Max Steiner was eerste keuze voor Gone With the Wind. Tot dusver had de componist alle films voor David O'Selznick producties gedaan. Jammer genoeg stond Steiner toendertijd nog onder contract bij Warner Brothers. Dit maakte het nogal lastig omdat hij er al heel snel en vroeg bij moet komen en aan tal van eisen moest voldoen. Toen werd overwogen om een extra componist op het gigantische project te zetten, namelijk Herbert Stothart. Dit ging er bij Steiner niet in en maakte er tijd voor alsof het niets was. Deze haalde op zijn beurt enkele orchestrators erbij, waaronder grote namen als Adolph Deutsch en Hugo Friedhofer. Door nog steeds de complicaties van tijdgebrek, schreven deze twee ook mee met Steiner aan wat dingen, wat normale gesproken uiteraard hun taak niet is. Hier en daar vulde de twee Steiner's werk een beetje aan. Ook andere componisten kwam er aan te pas waaronder Franz Waxman, die allen hun kleine stukje toevoegde aan de grote puzzel. Qua thema's was het een chaotisch project; twee liefdesthema's, aparte leidmotieven voor veel karakters. De traditionele Wagner manier dus. Dit alles vol heroische en romantische sfeer, wat opgeteld zo rond de 2,5 uur aan score kwam. Oubollig romantiek wellicht, maar briljant verwoven met allerlei elementen. Het mag een wonder wezen dat Steiner samen met alle hulptroepen nog een goed geheel eruit kon halen. Dit is ultiem werk hier, niemand verslaat de Steiner. Alhoewel... Dezelfde Stothart waarmee Steiner weigerde samen te werken, kaapte de Oscar voor beste score weg met diens The Wizard of Oz.