Talentje voor de zang met flink wat positieve energie in de nummers en dat past allemaal prima bij de hoes! Jammer dat de meeste nummers zo inzakken, zowel tekstueel als instrumentaal. Je zou dan graag hebben dat er instrumentaal nog wat gejamd wordt of zo, maar eigenlijk is er dan te weinig beweging. Bij het nummer
Love Bug bijvoorbeeld, toch al niet erg veel om het lijf hebbend (losjes gebaseerd op het akkoordschema van ´I shall be Released´), gebeurt er na het eerste refrein eigenlijk niets meer.
Sowieso is het qua geluid wel erg oldschool voor 1975. Niet erg, maar je wil er dan graag wat puurheid voor terug. Die komt maar deels en eigenlijk alleen van de zanger zelf. Letterlijk stellen de teksten weinig voor en zijn de songs zelfs ruwweg wel uitwisselbaar, maar duidelijk is dat het daar niet over gaat en dan stoort het ook niet. Hij krijgt dan toch wel veel voor elkaar met wat enkel soms wel ter plekke verzonnen teksten lijken te zijn. ´Niet teveel denken´ Schreef R&P hierboven al.
Ik vind met name de eerste 3 nummers en zeker het eerste deel van het titelnummer toch wel geslaagd. Geen topalbum voor mij maar wel dus weer een album uit de volslagen obscuriteit (?) waar toch wel weer leuks op staat. Ter herinnering: toen ik dit hoorde moest ik denken aan Lizzy´s eerdere SAvdW keuze
Lou Ragland - Is the Conveyor - Understand Each Other (1977)