijl dat een substantiële hit is geweest. Bovendien kon je aan dat nummer horen dat de groep buiten de geijkte formule durfde te treden met een akoestisch aandoende track met een beetje dwarsfluit er in. Denk een beetje aan 'I Just A Face' van The Beatles. Ook stond er een hele aardige versie van 'Shakin' All Over' op en die staat ook niet op elke verzamelaar. Het blijf hele aardige muziek.

avatar van heartofsoul
4,0
nlkink schreef:
Ik heb ooit een officieel cassettebandje van The Swinging Blue Jeans gehad maar dat ben ik al weer jaaaaaaaaaaren kwijt. Daar stond ook nog een fantastisch b-kantje op 'What Can I Do Today'.


What Can I Do Today staat ook op deze (enigszins vergelijkbare) compilatie: Swinging Blue Jeans, The - The Swinging Blue Jeans At Abbey Road - 1963 To 1967 (CD) at Discogs . Leuk om mee te nemen als je hem toevallig ergens voor een zacht prijsje tegenkomt. Een leuk nummer inderdaad, en zo hadden ze er wel meer. Op de radio hoor je helaas alleen hun bekendste nummers, en dat geldt uiteraard ook voor bijvoorbeeld The Searchers, een groep waar ik ook nog graag steeds naar luister. Gelukkig heb ik een paar planken met sixties-cd's waar ik uit kan putten...

avatar van nlkink
Bedankt. Ben zelf ook even op Discogs geweest en vond de albumversie van mijn muziekcassette: Swinging Blue Jeans, The - The Hits Of The Swinging Blue Jeans (Vinyl, LP) at Discogs Het is inderdaad een vreemd fenomeen dat we op de radio van diverse bands en artiesten niet meer horen dan hun een handjevol allergrootste hits. Jammer dat er niet meer een programma is als 'Het Weeshuis Van De Hits'. Daar werden ook aardige B-kantjes gedraaid.

avatar van heartofsoul
4,0
nlkink: om die reden luister ik niet zo vaak meer naar Radio 5 Nostalgia, maar wel af en toe online naar internetradiozenders zoals Caroline Flashback, 192radio.nl en vooral The Oldies Project waar je vaak genoeg oude soul, freakbeat of een ander briljantje uit de 60's of 70's hoort.
Misschien moet ik maar eens een internetradio gaan kopen.

Wel een beetje off-topic, vrees ik.

avatar van Droombolus
heartofsoul schreef:
hun carrière duurde helaas net zo lang als de Merseybeat boom. Alleen The Beatles wisten zich verder te ontwikkelen en bleven populair .


In de 80s was er een wekelijks radioprogramma wat de geschiedenis van 60s acts onder de loep nam. Songs werden afgewisseld met interviews en kommentaar van Tom Blomberg.

De SBJ kwamen daarin ook voorbij en hun klacht was dat zij wel verder wilden maar de platenmaatschappij alleen maar meer van hetzelfde wou. Onbegrijpelijk eigenlijk want You're No Good, hun voor mij meest memorabele nummer, was al een 180 graden draai op hun voorgaande singles en sloeg internationaal volgens mij ook nog eens in als een bom.

avatar van heartofsoul
4,0
Dat radioprogramma met Tom Blomberg kan ik mij niet herinneren, maar wat je vertelt is wel interessant. De platenmaatschappij bepaalde natuurlijk voor een groot deel je muzikale koers, en dat is jammer, want de Swinging Blue Jeans hadden wel enige potentie. Ze bevonden zich verder in een moeilijke positie: de rhythm and blues en rock 'n' roll nummers waren wellicht net niet goed genoeg (door Chuck Berry-fans werden ze op tournee weggehoond) en de platenmaatschappij was ook niet erg behulpzaam als het er op aankwam goede nummers op te nemen. Bovendien waren de Swinging Blue Jeans zelf niet zulke goede liedjesschrijvers (hoewel Ralph Ellis wel eens wat schreef). Vergelijk maar eens met Ray Davies, Lennon/McCartney. En dan ben je afhankelijk van de platenmaatschappij.

avatar van Droombolus
heartofsoul schreef:
Dat radioprogramma met Tom Blomberg kan ik mij niet herinneren .


Ik had in die tijd geen cent te makken en zat wekelijks te luisteren met de cassette riekorder in de aanslag om allerlei, in die tijd obskure, 60s zooi te kunnen vangen .......

De mooiste uitspraak uit die radio programma's was van PJ Proby over z'n tijd in de UK: I had one foot on a banana peel and the other on an airplane every day .....

avatar van nlkink
Ik kan me dat radioprogramma van Tom Blomberg ook wel herinneren maar niet zo in detail dat ik nog weet dat de groep verklaarde dat ze beperkt werden in hun groei door de platenmaatschappij. We hebben het wel over de platenmaatschappij waar The Beatles zich konden ontwikkelen. Het kan natuurlijk wel zo zijn dat de meeste aandacht uitging naar The Beatles, maar als de leden van de SBJ met overtuigend songmateriaal hadden ze vast wel een kans gekregen. Hun zelfgeschreven composities overtuigen mij niet echt. Leuk, maar niet meer dan dat.
Bovendien moest het misschien ook gewoon wel zo zijn dat de eerste golf van beatgroepen rond 1966 uitgespeeld waren. Ze waren in elk geval niet de enige groep die rond 1967/1968 het cabaret circuit ingingen.

avatar van Droombolus
If memmerie smurfs zaten ze op HMV ( His Master's Voice ). Zelfde concern, maar ander label met destijds wellicht ook een ander A&R management.

Enniwee, ik citeerde alleen maar uit dat interview ........ Ik vond het destijds nogal klinken als sour grapes omdat bands die in de richting zaten waar zij naar toe wilden ( meer mainstream ) zoals Billy J. Kramer & The Dakotas het ook niet gered hebben.

avatar van heartofsoul
4,0
Het was in 1966/1967 gewoon afgelopen voor al die beatgroepjes. De muzikale mode was drastisch veranderd en het was meer soul waar naar geluisterd werd en popsike. Kan me nog herinneren dat Freddie Garrity (van Freddie and the Dreamers) boos was dat de mensen niet meer naar al die in zijn ogen prima beatgroepen wilden luisteren.

Edit: The Swinging Blue Jeans zaten inderdaad op HMV. Even gecontroleerd in het door jou ook wel eens geciteerde British Beat van Chris May en Tim Phillips.

avatar van nlkink
The Swinging Blue Jeans inderdaad HMV, The Beatles bij Parlophone......EMI dus. Zou dat nog zoveel uitgemaakt hebben? Ik denk het niet. The Beatles werden in eerste instantie ook alleen masr bij Parlophone gezet omdat EMI dat zag als een soort uitwijklabel voor allerlei artiesten die ze niet echt serieus namen, terwijl The Beatles het geweldig vonden om op hetzelfde label te zitten als The Goons.

Gast
geplaatst: vandaag om 19:38 uur

geplaatst: vandaag om 19:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.