Deze EP ligt volledig in het verlengde van het gelijknamige album, dat een jaartje later zou uitkomen - jazzy indierock, met veel aandacht voor melodie. Erg weinig zang wel, en de zang die er is bestaat uit korte flarden tekst, alsof je net wakker wordt van een droom en er nog wat vage restanten van de inhoud door je gedachten zweven. De afsluiter Five Silent Miles is een instrumentaal nummer dat op de voor hun traditionele wijze voortkabbelt, maar zeker zo zonder tekst wel wat richting mist. Liefhebbers van deze muziek kunnen ook de band Karate eens proberen.