menu

Sam Baker - Cotton (2009)

mijn stem
3,94 (44)
44 stemmen

Verenigde Staten
Roots
Label: Music Road

  1. Dixie (0:45)
  2. Cotton (4:03)
  3. Moon (2:13)
  4. Mennonite (3:15)
  5. Signs (4:26)
  6. Palestine II (2:49)
  7. Who's Gonna Be Your Man (3:01)
  8. Say the Right Words (2:47)
  9. Angel Hair (3:44)
  10. Not Another Mary (2:44)
  11. Palestine I (2:13)
  12. Bridal Chest (4:44)
  13. Snow (6:33)
totale tijdsduur: 43:17
zoeken in:
avatar van muziekobsessie
1,5
hoe kan je dit nou goed vinden???? saai, saaier saaiste plaat van t jaar!!

Allereerst: gefeliciteerd met je waardevolle bijdrage. Spui uw gal. En waarom vindt eerwaarde Muziekobsessie dit saai? Rockt het niet? Kan die gast niet zingen? Te veel country? Muziek voor ouwe lullen? Zijn de teksten niet spannend? Kan die gast geen liedjes bakken? En waarom dan wel niet? Meent hij het allemaal niet? Nou vertel. Waarom mag ik dit volgens jou niet goed vinden?(???) Jij met een muziekobsessie hebt daar vast wel een uiteengezette mening over.

avatar van muziekobsessie
1,5
Inderdaad, dr is gewoon te veel concurentie in dit genre om nog boven de middenmeuk uit te komen. En tekstueel blijft er echt niks hangen en muzikaal kan mijn zoontje van 2 en half nog spannender dingen!! dus tja als je in dit genre verder niets ken(wat ik onmogelijk acht)zal je t wel leuk vinden. Probeer Jerry fish of Emmerhoff of andi almqvist is en je snapt wat ik bedoel!!

Ik heb nog steeds geen geldig argument gelezen waarom je dit niet goed vindt (wat overigens je goed recht is, dat terzijde). En Sam Baker vergelijken met die namen die je daar noemt is appels met peren vergelijken. Dus ik snap niet helemaal wat je bedoelt. Baker klinkt als zichzelf, volkomen natuurlijk, passend in de traditie van Townes van Zandt, Guy Clark en aanverwanten (daardoor is de muziek waarschijnlijk enigszins conventioneel en volgens jou niet spannend), niet bedacht. Dat kan ik van zo'n Fish niet zeggen, klinkt behoorlijk gekunsteld bij vlagen (wat ik gehoord heb op de Myspace bijvoorbeeld). Bovendien krijg ik bij zo'n Fish telkens associaties van andere artiesten. Hallo Tom Waits! Binnen het kader van de zogenaamde Americana zijn er nu eenmaal vele vertakkingen en Baker onderscheidt zich wel degelijk van de meute door niet als een Young/Dylan/Van Zandt/Uncle Tupelo/16HP/Grateful Dead/Gun Club/Waits/Cash/Earle etc. te klinken. Maar nogmaals: muziek blijft voor een groot gedeelte een gevoelskwestie, dus ja: als het je niet pakt, dan pakt het je niet.

avatar van Martin Visser
4,5
ik kende sam baker nog niet, maar de kennismaking via deze cd bevalt me wel. hij is een soort lou reed die americana/country zingt. met op sommige nummers heel frisse achtergrondzang van enkele dames. afwisselend, gevoelig, dan weer swingend, authentiek, oftewel intrigerend genoeg om deze plaat de komende tijd eens flink wat te draaien. zet toch maar eens in op 4*

avatar van RoenHetZwoen
5,0
Plaat van het jaar.
En wàt een adembenemend sluitstuk van zijn monumentale trilogie!
Sam Baker, dé ontdekking van dit decennium imo

avatar van deek
Werd even afgeleid door de discussie van de eerste posts..
Is dit een plaat in het vervolg van zijn eerdere werk of beduidend minder?

servaas
Sam Bakers 'Cotton' is het derde deel van de trilogie die hij in 2004 met 'Mercy' begon en die in 2007 voortzette met 'Pretty World'. Met dit nieuwe album zet Sam die eerder ingezette lijn door en bewijst hij opnieuw zijn kwaliteiten als een van de belangrijkste 'sing-a-song' writers van dit moment.

Als ik de reatcties hieronder lees, duidelijk ook een album waarvoor je 'an acquired tatste' nodig hebt. Maar dasrdoor blijft zijn muziek gelukkig speciaal iets voor een klein groepje fijnproevers!

SSssshhhhhhttttttttttt, niet verder vertellen, maar dit is natuurlijk wel een van de mooiste albums van 2009! Wat mij betreft zijn die vijf sterren (*****) zonder meer terecht!

Nog eventjes te beluisteren via 3voor12's luisterpaal.

avatar van Martin Visser
4,5
ik geloof dat ik helemaal verslingerd ben geraakt aan dit album. het is deel drie in een trilogie over vergeving, maar ik ben per ongeluk bij het einde begonnen: dit is mijn kennismaking met Sam Baker. ik moet nog eens goed in de teksten duiken, want ik lees overal lovende woorden over de verhalende lyrics. dit album is zo eenvoudig en intens tegelijkertijd. als je je eenmaal opstelt kun je niet onbewogen blijven. en dan te bedenken dat deze man gehavend uit een bomaanslag is gekomen en dat hij het daardoor met finke beperkingen moet doen (qua geheugen, spraak, misvorming van zijn hand). 't is ontzettend cliché, maar hij vertegenwoordigt de leus "Less is more".

3,5
Mooi van eenvoud , de nummers spreken tot de verbeelding en Sam Baker 's stem is en woordkeuze is erg karakteristiek , jaarlijstjeskandidaat

avatar van timhardt
4,5
zeer sterk album, sinds de vorige ben ik verslaafd, deze blijft groeien: 4,5 X

5,0
Kreeg in de platenzaak deze cd afgelopen vrijdag in m'n handen gedrukt met de mededeling "hier naar luisteren" .
Man man man man, wat een mooie plaat..
Simpel doch zeer voedzaam. Prachtig!!!

MentalTheo58
Heb hier geen woorden voor zo mooi.

avatar van Mctijn
3,0
De melancholie spat van deze plaat af, iets wat ik (mits met goede stem) altijd wel kan waarderen. Maar erg spannend of verfrissend is het niet, het kabbelt maar voort om in schoonheid te sterven.
Helaas geen plaat waarvan ik verwacht dat ik 'm over een jaar nog eens uit de kast zal pakken. Dit verwacht ik bij vergelijkbare platen uit dit jaar van Piers Faccini, Barzin en Grant Campbell wel te doen.

avatar van Ampivinni
4,5
1 woord: prachtig

4,0
Palestine Palestine oooh Palestine

avatar van Rudedadude
4,0
Zo, inmiddels ook de derde cd van Sam Baker in mijn bezit, dus een mooi rijtje van witte kartonnen hoesjes in mijn verzameling. Ik vind deze cd iets minder constant dan de vorige twee. Er staan nummers op die mij weinig doen (Moon en Who's gonna be your man) en nummers die weer bloedmooi zijn (Angelhair en Snow)

avatar van SemdeJong
Sam maakt Folk muziek wat tegen het country aanhangt. Zijn zang zit tussen zingen en vertellen in en hij begeleid zijn stem met een minimum aan instrumenten. Hij heeft een aparte stem wat soms wat eentonig en nasaal klinkt maar dat maakt de muziek juist mooi. Ik las op het internet dat Sam als sinds 1986 doof is als gevolg van een bomaanslag waarbij hij ernstig gewond raakte. Met deze informatie luister je toch anders naar zijn muziek. Het is indrukwekkend dat Sam ondanks zijn lichamelijke beperkingen zulke mooie muziek maakt.

avatar van potjandosie
5,0
wederom een prachtige songcollectie van Sam Baker. het derde deel van de trilogie waar de eveneens prachtige albums "Mercy" en "Pretty World" aan voorafgingen. er verscheen in 2014 een in eigen beheer uitgebrachte reissue van dit "Cotton", waarvan het thema "Talk about forgiveness" is.
heb reeds eerder het e.e.a. gepost bij de 2 eerste albums van deze trilogie, in de hoop wat meer aandacht voor 's mans muziek te genereren.

i.p.v. dit album zelf te recenseren, citeer ik van zijn website bij de uitgave van dit album in 2009:

quote
5 Stars - "Cotton" stands alone as an album and "Angel Hair" stands as one of the finest love songs in any genre released this year, but viewed as part of the trilogy it is even stronger and if you discover Sam Baker through this album you will probably go back to the others. Simple but magnificent.
Andy Snipper, Music-News
unquote

"Dixie" met engelachtige dameszang is 1 van de mooiste openingsnummers ooit. andere favoriete tracks, maar dat is persoonlijk "Moon", "Signs", "Angel Hair", beide "Palestine" en "Snow" zijn om te janken zo mooi.
het meerstemmige, iets meer up-tempo "Who's Gonna Be Your Man" vind ik juist verfrissend te midden van alle melancholische pracht.

volgens de site sambakermusic.com gaat hij in januari 2024 op tournee in Engeland, Ierland en Noord-Ierland (tour details to follow). het is mij niet duidelijk of hij ook de Lage Landen zal aandoen. volgens dezelfde site staat er een release gepland in maart van zijn nieuwe album "Win, Win". iets voor de liefhebber van roots/americana of beter gezegd Sam Baker muziek om naar uit te kijken.

Album werd geproduceerd door Tim Lorsch en Sam Baker

de muzikanten op dit album:
Sam Baker: vocals, acoustic guitar
George Bradflute: acoustic & electric guitar
Steve Conn: piano
Mike Daly: steel & slide guitar
Ron de la Vega: contra bass, bass guitar, cello
Mickey Grimm: drums, percussion
Tim Lorsch: violin, mandolin
Stephen Baker, Roxie Dean, Britt Savage, Travis Stinson: vocals

Go in Peace - A Message for our Times

Gast
geplaatst: vandaag om 07:53 uur

geplaatst: vandaag om 07:53 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.