menu

E-Day 2009 (2009)

mijn stem
3,50 (1)
1 stem

Nederland
Electronic
Label: Groove Unlimited

  1. John Dyson - Posevalue (5:32)
  2. Gert Emmens - Mascarade (13:50)
  3. F.D. Project - Polarstern (8:03)
  4. John Dyson - Signals (6:15)
  5. Human Metronome - Cosmic Hweedi (9:13)
  6. Stephan Whitlan - Out of the Box (11:34)
  7. John Dyson - Outpost (9:21)
  8. 33 Tetragammon - Divine Bliss (7:45)
totale tijdsduur: 1:11:33
zoeken in:
avatar van Gerards Dream
3,5
Het blijft leuk as je van een dag uit of een bezoek aan een cocert iets over houdt. Meestal is dat een bijzondere ervarinng. Enderlijk de muziek eens horen op een volume zonder dat de buren meteen komen klagen: Kan he wat zachter. Ook het contact wat een artiest maakt met zijn publiek ies iets wat blijf hangen in het geheugen. Helemaal mooi is dan ook dat het toegangskaarrje een speciale cd is met muziek er op die te horen is geeweest. Dat is het verhaal achter dit compilatiealbum wat uitgebracht is voor de E-Day 2009 die op 11 april 2009 plaats vond in Cultureel Centrum De Enk te Oirschot.

De cd opent met een track van de sympathieke Brit John Dydon. Deze man is naast goed muzikant ook een goede sfeermaker die niet vies is van humor. Deze track begint een tikje myserieus maar weldra is een mooi meeslepend verhaal te horen met een prettige ritmes met her en der wat rust momenten in een dosis die plezerig zijn om naar te luisteren. Posevalue is door al deze factoren afgelopen voordat je er erg in hebt De Hollander Gert Emmens tekent voor de tweede track. Mascarade begint in een duistere sfeer. Voor mijn gevoel ben ik ver weg van het aardse. Na verloop komt er leven in de brouwerij. Er is iets te horen wat doet denken aan de Berlijnse School van weleer. Wat later is er een gitaarsynthesizer te horen. Verder ademt het stuk een warme sfeer uit die aanvoelt als een deken. Er volgen nog wat veranderanderinegen in sferen die wonderwel bij elkaar passen. Het houdt me aan de speakers gekluisterd. De dkke dertien minuten die het stuk duurt zijn gevoelsmatig aan de korte kant. F.D. Project is het pseudoniem waaronder de Dutser Frank Dorittke muziek maakt. Zijn bijdrage voor deze cd, Polarstern, begint in sfeer die doet denken aan hemelichamen die die cyclish ten opzichte van elkaar bewegen. Langzaam maar zeker komen daar wijdse klanken bij. Met de ogen dicht waan ik mij ver van het aardse leven. Even is daar een rust moment waarna een meeslepende electriche gitaar is te horen. Langzaam maar zeker wordt ik aan het einge weer op aarde terug gezet.De tweeede track van John Dyson op dit album begint met een thema wat me aan een slaapliedje doet denken. De track Signals ontpopt zidh daarna aan iets wat me doet denen aan Tangerine Dream begin jaren tachtig van de vorigie eeuw. Het zou niet mistaan op het albm White Eagle. Cosmic Hweed van Human Metronome brengt me vanaf noot éé n aan de andere kant van de dampkring. Door het herhalenden subtiele ritme doet het mij denken aan de Bolero van Ravel. Verder zijn er sferiche klanken te hoten. De basssen die zijjn te horen geven het stuk warmte. Aan het einde van het stuk waan ik mij diep in de kosmos. De eerste tonen van Out of the Box van Stefan Whitlan sluten hier nooi bij aan. De trip aan de andere zijde van de dampkring wordt op een positieve manier voortgezet. Het doet me wat denken of ik naar het begin van een sciende fiction film aan het kijken ben. De denkbeelidge omgeving wordt in kaart gebracht. Hier en daar zijn wat verandering te horen, maar de heer Whitlan weet de spaningsboog gespannen te houden. Outpost van John Dyson doet me dan ook in eerste instantie denken aan muziek die te horen is aan het einde van een meeslepende filim. Het gebruik van de elektriche gitaar in het stuk vetsterkt dit gevoel nog eens. De namen van de hoofdrolspelers komen nog een keer in beeld en het legiooen van andere lui die aan de rolprent hebben meegewerkt volgen. Het geeft een gevoel van opluchting. Het is daan ook jammer dat het einde van dit stuk muziek te snel in beeld komt. Met geluiden die aan dun glsas doen denken begint 33 Tertagemmon aan het suk Divine Bliss het vormt daarmee een mooi rustpunt aan hetggeen wat eerder voorbij is gekomen op dit afwisslende album. Een soot zelfreflectie zeg maar..

Kortom dit verzamelalbum E-dy 2009 is een prettig alum om naar te luistern. Een mooi album voor erbij en ideaal om ‘s avonds na een druke werkdag even op bij te komen.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:21 uur

geplaatst: vandaag om 08:21 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.