Van alle bands uit de post-punk periode waren het nou juist deze twee,
The Comsat Angels én The Sound, die mij onmiddelijk opvielen tussen al dat
new wave (=maar een hokje) geweld uit deze tijd.
(Ik vond het muzikaal gezien, wat dit genre betrof, een geweldige tijd!)
Ik heb The Comsats meerdere malen live gezien en vanaf
"Sleep No More", was ik onmiddelijk verknocht aan deze groep.
Het waren ook geweldige muzikanten, zoals ook op dit album TCAAHOS-PS
(nou ja, zo kan die wel weer) te horen is.
Wat ik persoonlijk in deze band waardeer, is de diversiteit van de nummers,
maar met het o zo herkenbare eigen geluid van deze overigens
niet onderschatte band, maar totaal genegeerde band door velen.
Onbekend maakt onbemind, niet waar? Al heb ik toch aardig wat (positieve)
recensies uit die tijd bewaard, deze groepjes hadden nou niet bepaald sterallures
of een imago én hadden ook min of meer wat pech met platenmaatschappijen ed.
Beide groepen raakten mede daardoor zeer onterecht in de vergetelheid.
Zeker in het begin van de jaren tachtig staken ze live, (zowel deze Comsat Angels
als The Sound) met kop en schouders ver boven vele tijdgenoten uit.
The Comsats waren niet zo heftig als The Sound. Ik vond ze destijds meer introvert, dromeriger en vaak wat vrolijker op het podium overkomen.
The Comsats waren ook erg aardig! Ze schreven ook altijd terug,
zó waardeerden zij de belangstelling uit voormamelijk Nederland. Zie verder: The Comsat Angels In Formatie pagina's etc. op mijn site.