menu

John Cale - Helen of Troy (1975)

mijn stem
3,87 (73)
73 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Island

  1. My Maria (3:53)
  2. Helen of Troy (4:21)
  3. China Sea (2:32)
  4. Engine (2:47)
  5. Save Us (2:23)
  6. Cable Hogue (3:32)
  7. I Keep a Close Watch (3:29)
  8. Pablo Picasso (3:23)
  9. Leaving It Up to You (4:33)
  10. Baby What You Want Me to Do (4:51)
  11. Sudden Death (4:39)
  12. Coral Moon * (2:18)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 40:23 (42:41)
zoeken in:
avatar van IMPULS
3,5
Cale in meer rockende stijl. Maar dan wel weer met Cale's buitenissige 'touch'.
Veel goed werk. Sudden Death maakt de huiveringwekkende titel waar. Pablo Picasso is een zeer maffe song. En zo kunnen we nog uren doorgaan.

4,5
Waarschijnlijk de beste van Cale, met Helon of Troy en Cable Hogue als uitschieters.

avatar van pintjebier
Met het immer kunstige gitaarspel van Chris Spedding.

avatar van AOVV
Apart plaatje van een aparte artiest. 'Pablo Picasso' is m'n favoriet; heerlijke rocksong is dat!

avatar van AOVV
AOVV schreef:
Apart plaatje van een aparte artiest. 'Pablo Picasso' is m'n favoriet; heerlijke rocksong is dat!


Terwijl dit eigenlijk, en dat had ik meteen moeten vermelden, en cover is van het gelijknamige nummer van The Modern Lovers. Terwijl hun debuut pas in 1976 uitkwam. Leg dat maar 'ns uit.

avatar van Peterjan
vandaag john cale bij jools holland om 11 uur

avatar van Rudi S
4,0
AOVV schreef:
(quote)


Terwijl dit eigenlijk, en dat had ik meteen moeten vermelden, en cover is van het gelijknamige nummer van The Modern Lovers. Terwijl hun debuut pas in 1976 uitkwam. Leg dat maar 'ns uit.


Wat dacht je er van dat het debuut van The Modern Lovers wel in 1976 is uitgebracht maar e.e.a. al in 1971/ 72 is opgenomen.
En rara wie de producer van het liedje Pablo Picasso was?

avatar van AOVV
Rudi S schreef:
(quote)


Wat dacht je er van dat het debuut van The Modern Lovers wel in 1976 is uitgebracht maar e.e.a. al in 1971/ 72 is opgenomen.
En rara wie de producer van het liedje Pablo Picasso was?


Ik weet het wel, Rudi.

avatar van devel-hunt
I Keep a Close Watch is één van de hoogtepunten van deze plaat. Maar zoals in mijn mening wel vaker bij Cale, is de kwaliteit nogal wisselend. Ik weet het niet, slecht nooit, maar héél goed, net iets te weinig.

Stijn_Slayer
Ik ben het wel redelijk eens met devel-hunt. Hier had meer ingezeten. Heleon of Troy klinkt veelzijdig en creatief, maar op de een of andere manier wil het ook niet écht overtuigen. Cale was zelf blijkbaar ook niet tevreden met de uitwerking.

In vergelijking met eerdere albums vind ik dat Cale vocaal ook minder goed voor de dag komt. Op 'Cable Hogue' is dat wel erg extreem. Wat gedraagt Cale zich daar als een ongelofelijke aansteller, zeg. Patti Smith heeft daar soms ook een handje van. Waar je mee omgaat, word je mee besmet...

'Baby What You Want Me to Do' is wel tof. Vies en slepend, met een Cale die haast als Jim Morrison klinkt. Vind verder het origineel van 'Pablo Picasso' en de versie van Bowie beter, maar deze mag er ook zijn. 'Sudden Death' is wel helemaal Cale zoals ik 'm graag hoor, this much madness is too much sorrow.

avatar van Deranged
Gister de man nog van zeer dichtbij gezien in het zeer bescheiden afgemeten Mezz Breda. Erg mooie show met een meer dan uitstekende gitarist ook. Van dit album deed hij Leaving it Up to You.

Verder heb ik dit ook nooit echt als zijn sterkste beschouwd. Zijn vocale delivery op Cable Hogue vind ik dan wel weer erg krachtig en treffend.

avatar van wizard
4,0
Van de Islandalbums van John Cale, is het Helen of Troy dat me het best bevalt, hoewel John Cale niet tevreden was met de originele uitgave: Island had het te snel uitgegeven, en de platenmaatschappij wilde kennelijk een ander geluid dan Cale wilde. Ik heb de remaster van 'The Island Years' beluisterd.
Met name het tweede deel van het album is erg sterk: I Keep a Close Watch (mooie melodie), Pablo Picasso (enigszins geschift), Baby What You Want Me to Do, het spookachtige Sudden Death en afsluiter Leaving It Up To You zijn allemaal toppers.
Het eerste deel van het album is ook goed, maar nummers als China Sea, Save Us en Engine blijven toch wat achter bij de rest van het album.

4,0*

avatar van The Eggman
Erg fijn die Wendy Carlos achtige A Clockwork Orange analoge synth textures in Sudden Death.Vind Slow Dazzle zijn magnum opus maar deze Helen Of Troy samen met het andere Island label album Fear (1974) komen ook dicht in de buurt.

Robertus
Wat mij betreft het beste album van zijn Island periode, maar nog niet het beste van zijn gehele oeuvre. Het vliegt werkelijk alle kanten op en er lijkt niet echt een rode draad in te zitten. Volgens Cale zelf was het album ook nog niet helemaal "af", terwijl Island het zonder zijn medeweten al uitbracht. Dat was ook meteen het einde van Cale's samenwerking met Island.

Het album komt inderdaad ook wat schetsmatig over. My Maria, Helen Of Troy, Cable Hogue en Leaving It Up To You klinken het meest compleet en af. De rest lijkt op, overigens zeer uitdagende en interessante, experimenten. Engine spreekt hierin vooral boekdelen. Een song die in amper drie minuten opbouwt van verstilde ballade tot een ijzingwekkende primal scream exercitie, ondersteund door overstuurde en dreigende synthgeluiden. Dat laatste staat op conto van een nog vrij jonge Brian Eno.

Maar de song die dit licht onevenwichtige album toch tot een 4,5 weet te catapulteren is:

Leaving It Up To You. Misschien wel de beste song uit Cale's repertoire. In den beginnen nog een redelijk conventionele song met zelfs een wat Beatle-esque akkoordenprogressie in het refrein. Maar die tekst en voordracht: Zelden een song gehoord waar zoveel pijn en woede inzit. Het klinkt echt alsof Cale dit direct ingezongen heeft nadat hij nog na staat te shaken van een zware ruzie, terwijl het stoom nog uit zijn oren komt. Onmacht, verdriet, frustratie.

Ook jaren na dato heeft die song nog niets van zijn ijzingwekkende kracht ingeboet.

Subtoppers: I Keep A Close Watch, hier in semi Spector modus. Mooi, maar beter in de latere uitvoering op Music For A New Society.
Sudden Death: Tijdloos, broeierig en met een ijzersterke piano-hook.

Dit album heeft niet zo zeer zwakke songs, alleen steken de sterke (ook Cable Hogue) er wel erg bovenuit. Daarmee komt het totaal toch wat onevenwichtig over, zonder dat je het slecht kan noemen.

avatar van Tonio
4,5
Bedankt voor jou post, Robertus. Sluit me hier graag bij aan.

Bijzonder dat dit album na al die jaren nog altijd zo fris kan klinken.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:50 uur

geplaatst: vandaag om 12:50 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.