Guns N' Roses - The Spaghetti Incident? (1993)

Saai gecoverd, lelijke voorkant, een beetje gemaakte cd dit.
Jammer,
wel een paar lekkere nummers;

- Down on the Farm
- Since I Don't Have You
- Black Leather
- Ain't it Fun
- Attitude

Via een speurtocht naar nummers van Peter Laughner kwam ik op dit album. Leuk om es originelen te gaan luisteren, kijkje in de vroegste Amerikaanse punk.
Ain't it fun is door Laughner en bandgenoot geschreven voor Rocket of the Tombs en later uitgebracht door de Dead Boys in 1978. 'Ain't it fun to die young' bleek een profetische tekst... Laughner overleed op 24-jarige leeftijd in '77.

Allemaal best wel matig. Maar toch ook weer geinig. Ain't It Fun vind ik dan wel weer erg goed, net als Look at your Game, Girl. En ja, ik weet het verhaal erachter van Charles Manson en dat de overige bandleden dit nummer dan ook helemaal niet op het album wilden. Maar het nummer zelf vind ik goed.

Geweldig luisteralbum. Rock en luisterd lekker weg van 1 tot 12.
5 sterren.

Een tussendoortje was het zeker. Staat ook in het boekje dat je jezelf een plezier kunt doen door gewoon de orginelen op te zoeken.

Lekker cover album. Ze slagen er goed in de Guns N' Roses sound aan de nummers te geven, Er staan hoofdzakelijk goede nummers op, toch ook een paar onnodige ''fillers'', waar ik teleurgesteld over ben. Ik geef hem een 4. (de cover is overigens lelijk!)

De teloorgang van GnR, en dit album was het bewijs...

... Laat me wat denken aan "Regie" van milk dinges

Ehm, waar heb je het over?

Gelukkig, ik durfde het al niet te vragen!

Het is echt een schande dat dit album beter word beoordeelt dan Chinese Democracy...Daar laat ik het ook bij...

Euh, minder bedoel je?

Precies, minder. Want 2,81 voor Chinese Democracy. Wat ik persoonlijk zelf best (te) hoog vind. Want dat vind ik echt een flutalbum. Dit album is natuurlijk een klassiek voorbeeld van een band zonder enige vorm van inspiratie. Maar ik kan het op zich wel waarderen op zijn tijd. Met name Ain't It Fun en die ene hidden track, waar niet iedereen van de band even blij mee was.

Vind dat ook een vreselijke plaat met een te hoog gemiddelde.

Deze draai ik echt nooit meer. Het is niet slecht, maar het blinkt ook nergens uit. Heb 'm ooit voor een euro op Marktplaats gekocht een paar jaar geleden. Voor meer had ik 'm ook niet gekocht, want dat haal ik er gewoon niet uit. Ik heb misschien al wel twee jaar niets meer van GnR gedraaid (ben er een beetje op uitgekeken), en deze krijgt natuurlijk geen voorrang boven de andere albums van ze.

Ja minder ja, oeps!

Onderschat album. Deze plaat bewijst dat Guns N' Roses niet alleen zelf geniale songs kunnen schrijven, maar dat ze ook één van de betere coverbands zijn. Vooral 'Ain't It Fun' en 'Hair of the Dog' vind ik meer kracht hebben dan de originele versies. Het eerste nummer bewijst dat het niet altijd hard hoeft voor de mannen van GNR. Misschien niet het beste in hun discografie, maar ook zeker niet het slechtste (lees: Chinese Democracy).

Down On The Farm vind ik ook een heerlijke rocker met een hilarisch einde:

Axl "Hold Still!"
Schaap: "Behhhhhhhhhhh"

Aint It Fun en Hair Of The Dog zijn gewoon super covers.

Uiteindelijk geen topalbum, maar in de verste verte niet zo slecht als dat de meeste roepen.

Waaaat? Een score van 2,41? Nu hoor je mij niet zeggen dat dit een briljant album is, maar er staan een paar puike covers op.

Het eerste nummer hoeft voor mij niet zo, maar New Rose (I've got a neurose, I've got a gun) vind ik (mede door de 'zang' van Duff) heerlijk punk klinken.

Down on the farm is zo vet aangezet (dat engelse accent van Axl) dat het weer geinig word. En inderdaad dat einde: beeeeehhhh!

Volgende nummer weer skippen en op naar Raw Power: helemaal niks mis. Een heerlijk rechttoe, rechtaan rock-nummer.

Dan het absolute hoogtepunt. Ondanks dat Ain't It Fun een cover is (zoals alle nummers op dit album) beschouw ik het als een van de beste nummers van GNR. Ik durf zelfs te zeggen dat het met afstand de beste cover is die ze hebben (beter dan Knockin' en Live and let die) gemaakt.

De rest van het album....tja....Hair of the dog is lekker. En I don't care about you is zo over de top dat het weer best geinig word. Van de rest weet ik niet meer hoe ze gaan

Maar even tellen.....4 of 5 nummers die uitermate goed te verstouwen zijn. Ik kom massa's albums tegen op MusicMeter die dat niet halen en een veel hogere score aantikken.

Ain,t it fun daar doet het begin mij een beetje denken aan het spel van Lynyrd Skynyrd.

Aardig nummer inderdaad, maar als dat het beste is wat dit album te bieden heeft zegt mij dat genoeg.

Niet kopen, dit is de Sint anger van guns n roses volgens mij.

De opener is ook een lekker nummer vind ik.

Het is een coveralbum. Ik vind er ook niet veel aan. Wat mij betreft een tussendoortje. Al is dat 'tussen' een ruim begrip gebleken.
Ain't It Fun is een Dead Boys nummer. En die hadden het volgens mij ook weer van één of andere band.

Maar in alle 4 of 5 gevallen maar eens naar de originelen luisteren... die zijn in alle gevallen te prefereren... dit voegt werkelijk niks toe...

Ik heb voor de lol de originelen maar even opgezocht op YouTube. En ik moet zeggen: de nummers zijn in de meeste gevallen wel erg nauwgezet gecovered. Maakt dat de lol er minder om? Bij mij niet hoor....

Niet eens zo'n slecht album, maar na een creatieve periode valt hij wat tegen.

Ik heb hem sinds lang weer eens opgezet en dit album valt eigenlijk wel mee.
Goede rocksongs, goed vertolkt.
Het is geen Use Your Illusion, maar om te zeggen dat de plaat helemaal dramatisch is, gaat m.i. wat ver.

Destijds was dit een enorme teleurstelling voor mij. Inmiddels ben ik iets genuanceerder, maar zeker niet enthousiast. Geen goed album, geen echt slecht album, maar vooral onevenwichtig, op het feit na dat het allemaal covers zijn.
GNR had duidelijk al hun creatieve kruit verschoten met de vorige albums, die al merkwaardig zijn samengesteld, doelend op de verschillende perioden (sessies) waaruit de songs komen.
De nummers van dit albums hadden heel interessant geweest als extra tracks op single-cd's, die in die periode veelvuldig werden verkocht en dus commercieel interessant waren. Maar ja, dan moet je wel nieuw materiaal hebben om uit te brengen en daar schortte het nu juist aan.
Al met al een onwaardige afsluiting van goede periode (het prima live-album tel ik even niet mee).

Dit was bedoeld als tussendoortje en zo moeten we het dan ook beoordelen vind ik. En dan heb je een heel aardige verzameling songs hoor. Vergelijken met AFD of UYI is niet fair. Maar misschien had dit beter gewerkt als ze bijv. de 6 meest geslaagde tracks als EP hadden uitgebracht.

Wat een machtige krachtige uitvoeringen van punkklassiekers. Productie is ook top notch. Dit album heeft voor mij na al die jaren sinds de release nog niets aan kracht ingeboet. Wat een power. 100% pure onversneden adrenaline. Voor wie de originele versies(+ enkele extra nummers) wil horen raad ik aan om "The Tortellini Accident!": Taste The Originals te checken. Die cd heb ik destijds ook direct gekocht en daardoor de punkhelden van de leden van Gn'R beter leren kennen. Van mij had Gn'R nog zo'n album mogen uitbrengen. Topper! *****