menu

Sophia - There Are No Goodbyes (2009)

mijn stem
3,76 (82)
82 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: The Flower Shop

  1. There Are No Goodbyes (5:46)
  2. A Last Dance (To Sad Eyes) (3:46)
  3. Storm Clouds (4:50)
  4. Dreaming (2:00)
  5. Obvious (3:39)
  6. Something (4:23)
  7. Signs (5:19)
  8. Heartache (4:58)
  9. Leaving (5:11)
  10. Portugal (4:01)
  11. The Sea [The Valentine's Day Session] * (6:52)
  12. So Slow [The Valentine's Day Session] * (4:45)
  13. If Only [The Valentine's Day Session] * (5:45)
  14. Where Are You Now [The Valentine's Day Session] * (5:05)
  15. Birds [The Valentine's Day Session] * (4:02)
  16. Lost [The Valentine's Day Session] * (4:50)
  17. Oh My Love [The Valentine's Day Session] * (4:02)
  18. Pace [The Valentine's Day Session] * (4:05)
  19. Bastards [The Valentine's Day Session] * (3:26)
  20. Heartache [The Valentine's Day Session] * (5:11)
  21. Last Night I Had a Dream [The Valentine's Day Session] * (4:43)
  22. Razorblades [The Valentine's Day Session] * (3:29)
  23. I Left You [The Valentine's Day Session] * (7:22)
  24. Signs [The Valentine's Day Session] * (5:05)
toon 14 bonustracks
totale tijdsduur: 43:53 (1:52:35)
zoeken in:
beaster1256
jawadde , ik verneem juist dat er een nieuwe sophia uitkomt , en dat het de somberste van allemaal zou zijn ( exit platomania ) , dat belooft !!!!!!!

beaster1256
haha , eindelijk gevonden , te koop via internet bij the flower shop recordings in london , als dubbel cd , met op cd 2 een concert opgenomen op valentijn in wenen , hij is ook te verkrijgen op vinyl gelimiteerd op 1000 exemplaren , heb de cd besteld , 10 pond & 2.50 pond verzendingskosten , maar voor sophia heb ik dit over ,

avatar van Slowgaze
4,5
Bol.com heeft hem ook blijkbaar, ook de limited edition met die tweede cd. Als dit zelfs Robins meest donkere wordt, ga ik hem zeker kopen.
Ik luister nu de live-versie (Robin solo met strijkkwartet) van "Heartache", bizar mooi.

avatar van Martijn76
4,0
Ook aangeschaft via de FlowerShop website valt vooral op dat Sophia erg aardig is voor haar fans. De bijgeleverde bonus live CD is van grote schoonheid en maakt deze dubbelaar nog veel meer de moeite waard dan ie op basis van de nieuwe nummers al was, hulde!

Richard-x
Alleen al vanwege ''Signs'' zou ik dit al een 5* geven.

De tranen kan ik hier niet bedrukken, prachtig!

avatar van aERodynamIC
3,5
Op 22 mei ga ik naar Scott Matthew in de kleine zaal van Paradiso. Diezelfde avond staat ook Sophia daar maar dan in de grote zaal (en zij beginnen wat later).
Toen ik dat las was het eerste dat ik dacht 'die ken ik vaag, wie zijn dat toch ook al weer?!' Ik besefte dat ik het album People Are Like Seasons een keertje beluisterd heb en al snel kwam ik bij dit nieuwe album uit waar de melancholie van afspat en zodra dat gebeurt ben ik graag van de partij. Dat gaat nu ook wel een beetje op voor dat optreden: misschien ga ik na afloop van Scott Matthew wel door naar Sophia alhoewel ik vrees dat ik waarschijnlijk even moet bekomen van Scott's melancholie en om dan nog zo'n optreden er gelijk achteraan te gooien..........
Gelukkig is er dit mooie album nog waar je ten alle tijde van kunt genieten. Er is een hoop moois op te beleven: de nummers steken goed in elkaar en het is altijd prettig als er een extra cd bij de eerste persing zit (en niet bij een latere wanneer de echte liefhebbers zo'n album al lang in huis hebben).
Is er nog een minpuntje? Ja toch wel. Ik vind het soms net iets te gladjes (beetje zoals ik dat ook vind van een bandje als Snow Patrol ook al gaat die vergelijking verder mank). Niet genoeg 'minpuntje' om het van een prima score af te houden, wel genoeg om er geen enorme uitschieter van te maken.

avatar van Cygnus
3,5
Signs... Wat een prachtnummer... De rest beklijft minder...

En vooral die bonusdisc is mooi, Robin solo akoestisch met strijkkwartet. In die uitvoering is het prijsnummer Signs nog een stukje mooier.

avatar van joyce19791
3,5
Ben nu aan het luisteren via de luisterpaal. Wat een prachtplaat!

avatar van starsailor
3,5
Inderdaad weer een mooi album van Mr. Proper-Sheppard (zijn we anders gewend van deze man?). 1 minpuntje wat mij betreft en dat zijn de eindeloze herhalingen van dezelfde zin (There are no goodbyes x 30)aan het eind van het titelnummer en ook in Something herhaalt hij dit kunstje. Weten artiesten zo langzamerhand niet dat zoiets naar loop van tijd enorm gaat irriteren?

avatar van Japser84
4,5
Hopsa! Dit is een leuke ontdekking. Ik hoorde 'm op de Luisterpaal en was direct verkocht. Is al het andere van deze band ook van dit niveau?

avatar van starsailor
3,5
Japser84 schreef:
Is al het andere van deze band ook van dit niveau?


Vorige 2 albums zeker!

avatar van joyce19791
3,5
Inmiddels de special edition ( met bonus live cd) in huis
Dat wordt genieten

Richard-x
Waarom word Sophia altijd per luisterbeurt minder boeiend?

De nummers lijken heel somber en mooi in het begin, maar zelfs nu begin ik me aan het refrein in Signs te irriteren aan de vocals. (Dat juist mijn lievelingsnummer was)
Het ligt voornamelijk aan de overdreven gevoelige manier van zingen van Shepard denk ik, veel te te klagerig mischien.

Luister eigenlijk Obvious nog het meest nu, de rest kleeft niet meer zo.

1* eraf

avatar van joyce19791
3,5
Richard-x schreef:
Waarom word Sophia altijd per luisterbeurt minder boeiend?


Ik vind het juist een groei briljantje. Verwacht dat mij score zeker nog omhoog zal gaan.

Richard-x
joyce19791 schreef:
(quote)


Ik vind het juist een groei briljantje. Verwacht dat mij score zeker nog omhoog zal gaan.


Hetzelfde hier nu
De nummers zijn erg sterk..vooral Obvious blijf ik prachtig vinden!

Deze cd heb ik vanaf zijn geheel weer beluisterd in een stemming dat ik zelf ook redelijk somber was. Het heeft me kunnen ontroeren en troosten.

Gewoon luisteren als je in de stemming bent..daarna laat het je een gevoel achter die je weer laat genieten van alles

5*

Lukk0
Zo op het eerste gehoor is dit weer een heerlijk melancholisch en droevig album van Sophia. Ik begin deze band ondertussen bijna beter te vinden dat The God Machine, vooral omdat deze zachtere en triestere muziek me een stuk beter ligt. Binnenkort gaat een stem volgen bij dit album en bij de anderen, die nu ook regelmatig op staan.

Richard-x
Storm Clouds

Let the storm clouds pass
And the tempest fade
Dry your eyes my dear and don't be afraid
Because the daylight is coming
And all our ghosts they have names
Dry your eyes my dear
And don't be afraid
No don't be afraid


Het gevoel van de droevigheid en troost die Shepard me hier met slechts deze paar zinnen laat voelen in combinatie met de melodielijnen is onbeschrijfelijk..

wolverine77
Heerlijke plaat! Vooral de livenummers zijn geweldig, met voor mij als hoogtepunt I Left You.

avatar van Saldek
.....toch maar eens checken dat Sophia. Wat me opviel met wat ik op YouTube vernam is dat Sophia wel veel rustiger is dan Godmachine.....maar zoals ik zei: need to check out.

avatar van Joy4ever
3,5
Storm clouds vind ik erg fraai

avatar van Slowgaze
4,5
Storm Clouds heeft zo'n lieve tekst gewoon, ik luisterde het in mijn hotelkamer in Berlijn en liet de tekst gelijk aan een van mijn beste vriendinnen zien, die daar dus ook was.

avatar van blonde redhead
5,0
Dit is indedaad een stuk rustiger dan God Machine maar mi bestaat er niet zo'n groot niveauverschil. Ook deze cd is weer van uitzonderlijke klasse. Maar wel jammer dat deze band niet zoveel aandacht krijgt als ze verdiend. Zo stonden ze een tijdje geleden in een te leeg Paradiso. Elk nummer van deze cd vind ik geslaagd met twee prijsnummers Something met de heerlijke samenzang en natuurlijk Signs. Misschien wel in mijn top 10 van 2009.

beaster1256
de cd is volgens herhaalde beluisteringen één van de beste van het jaar , heerlijk je laten meewiegen in de grote melancholie van Robin .

Richard-x
Ik blijf dit nog steeds een hele mooie sombere cd vinden van Robin. Hij weet je met zijn breekbare stem echt in het centrum van zijn gedachtegang te begeleiden, en daar kun je blij van worden, maar hij kan je ook laten wanen en troosten.

Precies wat Sophia zo mooi maakt!

Ik blijf erbij dat ze deze kar moeten voortrekken, en dat het zeker hun beste plaat is die ze ooit hebben gemaakt. De samenhang van de liedjes is gewoon ijzersterk .

Het blijft na maanden luisteren nog 5*

Luistertip: Luister deze cd in de winter/herfst in de trein als je lekker aan het wegdromen bent, en kijk ondertussen naar de sneeuw/bladeren en de gehele sfeer eromheen dat met volle vaart aan je voorbij raast. Ik kan het aanbevelen!

avatar van grovonion
4,0
Na het lezen van je bericht vol lofzang voor Sophia schrok ik wel even toen ik je avatar zag, helemaal niet zo sfeervol

avatar van feebl
5,0
Had hem al een tijdje maar nooit echt goed naar geluisterd. Maar nu ik hem weer uit de kast heb getrokken blijkt het toch een prachtige plaat te zijn. Ik begin met 3.5 maar kan zeker nog hoger worden!

avatar van feebl
5,0
Wow, wat zijn Heartache en Leaving toch prachtige nummers! Ik gooi m omhoog van 3.5 naar 4*

avatar van NIN
3,5
NIN
Het heeft bij mij toch vrij lang geduurd voor ik deze cd heb kunnen waarderen. Het is niet te vergelijken met zijn vorige albums. Maar toch heeft mr. Sheppard mij uiteindelijk weer kunnen overtuigen. Het is mss allemaal wat gladder, de af en toe zware uithalen van in zijn God Machine periode laat hij op dit album immers achterwege.

Al bij al dus weer een prachtige cd. R. P. Sheppard blijft een groot artiest die live ook telkens weer weet te overtuigen.

avatar van Lost
4,0
Wederom een steengoede plaat van Sophia. Tja, Robin heeft me nog nooit ontgoocheld (ik vergeet effe de May Queens)... Ik vind de plaat zelfs wat consistenter dan de twee vorige... Hij zoekt op deze plaat wat minder de extremen op, blijft meer in één sfeer...

avatar van freakey
Misschien moet ik deze maar weer eens gaan checken. Vorig jaar behoorlijk ontgoocheld toen Sheppard nadat het publiek hem irriteerde, het podium voortijdig verliet om niet meer terug te keren (Effenaar Eindhoven, ik denk 2008 alweer), sindsdien heb ik geen noot meer van de beste man kunnen luisteren. Maar ja, tijd heelt de wonden he en het was wel altijd al erg intens gebrachte muziek...

avatar van blonde redhead
5,0
Beetje laat antwoord zie ik, maar ik heb hem ook een keer zo gezien in tivoli. Hij wilde daar juist graag langer spelen. Alleen hij moest stoppen omdat er na hem een Rockfeest was georganiseerd. En hijzelf maar een aantal harde rocknummers ging spelen, volgens mij ook van The God Machine, maar van die band was ik toen nog niet op de hoogte. Hij blijft een perfectionist.

avatar van matthijs
Die bonuscd is echt wel een mooi extra zeg! Die luister ik vaker dan het album. Kaal, intens.

avatar van milesdavisjr
3,5
Hoewel een vaste schare fans, zal Sheppard nooit doorbreken naar een groter publiek. Het verhaal moge bekend zijn; begin jaren 90 trok Robin met twee muzikale vrienden vanuit San Diego naar Europa. De connecties, het netwerk en de muziekscene in San Diego bleken voor de heren obstakels te vormen om meer mensen te bereiken. In Londen werd het debuut van The God Machine; Scenes from the Second Storey geproduceerd. Een fenomenale plaat, een album vol met spijkerharde alternatieve rock, doorspekt met geluidserupties, spartaanse ritmes maar ook wonderschone melodieën. Een plaat die waarschijnlijk voor altijd op de eerste plek blijft staan in mijn top 10. In Praag werd de opvolger van Scenes opgenomen; echter vlak na de opnamen kwam tragisch genoeg bassist Jimmy Fernandez als gevolg van een hersenbloeding om het leven. Men besloot om de band direct te ontbinden. One Last Laugh in a Place of Dying kreeg de laatste plaat als naam mee en de nummers waren al even fraai als de wrange maar melancholische titel doet vermoeden.

Sheppard maakte een doorstart met Sophia, en hij heeft mij nooit volledig weten te overtuigen hoewel de muziek bij vlagen erg mooi is. De albums zijn overwegend rustig van aard, de blik naar binnen gekeerd en weg is de intensiteit van zijn voormalige broodheer. Het jasje van singer songwriter past hem wonderwel, Robin blijft een goed gevoel houden voor fraaie melodieën. Met The God Machine had Robin echter de lat al zo hoog gelegd dat het lastig is om dit niveau aan te houden. Sheppard is qua zang geen natuurtalent maar zijn breekbare maar tevens wat beschouwelijke voordracht hebben wel zijn charme.
De melancholische songs worden op deze manier voorzien van een degelijke muzikale omlijsting. Echte hoogtepunten telt There Are No Goodbyes niet, daarvoor sleept de plaat te lang aan, hoewel Storm Clouds scoort op punten. De albums van Sophia doen het goed als de bladeren van de bomen vallen en daar is niks mis mee. In een weemoedige bui wil ik de plaatjes nog wel eens opzetten maar een volledige bekeerling zal ik niet worden. Tot die tijd, is het best fijn toeven met There Are No Goodbyes.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:23 uur

geplaatst: vandaag om 10:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.